مى نويسند: در زمان سلطنت امير تيمور گوركان ، جمعى از افراد ماوراءالنهر كه از
متعصبان دشمن على (ع ) بودند، مجلسى تشكيل داده و صورت مجلسى نوشتند، كه در آن آمده
بود، دشمنى و كينه نسبت به على (ع ) بر هر فرد مسلمانى واجب است ، هر چند به مقدار
جوى ، كينه داشته باشد، زيرا او به قتل عثمان ، فتوى داده است .
آن نوشته را نزد امير تيمور فرستادند، تا او نيز آن را تأ ييد كند، و مانند خلفاى
بنى اميه ، دستور دهد كه خطباء و سخنرانان ، بالاى منبرها، نسبت به ساحت مقدس آن
حضرت ، به بدگوئى بپردازند.
امير تيمور گفت : چون من مريد پير مرشد، ((شيخ زين
الدين نابتادى )) هستم ، اين نوشته را نزد او مى فرستم
و او هر چه رأ ى داد همانرا پيروى مى كنم .
آن نوشته را نزد او فرستاد، او پس از خواندن آن ، اين رباعى را در پشت آن نوشت :
گر آنكه بود فوق سماء منزل تو
|
و از كوثر اگر سرشته باشد گل تو
|
گر مهر على نباشد اندر دل تو
|
مسكين تو و سعى هاى بى حاصل تو
|
|