ادامه مشکلات کارگران برخی کارخانجات کاشی و سرامیک نجف آباد
ادامه مشکلات کارگران برخی کارخانجات کاشی و سرامیک نجف آباد

در یکی دو سال اخیر و همزمان با واگذاری مدیریت دو کارخانه قدیمی فعال در زمینه تولید کاشی و سرامیک نجف آباد به بخش خصوصی،کارگران این واحد ها با مشکلات خاصی مواجه شده اند که عدم دریافت حقوق در چندین ماه متوالی،اخراج از کارخانه و نداشتن امنیت شغلی مناسب از جمله این موارد به شمار […]

در یکی دو سال اخیر و همزمان با واگذاری مدیریت دو کارخانه قدیمی فعال در زمینه تولید کاشی و سرامیک نجف آباد به بخش خصوصی،کارگران این واحد ها با مشکلات خاصی مواجه شده اند که عدم دریافت حقوق در چندین ماه متوالی،اخراج از کارخانه و نداشتن امنیت شغلی مناسب از جمله این موارد به شمار می آیند.

ادامه این مشکلات در حالی است که به ادعای مالکین این کارخانه ها وضعیت کلی کشور و تحریم های متعدد باعث شده تا این دو کارخانه به وضع کنونی خود درآیند ولی این ادعا در حالی انجام می شود که درست در همین شرایط مورد اشاره آقایان،هستند کارخانجات مشابهی که با مدیریت صحیح منابع و واحد تولیدی خود توانسته اند ضمن غلبه بر برخی تنگناهای موجود،با توسعه فعالیتشان حتی اشتغال زایی جدید نیز داشته باشند.

وضعیت حاد این دو کارخانه به حدی است که بدهی آنها به ادارات خدمات رسان حتی به بیش از ۱ میلیارد تومان نیز رسیده ولی هر بار سفارش و توصیه برخی مسئولان مانع از قطع انشعاب آنها می شود.

آیا آقایان مسئول می توانند خود را به جای کارگر اخراج شده این کارخانه ها قرار دهند که بعضا با نزدیک به دو دهه سابقه فعالیت امروز در این شرایط سخت اقتصادی شرمنده زن و بچه خود شده اند! این مردان زحمتکش چگونه می توانند در وضع دشوار این روزهای اقتصاد کشور از عهده تامین معاش اهل و عیال خود برآیند؟

مسئولانی که به اسم جلوگیری از ایجاد تشنج و لزوم همکاری با واحد های تولیدی همچنان به حمایت خود از این دو کارخانه تولیدی ا دامه می دهند آیا می توانند تضمین کنند که با ادامه مدیریت چنین افرادی در آینده وضع بهتر از الان خواهد شد؟ آیا ورق به سود کارگران بر خواهد گشت و یا در پایان تنها کسانی از این وضعیت سود خواهند برد که با اعلام ورشکستی ضمن شانه خالی کردن از تعهدات مالی مختلف در برابر دستگاه های اداری و کارگران ،امکان سوء استفاده از منابع مالی موجود را پیدا خواهند کرد.

اگر شرایط سخت وبد است پس چرا اشخاصی درست مشابه با این افراد توانسته اند در حوزه تولید کاشی و سرامیک نجف آباد به موفقیت های گسترده ای دست پیدا کرده و محصولاتشان را به آسیای میانه و اروپا نیز صادر کنند؟

همکاران این افراد آنقدر در کارشان موفق بوده اند که حتی با کمک چند صد میلیون تومانی امکان انجام کارهای خیر در بخش سلامت و درمان را نیز پیدا کرده اند ولی این آقایان در پرداخت حقوق کارگران مظلوم خود هم مانده اند!

امیدواریم مسئولان مربوطه این بار به جای فشار به این و آن و توجیه شرایط سخت اقتصادی، تحریم و … پاسخی مناسب برای افکار عمومی نجف آباد و کارگران زحمتکش و مظلوم این دو کارخانه تولید کاشی و سرامیک داشته باشند.