اولین پادگان آموزشی نجف آباد
برای آموزش‌های قبل از اعزام به جبهه، محل فعلی شهر‌بازی نجف‌آباد به عنوان پادگان‌آموزشی فعال شد. چند ساختمان در ضلع غربی آن وجود داشت که به عنوان محل برگزاری کلاس‌ها، امور اداری و آشپرخانه استفاده شد. دریاچۀ فعلی شهر‌بازی، آن موقع گود‌برداری شده بود ولی آبی نداشت.
داخل آن نیز تمرین‌هایی انجام می‌شد. در زمین‌های بایر اطراف که در حال حاضر به بهزیستی و منابع‌طبیعی تبدیل شده، موانع و سنگر درست کردند برای آموزش. متقاضیان اعزام به جبهه که کارت پایان‌خدمت نداشتند، برای نزدیک به یک‌ماه به صورت شبانه‌روزی در این محدوده مانده و ضمن تمرینات آمادگی‌جسمانی با برخی اسلحه‌ها آشنا می‌شدند. آشپز پادگان فردی بود مشهور به «حاج‌برات». اگر کباب درست می‌کرد، بچه‌ها سری بِهِش زده و سلام کرده و نکرده، یک سیخ‌کباب کِش می‌رفتند. حاج‌برات هر کس در این روزها سلامش می‌داد، می‌گفت: «حَج‌برات مُرد!» وقتی می‌گفتند «امروز حاج‌برات مُرده»، به این معنا بود که غذا کبابه!
در پایان هر دورۀ آموزشی، اردویی رزمی در بیابان‌های اطراف شهر برای شرکت‌کنندگان برگزار می‌کردند. «دربند» تیران، «منطقۀ قمیشلو» یا محدوده‌ای موسوم به «چاه مِیلون» در نزدیکی اتوبان فعلی شهید کاظمی از جملۀ این نقاط بودند.
به روایت یکی از نیروهای لشکر۸نجف اشرف
پادگان آموزشی
