احكام روابط زن و شوهر

سيد مسعود معصومى

- ۱ -


مقدمه

انسان مدنى بالطبع است و به زندگى اجتماعى تمايل دارد. اگر به هر دليل، تنها و دور از جتماع بيفتد، ديرى نخواهد پاييد كه فشارهاى روحى و روانى، وى را، يا به دامان اجتماع باز مى‏گرداند و يا راهى ورطه جنونش مى‏كند.
بنابراين تأمين برخى از نيازها و خواسته‏هاى انسان و در نهايت رشد و شكوفايى بعضى از استعدادهاى بالقوه آدمى، متوقف بر روابط اجتماعى خواهد بود.
از طرف ديگر، تشكيل اجتماع، به معناى برقرارى رابطه متقابل بين افراد آن جامعه است ؛ زيرا هويت واقعى يك اجتماع، چيزى جز همن مناسبتها و روابط بين افراد تشكيل دهنده آن نيست ؛ به گونه‏اى كه اگر ميان افراد يك گروه، هيچگونه رابطه‏اى برقرار نباشد در واقع، آن گروه هيچ اجتماعى را تشكيل نداده‏اند. و با توجه به اينكه، چگونگى و تنظيم اين روابط در بازدهى و تأمين نيازهاى آن جامعه نقش غير قابل انكارى دارد، به گونه‏اى كه گاه رابطه خاصى در اجتماع، موجب شكوفايى استعدادهايى مى‏گردد، در حالى كه ممكن است رابطه ديگر، مانع به ثمر رسيدن اين ستعدادها گردد. بنابراين تشخيص و تنظيم اين مناسبتها براى انسان هدفمند امرى ضرورى و اجتناب‏ناپذير خواهد بود.
با توجه با آنچه گفته شد، چنين به نظر مى‏رسد كه قدم اول در بر پايى اجتماع هدفمند، تدوين قوانينى است كه حدود و چگونگى اين روابط را تعيين و تبيين كند.
شكى نيست كه دين تنها مرجع مطمئن و ممكن، در تدوين و تبيين اين مناسبتها است. از آنجا كه انسان از زمان انعقاد نطفه خواسته يا ناخواسته، در ارتباط با افراد، و محيط قرار مى‏گيرد، لذا بايد دين از همان ابتداى انعقاد نطفه انسان، و بعد از تولد و برقرارى ارتباطهاى اختيارى با ديگران و سپس بلوغ و تا نهايت، پايان عمرش قوانينى را براى تنظيم اين روابط بيان كند.
حال با عنايت به مطالب فوق، در خواهيم يافت كه نخستين اجتماعى كه هر كس براى اولين بار آن را تجربه مى‏كند خانواده است، زيرا نطفه انسان در بستر همين اجتماع خانوده منعقد مى‏گردد، سپس رشد مى‏كند، و فرزند در بدو تولد به اولين اجتماع يعنى دامان پر مهر مادر و پدر قدم مى‏گذارد؛ و تا زمان بلوغ و كمى بعد از آن نيز در همين اجتماع رشد و نمو مى‏كند و سپس خود با ازدوج، تشكيل دهنده اجتماعى ديگر خواهد بود. و اين تقديرى است الهى، كه هيچ كسى را از آن گريزى نيست .
مجموعه‏اى كه پيش روى شماست، روابط بين فرزندان و پدر و مادر از يك طرف، و روابط مختلف بين زن و شوهر از طرف ديگر، را از ديدگاه فقه و فقاهت بازگو مى‏نمايد. سعى ما بر آن بوده است كه با دسته بندى و تبويت مطالب و فتاواى موجود و همچنين استفتاء موارد لازم از دفاتر آيات عظام بتوانيم نمودى جامع و حتى المقدور كامل، از روابط خانواده، به خوانندگان گرامى عرضه بداريم، تا در اين راه علاوه بر دست يابى آسان به مطالب، حقوقى را كه در لابلاى كتب فقهى، عموماً از ديد خانواده‏هاى محترم پوشيده مى‏ماند، به آنها بشناسانيم .
طبيعى است كه تنها با رعايت و به كاگيرى اين حقوق از طرف كليه افراد خانواده مى‏توان علاوه بر ايجاد فضاى روحانى و صميمى در خانه، جامعه را به سوى هدفهاى متعالى رهنمون شد.
در اين ميان، اگر چه ما حقوقى را براى هر يك از اعضاى خانواده به صورتى مضبوط ذكر كرده‏ايم، لكن بر اساس آيه شريفه ((و من آياته أن خلق لكم من انفسكم ازواجاً لتسكنوا اليها و جعل بينكم مودة و رحمة)) (روم / 21) هدف همه اين قوانين ايجاد مودت و محبت و ايثار و گذشت در راه رشد خانواده‏به سوى اهداف الهى مى‏باشد. و اگر چه آميزش لطيف اخلاق و حقوق خانواده در اسلام، خود به خوبى تأمين كننده زمينه‏هاى تحقق هدف مذكور است، لكن مقدم داشتن خواسته‏هاى ديگران و چشم پوشى از برخى حقوق خويش در راستاى تقويت صميميت و ايجاد محبت در خانواده، مورد وفاق و توصيه كليه مراجع عظام مى‏باشد.
