درد و دل همسر یکی از پاکبان های نجف آباد
به دنبال درج خبری در خصوص کشته شدن دو نفر از پاکبان های شهرداری نجف آباد طی یک سال گذشته، همسر یکی از این افراد پیامی به این مضمون ارسال کرده است:
«شهروند»: همسرمنم رفتگره. اونم تو نجف آباد. وقتی ماشین زده بود به دوستش که با هم خیابونا رو تمیز میکردن، حال خیلی بدی داشت. نه تنها همسر من بلکه تمامی رفتگران. تصادف اولی وقتی بود که شبرنگای لباسای رفتگرا اصلا قابل دید نبود و به فکر افتادن که شبرنگای رفتگرا رو بیشترکنن. خوب اینکارم کردن.
چندتا تصادف اتفاق افتاد. دلیلش چیه؟ (این که) یه روز استراحت به زور به رفتگرا میدن
مثلا روزای تعطیل رو بین رفتگرا تقسیم کنن که هم خستگی شون برطرف شه و بتونن درست کار کنن. مگه رفتگرا چقدر نیرو دارن چقدر میتونن بی خواب باشن، یک شب میخوام خودمون از خوابمون بگذریم بریم کوچه ها رو تمیز کنیم، ببینم چند نفر میرن؟ بعدشم اگه با نیم ساعت تاخیر برن که دیگه هیچ؛اخراج!
آقای مغزی عزیز! خواهشی که دارم اینه واقعا به رفتگرا رسیدگی کنید. اونم از نوع پیمانی و قراردادی. رفتگرا به استراحت نیاز دارن. حداقل ماهی دوشب (استراحت بدید)
لطفا رسیدگی کنید تا بیشتر ازاین اتفاق برا رفتگرا نیفته. با جون و دل بیان سرکار،حتی اگه یک رفتگر نیاز به استراحت نداشت، حتما باید خودتان به خاطر شغلشون اونها رو مرخصی بدید.
یه بار هم که شده به صورت ناشناس برید بین رفتگرای پیمانی به حرف شون گوش کنید. ببینید چقدر حرف دارن! چقدر غمشون زیاده!
