سبد کالا؛ آبی که از روی مردم ایران به آسیاب دشمن و جیب دلالان رفت
سبد کالا؛ آبی که از روی مردم ایران به آسیاب دشمن و جیب دلالان رفت

اجرای طرح پر چالش اعطای سبد رایگان کالای دولت به مردم در روزهای اخیر سر و صدای زیادی به پا کرده به طوریکه برخی آن را نتیجه بی تدبیری دولت دانسته و بعضی نیز اتفاقا آن را ماحصل یک برنامه ریزی حساب شده جهت ضربه زدن به وجهه نظام اسلامی و توجیه دادن امتیازات بیشتر […]

اجرای طرح پر چالش اعطای سبد رایگان کالای دولت به مردم در روزهای اخیر سر و صدای زیادی به پا کرده به طوریکه برخی آن را نتیجه بی تدبیری دولت دانسته و بعضی نیز اتفاقا آن را ماحصل یک برنامه ریزی حساب شده جهت ضربه زدن به وجهه نظام اسلامی و توجیه دادن امتیازات بیشتر در مذاکره با به اصطلاح ابرقدرتها دانسته اند.

اینکه واقعا چرا با وجود تمامی تذکرات و خیر خواهی هایی که از جانب مدیران مختلف، تعدادی از نمایندگان مجلس و کارشناسان دولت باز هم دست به چنین کاری زد خود بحث جداگانه و مفصلی را میطلبد ولی آنچه که مسلم است در این میان بیشترین سود را دستگاه های تبلیغاتی معاندان نظام اسلامی و دلالانی بردند که توانستند کالاهای تازه و یا کهنه خود را به مشتری پولداری به نام دولت بفروشند که شاید زیاد هم اهل چانه زدن و تخفیف گرفتن نباشد.

متاسفانه در روزهای اخیر که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به دلایل نا معلوم و تا حدی هم معلوم مالی، خیلی به وادی انتقاد از عملکرد دولت در این زمینه وارد نشد، رسانه های فارسی زبان و غیر فارسی زبان خارج نشین بهترین استفاده را از گاف بزرگ عده ای داخلی بردند و با مانور بر روی حاشیه های بسیار دردناک این طرح، ضمن موثر خواندن تحریم های خارجی بر مردم ایران، فضای خوبی را برای گرفتن امتیازات بیشتر در مذاکرات آینده کشورمان و قدرتهای جهانی فراهم کردند.

البته در این میان نباید از سود سرشار و باد آورده دلالان نظر کرده ای نیز چشم پوشی کنیم که به دلیل ارتباطات گسترده و بهره گیری از انواع رانت ها  شب جمعه خود را خیلی خوب شناخته اند و با سوء استفاده در چنین مواقعی هم می توانند کالاهای مانده در انبارشان را آب کنند و هم با یک خرید و فروش ساده بدون زحمت کلی صفر وارد حسابهای بانکی خود کنند.

به هر حال به نظر میرسد بازنده اصلی این میدان مردم باشند که پیاز و کتک را با هم خورده اند؛ ساعتها در صفی ایستادند که هر دقیقه آن ذره ذره کرامت و عزتشان را با خود برد و در آخر هم تنها به اندازه کمتر از چند روزشان طعامی دریافت کردند.

در پایان هم بد نیست مجددا تاکید شود که اگر واقعا این اتفاقات نتیجه یک بی تدبیری در دولت تدبیر و امید بوده به اظهار امیدواری جهت عدم تکرار چنین رخدادهایی در آینده بسنده کنیم ولی در صورت وجود یک برنامه ریزی مشخص برای ارائه چنین تصویری از ایران اسلامی در ایام دهه فجر و در کشاکش مذاکراتی حساس با شش قدرت جهانی باید به مدیران دولتی زنهاری از سر دلسوزی دهیم.