به دنبال دیده شدن یک بسته خوش خط و خال که تلاش شده بود ظاهری شبیه بمب داشته باشد، برخی رسانه های مدعی کار حرفه ای؛ بخوانید ناشی و جوگیر، همزمان با تعدادی از فعالین فضای مجازی تلاش کردند از چنین خبری، بیشترین مخاطب را برای خود جذب کرده و با ادبیاتی هیجان زده و […]
به دنبال دیده شدن یک بسته خوش خط و خال که تلاش شده بود ظاهری شبیه بمب داشته باشد، برخی رسانه های مدعی کار حرفه ای؛ بخوانید ناشی و جوگیر، همزمان با تعدادی از فعالین فضای مجازی تلاش کردند از چنین خبری، بیشترین مخاطب را برای خود جذب کرده و با ادبیاتی هیجان زده و بدون تفکر، کلی آسمان به ریسمان بافتند.
بدون این که ماهیت واقعی بسته مشخص شود، مرتب از کلماتی مانند بمب و بمب گذاری استفاده کردند و با وجود سه خیابان فاصله، محل کشف بسته را در جوار منزل پدری پاسدار شهید مدافع حرم محسن حججی اعلام کردند.
اگر واقعا حمله تروریستی و برنامه ریزی شده ای در کار بود، نقاط بسیار بهتر و شلوغ تری نسبت به پیاده روی یکی از مسیرهای خروجی نجف آباد وجود داشت. اگر قصدی برای انفجار بمب وجود داشت، چند صدمتر جلوتر در چهار راه شلوغ مسجد امیر المومنین، شرایط بهتری فراهم بود.
حتی اگر بخواهیم قبول کنیم که هدف منزل پدری شهید حججی بوده، خیلی ساده این امکان وجود داشت که خودرویی مسروقه را به این بسته مشکوک تجهیز کرد و به نزدیکی آن منزل رساند.
شکل کار گذاشته شدن بسته هم جالب است، زیر خودروی شخصی یکی از کارخانه داران شناخته شده نجف آباد و در معرض دید فروشندگان مغازه اصلی این فعال اقتصادی. نقطه ای که حتی مغازه های اطراف و خودروهای عبوری نیز امکان مشاهده یک چراغ چشمک زن را به خوبی داشتند.
ای کاش امکان نگهداری و کالبد شکافی دقیق این بسته وجود داشت تا مشخص شود حتی اگر مواد منفجره ای در آن استفاده شده، آیا از نظر فنی می شد حتی آن را در حد «یک بمب دست ساز» محسوب کرد یا نه؟ به هر حال مسئولان به این نتیجه رسیدند که منفجرش کنند ولی شاید کارشناسان از ظاهرِ مرحومِ بسته مشکوک، بتوانند در این خصوص اظهار نظر نمایند.
در مجموع باید قبول کنیم که خیلی از ما در ماجرای دیشب نمره قابل قبولی به ویژه از لحاظ پوشش رسانه ای نگرفتیم، حتی رسانه های بعضاً معتبر و کشوری. وقتی مقام معظم رهبری از حادثه تروریستی مجلس با آن تعداد شهید و زخمی با عنوان «ترقه بازی» یاد کرده و سال ها قبل مرحوم امام حمله رژیم صدام را «سنگ انداختن یک دیوانه» می داند، چرا ما چنین موضوعی که هنوز ابعاد آن مشخص نیست را به این شکل پوشش داده و زمینه تشویش اذهان عمومی و خدشه دار شدن احساس امنیت مردم را فراهم کنیم.
به نظر می رسد، اتفاق دیشب یکی از محلات جنوبی نجف آباد را بیشتر باید یک تسویه حساب شخصی با مالک یکی از کارخانجات بزرگ لبنی نجف آباد دانست تا تلاشی خرابکارانه. تسویه حسابی که بیشتر به هوایِ ترساندن طرف مقابل به صورت ناشیانه ای انجام گرفت و بعید است عواملش چنین بازتاب هایی را پیش بینی می کردند.
