حرکات موزون گروهی در مدرسه دخترانه نجف آباد
حرکات موزون گروهی در مدرسه دخترانه نجف آباد
طی چند سال تحصیلی اخیر مدیریت چند دبستان دخترانه نجف آباد برای حل مشکل کم تحرکی دانش آموزان، یکی از زنگ های تفریح را به انجام گروهی آن چه که ایروبیک می خوانند، اختصاص داده اند. همراه با رقص نور و موسیقی های مجاز.

حرکات موزون گروهی در مدرسه دخترانه نجف آباد

طی چند سال تحصیلی اخیر مدیریت چند دبستان دخترانه نجف آباد برای حل مشکل کم تحرکی دانش آموزان، یکی از زنگ های تفریح را به انجام گروهی آن چه که ایروبیک می خوانند، اختصاص داده اند. همراه با رقص نور و موسیقی های مجاز.

برخی معلمان گفته اند که دانش آموزان آن ها بعد از یک ربعی که زیر نظر یکی از والدین ایروبیک کار می کنند، روحیه و نشاط بالاتری برای یادگیری مطالب آموزشی دارند. خیلی ها نیز این اقدام را مصداق رقص گروهی دانسته و با آن مخالفت کرده اند.

به دنبال اعتراض برخی خانواده ها و ارگان ها به «زنگ هیجان ( نشاط)»، برخی مسئولان مدعی می شوند که فیلم آن را به دفتر امام جمعه تحویل داده و طی جلسه  مفصلی که داشته اند، حاج آقا حسناتی نیز اعلام کرده که این کار مشکلی ندارد.

ادعایی که به خانواده های معترض نیز منتقل شده و زمینه ساز موضع گیری منفی آن ها نسبت به شخص امام جمعه می شود. شاید همین موضوع باعث شده که این اقدام که از سه سال پیش در یکی از مدارس نوساز مرکز شهر کلید خورده، در حال حاضر توسط تعداد محدود دیگری از مدارس دخترانه نیز الگو برداری شود.

موضوع را با حسن قیصری عضو دفتر امام جمعه در میان گذاشتیم. قیصری خیلی قاطع گفت: اصلا چنین چیزی نبوده و این حرف را قبول نداریم. هر کسی که ادعایی در این خصوص دارد را حضورا مواجهه کنید تا خلاف بودن حرفش را ثابت کنم.

مدیر یکی از مدارس مجری این طرح که آن را ابتکاری شخصی اش می داند، دلایل خودش را دارد: بیشتر دانش آموزان دختر به دلیل کم تحرکی و رژیم غذایی نامناسب، با مشکلات وزنی و جسمانی مواجه هستند و با ادامه همین روند، مادری آن ها در آینده با مشکلات متعددی مواجه خواهد شد.

وی از الزام خانواده ها به اضافه کردن سیب و خرما به وعده های غذایی دانش آموزان مدرسه اش به عنوان مصداقی از توجه ویژه به موضوع تغذیه و سلامت نام می برد و اضافه می کند: مدرسه ما چند طبق و نوساز است ولی فضای اختصاصی ورزش برایش پیش بینی نکرده اند. وسط بافت مسکونی هستیم و به دلیل سر و صدای زیاد بچه ها و سرما و گرما، امکان استفاده از حیاط مدرسه برای ورزش را هم نداریم.

یک مشکل دیگر هم وجود دارد. معلمان با سابقه بیشتر از ۲۰سال خدمت، هفته ای یک روز کمتر تدریس می کنند و ساعت خالی آن ها را مربی تربیت بدنی یا یکی از کادر مدیریت به شکلی پر می کند ولی در مورد معلمان جوان که آموزش تخصصی تربیت بدنی ندیده اند، امکان برگزاری با کیفیت ساعت تربیت بدنی وجود ندارد.

به هر حال به نظر می رسد در اصل این که دانش آموزان ما اعم از دختر یا پسر کم تحرک شده اند و برخی زیرساخت ها و قوانین آموزشی، انجام فعالیت های ورزشی سالم را با محدودیت هایی مواجه کرده، شکی وجود ندارد.

اما در این میان، مسئولان مربوطه راحت ترین کار را برای حل مشکل انتخاب کرده اند. اقدامی که مخالفانش آن را «از چاله به چاه افتادن» دانسته و معتقدند که می تواند آثار نامناسب تربیتی داشته باشد.

می توان دغدغه کم تحرکی دانش آموزان دختر را با رفتن به سالن های سرپوشیده ای که گوشه و کنار شهر وجود دارد و در مورد مدرسه مورد اشاره، حداکثر ۲۰دقیقه پیاده روی است، به نوعی حل کرد.

نکته بعدی این جا است که واقعا با یک ربع حرکات موزون (در خوشبینانه ترین حالت) دانش آموز چقدر تحرک خواهد داشت و آیا واقعا مشکل ورزش نکردن این امانت ها برطرف خواهد شد؟

به هر حال تعلیم و تربیت همیشه سخت بوده و در شرایط کنونی که مجموعه آموزش و پرورش مورد بی مهری های متعدد قرار گرفته، سخت تر هم شده. از مسئولان و فرهنگیان شهری مثل نجف آباد انتظار تدبیر و تلاش بیشتری وجود دارد.

این آمادگی نیز وجود دارد که پاسخ مکتوب و رسمی مسئولان مربوطه به دغدغه های مطرح شده در این خصوص را از طریق همین رسانه منتشر کنیم.

 

دانش آموزان دختر

دانش آموزان دختر

حرکات موزون گروهی در مدرسه دخترانه نجف آباد