سهم آقای مشاور در ادامه یتیم شدن “علی اکبر ها”

دیروز وقتی پیکر چهارمین شهید مدافع حرم شهر را تشییع می کردند شاید سوزناک ترین صحنه را می توان حضور علی اکبر فرزند دو سه ساله این شهید در کنار پیکر پدر دانست. ولی در این میان ناخود آگاه ذهنم به سمت سخنان اخیر آقای مشاور رئیس کشیده شد؛جایی که از روی نا بخردی و شاید هم تدبیر و برنامه ریزی قبلی از امپراطوری ایران به پایتختی عراق سخن گفت و بهترین بهانه را برای ایران هراسی و فشار به رزمندگان محور مقاومت به دست دشمن داد.

این آقا البته بعد ها سعی کرد صحبت خود را به شکلی جمع و جور کند، ولی متاسفانه دیگر برای این کار خیلی دیر شده بود و رسانه های معاند حداکثر استفاده ممکن از این سخنان که به عقیده بسیاری سنجیده و حساب شده بود را بردند و با ایجاد یک جو روانی سنگین تا حدودی بر عملکرد نیروهای رزمنده در کشور های منطقه تاثیر گذاشتند.

نمی دانم چرا این صحبت های مشاور آقای رئیس ناخود آگاه انسان را به یاد قضیه جنگ صفین می اندازد؛ وقتی که مالک اشتر به چند قدمی خیمه معاویه رسیده بود و فاصله ای تا ریشه کن کردن فتنه جامعه اسلامی نداشت که ناگاه قرآن های بر سر نیزه جلوی کار را گرفتند. در شرایط فعلی نیز که پس از ماهها برنامه ریزی و تلاش شبانه روزی فرزندان مجاهد این سرزمین و دیگر کشورهای مسلمان منطقه، ورق در سوریه و عراق در حال برگشتن به نفع ایران بود به ناگاه صحبت های این شخص خیلی از چیزها را تغییر داد.

یادم هست که اخیرا آقای رئیس “خیانت پشت جبهه” را بدترین نوع خیانت دانست و از بسیاری که برای دشمن سوت و کف می زنند انتقاد کرد ولی نمی دانم چرا در مورد مشاورش چنین موضعی را نگرفت؟ آیا با این صحبت ها موافق بود و یا وقت پاسخگویی به چنین مواضعی را نداشت؟!

حال برای نویسنده این مطلب ثابت شده که آقای مشاور از این پس در خون تمامی مدافعان حرم و یتیمی فرزندان معصوم و بی گناه آنها سهمی غیر قابل انکار خواهند داشت؛ سهمی که شاید به خاطر منافع سیاسی و معاملات پشت پرده بین المللی داده شد و اینک رزمندگان ما را مجبور کرده همزمان با دو جبهه نفاق در داخل و تکفیری ها در خارج بجنگند.

آقای مشاور مطمئنا اگر مواضع جاهلانه و یا شاید هم عالمانه و هدفمند شما نبود امروز این شرایط سخت بر محور مقاومت تحمیل نمیشد طوریکه رهبر حزب اله لبنان نیز مجبور باشد در جدید ترین سخنرانی خود،افاضات جنابعالی را ماست مالی کند!

امیدوارم حداقل بتوانید در پیشگاه خداوند متعال و معصومیت امثال “علی اکبر ها” که هر روز به برکت سیاسی کاری های امثال شما تعدادشان زیادتر می شود، جوابگوی عملکرد خود باشید.