حال كه بالطف و عنايت حضرت بقيةالله الاعظم - روحى و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء - و همت والاى امام راحل - قدس سره - وامت سلحشور و خداجوى اسلاميمان، نظام مقدس ولايت در اين سرزمين بر پا گشته است و امت ما از نعمت وجود رهبر انقلاب حضرت آيت الله العظمى خامنه‏اى - دامت بركاته - و مراجع عظام ديگر بهره‏مند گشته‏اند، اميد است در پرتو آگاهى از دستورات نورانى اسلام و عمل به آنها، بتوانيم مورد توجه و عنايت حضرت حق - جل و علا - قرار گرفته، جامعه‏اى را به سوى بر پا داشتن پرچم توحيد و ولايت در سراسر عالم رهنمون سازيم .
در پايان نظر خوانندگان محترم را به تذكرات ذيل معطوف مى‏داريم:
- متن اصلى اين مجموعه بر اساس فتاواى حضرت امام (ره) تنظيم گرديده، در صورت اختلاف نظر مراجع ديگر، علاوه بر آدرس مسأله در پانويس، فتاواى آنان نيز در پاورقى ذكر شده است و در صورت عدم اختلاف نظر، فقط به ذكر آدرس مسأله در كتب مراجع اكتفا كرده‏ايم .
- قابل عنايت است به علت رحلت حضرت امام - رضوان الله تعالى عليه - بعضى مسائل از شوراى استفتائات معظم له در قم اخذ شده است و اگر در مسأله‏اى نظر حضرت امام به دست نيامده باشد آن مسأله در پاورقى آورده شده است .
در صورتى كه نام هر يك از آيات عظام در ذيل مسأله نيامده باشد، بدان معناست كه نظر آن مرجع در مسأله به دست نيامده است .
به منظور سهولت در انتقال نظرات آيات عظام گاهى بعضى از مسائلى را كه آنها به صورت فتوى و يا مسأله مطرح كرده‏اند، ما به صورت سؤال سؤال و جواب بيان كرده‏ايم و همچنين ممكن است استفتائى را با توجه به همه جوانب آن مسأله مطرح كرده باشيم .
از آنجا كه عدم آگاهى بسيارى از اعضاى خانواده‏ها از حقوق يكديگر مشكلات و معضلات فراوانى را موجب گشته است، تدريس و آموزش اين دست از احكام براى عموم متأهلين به خصوص كسانى كه تازه ازدواج كرده‏اند بسيار لازم و ضرورى به نظر مى‏رسد.
بديهى است به علت طرح بعضى از مسائل مختص به زن و شوهر، مطالعه و يا تدريس اين احكام، را براى كسانى كه فعلاً قصد ازدواج ندارند توصيه نمى‏كنيم .
به دليل آنكه برخى از مسائل مطرحه در اين مجموعه از چند مدرك يك مسأله گرفته شده است و گاهى تعميم و يا تخصيص شرايط آن از ميان آدرسهاى مختلف آن مسأله اخذ شده است، لذا بايد خوانندگان محترم براى شناخت مدرك همه جوانب مسأله، به كليه مدركى كه در ذيل هر مسأله ذكر شده است مراجعه نمايند و تنها به رجوع به يك مورد اكتفا نكنند.
اين مجموعه مشتمل بر حدود دويست استفتاء مى‏باشد كه نگارنده شخصاً از دفاتر استفتائات مراجع عظام تهيه نموده است و اين موارد به صورت ((استفتاء))در پانويس مسائل مشخص شده است .
تنظيم فتاواى طرح شده در اين مجموعه بر اساس نظرات حضرات آيات عظام: امام خمينى (ره)، بهجت، تبريزى، فاضل و مكارم - دامت بركاتهم - مى‏باشد. اگر چه براى تكميل اين مجموعه لازم بود نظرات حضرت آيت الله العظمى خامنه‏اى - دامت بركاته - نيز ذكر مى‏شد، لكن به علت عدم رضايت معظم له در نشر فتاوى ايشان به زبان فارسى، ناچار اين مجموعه را بدون نظرات معظم له منتشر كرديم. بديهى است در صورت صلاحديد ايشان در هر زمان كه موافقت بفرمايند، اين مجموعه نيز با نظرات ايشان تكميل خواهد شد.
در انتهاء از شوراى محترم استفتائات هر يك از آيات عظام كه براى تكميل اين رساله زحمات بى شائبه‏اى را متحمل شدند، كمال تشكر و قدردانى مى‏شود. همچنين از كليه كسانى كه ما را با ارائه نظرات خود، در تأليف اين مجموعه يارى كردند، نيز تشكر و قدردانى مى‏گردد. از خداوند متعال توفيق آنان را مسألت مى‏نمايم .

سيد مسعود معصومى
بيست و هفتم رجب 1471
مطابق با نوزدهم آذر ماه 1375