مانند دیگر نقاط کشور که در ایام نوروز افرادی با شکل و شمایل خاص با عناوینی مانند حاجی فیروز به اجرای برنامه های مختلف در بین مردم می پردازند در سالهای نه چندان دور نجف آباد نیز شخصی معروف به “خان پُر کنی” که چنین کاری را در تمامی طول سال انجام میداده در ایام […]
مانند دیگر نقاط کشور که در ایام نوروز افرادی با شکل و شمایل خاص با عناوینی مانند حاجی فیروز به اجرای برنامه های مختلف در بین مردم می پردازند در سالهای نه چندان دور نجف آباد نیز شخصی معروف به “خان پُر کنی” که چنین کاری را در تمامی طول سال انجام میداده در ایام نوروز شکل و شمایل ویژه ای به فعالیت خود می داده است.
به گزارش خبرنگار ایمنا مرحوم غلامحسین امیر خانی که نجف آباد دهه های چهل و پنجاه به خوبی او را به یاد دارد در ایام نوروز به نیت جمع آوری کمک های مردمی برای افراد بی بضاعت و عقب ماندگان ذهنی بدون سرپرست گروهی متشکل از این افراد را با لباس های ویژه ای در سطح معابر عمومی به گردش در می آورد و با خواندن اشعار طنز مخصوص به خود، مردم را تشویق به یاری کردن این گروه می کرد.
به گفته یزدانی یکی از نویسندگان شاخص شهرستان در این خصوص می گوید:« در آن مقطع زمانی مانند بسیاری از نقاط کشور ژاندارمری در اختیار مستشاران خارجی به ویژه نظامیان سوئدی قرار داشت که در این شهرستان نیز فردی با نام پُل کنیک چنین وظیفه ای را داشت و با توجه به اینکه امیرخانی بخشی از اطلاع رسانی های خود در سطح شهر را به سفارش این فرد انجام می داده به نام “پُل کُنیک” معروف شد که این نام در گذر ایام به “پُر کُنی” تغییر ماهیت داد.»
البته برخی افراد معتقدند با توجه به نقش این فرد در رساندن اطلاعات مختلف به مردم کوچه و بازار چنین لقبی برای او که در بیشتر موارد از یک دوچرخه برای انجام کار خود استفاده می کرده انتخاب شده است.
در طول سال نیز وقتی قصابی شتری را آماده ذبح می کرد، امیر خانی را به منظور اطلاع رسانی بین مردم استخدام می کرد تا با توجه به نبود امکانات نگهداری گوشت در مدت زمان کوتاهی بتواند تمامی گوشت ذبح شده را به فروش برساند.
البته “خان پُر کنی” در طول سال وظایف مختلف دیگری در حوزه اطلاع رسانی را برای شهر انجام می داده که از آن جمله می توان به اعلام مشخصات افراد گمشده اشاره کرد که در تمامی این موارد مطالب خود را با ظرافتی خاص و همراه با وارد کردن مطالب انتقادی به برخی کسبه خطاکار در قالب اشعار طنز بیان می کرده است.
مرحوم امیر خانی که بخش از اوایل دوران جوانی اش را به کار در جنوب کشور و شرکت نفت اختصاص داده بود هیچگاه تشکیل خانواده نداد ولی در طول زندگی خود افراد بی سرپرست زیادی را تحت پوشش خود گرفته و از آنها تا تشکیل دادن خانواده و مستقل شدن حمایت می کرده است.
