سرداری که «درس‌های زیردرخت بلوط» را نوشت

[tabs type=”horizontal”][tabs_head][tab_title][/tab_title][/tabs_head][tab]سال ۱۳۸۲ به نیروی زمینی برگشت و به فرماندهی توپخانه و موشک‌های نیروی زمینی سپاه منصوب شد و علاوه بر وظایف شغلی‌اش به کار جمع‌آوری یادنامه شهدای دوران دفاع مقدس روی آورد.[/tab][/tabs]

شهید غلامرضا یزدانی در روز هجدهم دی ماه سال ۱۳۴۰ در شهرستان نجف آباد متولد شد. او در دبستان نهم آبان آموختن را آغاز نمود. دوره‌ی راهنمایی را در مدرسه امیرکبیر گذراند و به علت علاقه به دروس فنی در رشته راه و ساختمان در هنرستان آیت الله طالقانی ادامه تحصیل داد. دوران پایانی دبیرستان او مصادف بود با مسائل انقلاب و غلام‌رضا در این مسیر همراه مردم شد.

او اعلامیه‌ها را از قم به نجف آباد می‌برد و بین مردم پخش می‌کرد. در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی دوره چریکی را به همراه شهید حجت الاسلام منتظری، احمد کاظمی، غلام‌رضا صالحی در سوریه گذراند و پس از بازگشت به ایران در خرداد ماه سال ۱۳۵۹ موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. با آغاز جنگ در کسوت بسیجی به جبهه رفت و تا پایان جنگ ۱۰۸ ماه مردانه جنگید.

او در آغازین روزهای جنگ در مغازه برادر مشغول به کار بود، اما حمایت از خاک ایران و اسلام را بر هر کاری مقدم دانست و رهسپار جنگ شد. چندی بعد در روز هجدهم دی ماه لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد. وی در غرب (مریوان- سنندج) با شهیدان نورانی و ناهیدی آشنا گشت و استفاده از ابزار آلات جنگ را فراگرفت.

سپس توپخانه تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) را راه اندازی کرد تا در عملیات فتح‌المبین حماسه‌ای بی‌نظیر بیافریند. در عملیات رمضان مسئولیت فرماندهی توپخانه قرارگاه نصر را پذیرفت و در عملیات مسلم بن عقیل فرماندهی توپخانه قرارگاه ظفر را برعهده گرفت. سپس در عملیات والفجر مقدماتی، والفجر ۱ فرماندهی توپخانه قرارگاه حمزه سیدالشهدا (علیه السلام) را به او سپردند.

آنگاه گروه توپخانه‌ی ۴۰ رسالت را تأسیس کرد و این گروه به قوی‌ترین گروه توپخانه سپاه تبدیل شد. او توانست خدمات زیادی را در طول سالهای دفاع مقدس ارائه کند به خصوص در عملیات بدر، نصر ۴، فتح، والفجرها، کربلای ۵ و … سال ۱۳۶۶ همزمان معاونت عملیاتی توپخانه سپاه و فرماندهی توپخانه قرارگاه نجف اشرف را برعهده گرفت و توانست با آتش مؤثر خد عرصه را بر دشمن تنگ و زمینه را برای نفوذ نیروهای پیاده فراهم کند. از جمله: کریلای ۱۰، نصر ۴، بیت المقدس ۲ و ۴ و سرانجام مرصاد.

بعد از اتمام جنگ نیز ۱۵ روز در جبهه ماند. غلام‌رضا در سال ۱۳۶۲ همراه و همسفر خود را یافت و صاحب ۳ فرزند شد. بعد از اتمام جنگ وارد دانشکده توپخانه سپاه پاسداران شد و دوره عالی توپخانه را با موفقیت گذراند. سال ۱۳۶۸ مدرک کارشناسی جغرافیای سیاسی از دانشگاه امام حسین (ع) و در سال ۱۳۷۶ کارشناسی ارشد را در رشته مدیریت امور دفاعی دریافت نمود.

بعد از آن مسئولیت دانشکده علوم و فنون توپخانه سپاه به او واگذار گردید و ضمن آن به تدریس مشغول شد. نیروی هوایی سپاه پاسداران هم از خدمات او بی‌بهره نماند. به طوری که در سال ۱۳۷۷ به نیروی هوایی انتقال یافت و مدتی جانشین فرمانده یگان موشکی نیروی هوایی شد و چندی بعد بعنوان فرمانده پدافند هوایی نیروی هوایی برگزیده گشت.

سوم خرداد ماه سال ۱۳۶۹ مدال درجه ۱ فتح را از دستان با برکت مقام معظم رهبری دریافت کرد و از سوی سردار کاظمی ۴ مرتبه تشویق شد و به عنوان سردار نمونه معرفی گشت. سال ۱۳۸۲ به نیروی زمینی برگشت و به فرماندهی توپخانه و موشک‌های نیروی زمینی سپاه منصوب شد و علاوه بر وظایف شغلی‌اش به کار جمع‌آوری یادنامه شهدای دوران دفاع مقدس روی آورد. سه کتاب سرداران آتش و درس‌های زیردرخت بلوط و جبهه‌ای به عرض ۶ متر از جمله فعالیت‌های فرهنگی او بود.

وی در تاریخ نوزدهم دی ماه سال ۱۳۸۴ در حالی‌که برای سازماندهی یک واحد توپخانه به اتفاق سردار کاظمی فرمانده نیروی زمینی سپاه و تنی چند از فرماندهان قصد سفر به ارومیه داشت، براثر سانحه هوایی در سن ۴۴ سالگی به بیکران شهادت بال گشود.

او در تاریخ ۱۸/۱۰ به دنیا آمد و در ۱۸/۱۰/۱۳۵۹ وارد سپاه شد و در ۱۸/۱۰/۱۳۸۲ به فرماندهی توپخانه نیروی زمینی منصوب گشت و در تاریخ ۱۹/۱۰/۱۳۸۴ هدیه تولدش که شهادت بود را از مولایش دریافت نمود.ود.