نامه ها و ملاقاتهاي امام حسين (ع)

على نظرى منفرد‏‏


مقدمه ناشر.
نـهـضـت حسين (ع ), نهضتى است جاودانه كه همواره در طول تاريخ اسلام , عامل ايجادحركت ها ونـهضت ها وانقلابها عليه ظالمان وستمگران وطواغيت دوران بوده است بى گمان انقلاب مقدس اسـلامـى ايـران نـيـز, نـشـات گـرفته از اين حركت انسانساز وپايداراست كه مردم رنج كشيده مـسـلـمـان رابـه خـروش وحـركت بى وقفه عليه رژيم منحوس شاهنشاهى واداشت واين قدرت اهريمنى را با آن همه پشتوانه هاى شيطانى به سقوط ونابودى كشاند. نـهـضت مقدس امام حسين (ع ) براى همگان وتمام نسل ها وعصرها بايد آموزنده , سازنده ومحرك بـاقـى بـمـانـد واز ايـن مـشـعـل فروزان الهى , ملت ها پيوسته فروغ گيرند ودر زندگى عملى خودشعارهاى جاودانه اش را به كار بندند نداى بلند ((هيهات منا الذله )) امام حسين سلام اللّه عليه بـايـد بـراى تـمام مؤمنين الگو وسرمشق باشد واين شعار آميخته با شعور انقلابى , زمينه مبارزه با اسـتـكـبـار جهانى را درامت اسلامى بيافريند نه تنها اين شعار كه تمام شعارهاى عاشوراى حسين آمـوزنـده وحـركـت آفـرين است پس مى بايست اين شعارهارا از لابلاى گفته ها, ملاقات ها, نامه ها وگـفـتگوهاى امام (ع ) استخراج ودر دسترس عموم قرار داد كه به فضل الهى , اين مطالب ارزنده هـمراه با توضيحات لازم ومطالب گوناگون ديگر, كه هريك در حد خود,مفيد وقابل تقديراست در كتاب حاضر گردآورى شده وتقديم خوانندگان عزيز مى گردد. ايـن كـتـاب مـجـمـوعـه اى از سـخـنـرانـيـهاى خطيب توانا حضرت حجة الاسلام والمسلمين آقـاى نظرى است كه توسط حجة الاسلام آقاى عالمى , مطالب آن جمع آورى ومصادرش از كتابها ومنابع اسلامى , ثبت وضبط گرديده وبا تغييرات واضافاتى به صورت كنونى در آمده است . كتاب مزبور حاوى سه بخش است :. 1 ـ نامه هاى امام حسين (ع ). 2 ـ ملاقاتها وديدارهاى امام حسين (ع ). 3 ـ پاسخهاى امام (ع ) به افراد. امـيـداسـت نـشـر ايـن مجموعه ارزشمند توسط بنياد معارف اسلامى كه پيوسته در نشر وتبليغ واحـيـاى آثـار عـتـرت طـاهره عليهم السلام , پيشگام وپيش قدم بوده است , مورد پذيرش درگاه حـضـرت احـديـت وتـوجه سيدالشهدا(ع ) وقبولى محبين وعلاقمندان به خاندان رسالت ونبوت عليهم افضل صلوات اللّه ,قرار گيرد.

بنياد معارف اسلامى
قم .

مقدمه كتاب .
بسم اللّه الرحمن الرحيم .
قال الصادق (ع ):. ((خير الناس من بعدنا من ذاكر بامرنا ودعا الى ذكرنا)) ((1)) . از ديـر زمـان خـطـابه وبيان يكى از وسائل وابزار مهم تبليغ وترويج بشمار مى رفته است اگر چه ابزارتبليغ وترويج در انحصار نطق وخطابه نيست بلكه قلم وكتابت نيز در جاى خود همين نقش را ايفا مينمايدولكن بدون ترديد خطابه وبيان در زمينه تاثير در نفوس وجانها وبيدارى انسانها نقش بـسـزائى داشـتـه وجـايگاه اول را داراست خطابه داراى اقسامى است ممكن است خطابه , حماسى وجـنـگـى بـاشـدوممكن است سياسى ويا قضائى ايراد گردد كه هدف از آن آشنا نمودن مردم به حـقـوق سـيـاسى ويا اجتماعى ميباشد وگاهى خطابه بمنظور تحريك وبيدار كردن شعور دينى واخـلاقـى ووجـدانـى انـسـانهااست كه مقصوددر اين جا همين است كه خطيب با سخن وبيانش آگاهى دينى واخلاقى مردم را ارتقا دهد وعواطف واحساسات مردم را درجهت خير وصلاح آنها بر اسـاس بـينش وآگاهى از دين ومذهب بر انگيزاند از آغازپيدايش اسلام , پيامبر خود عهده دار اين مـسـئوليت بود هنگاميكه آيه مباركه (فاصدع بما تؤمر واعرض عن المشركين ) ((2)) نازل گرديد رسـول خـدا بجهت اظهار ماموريت خود بيرون آمد ودر كنار حجر ايستادوفرمود: ((معاشر العرب ادعوكم الى شهادة ان لا اله الا اللّه واني رسول اللّه وآمركم بخلع الانداد والاصنام فاجيبوني )) ((3)) . خـطـبـه هـاى رسـول خـدا در احـد وتـبـوك وحـجة الوداع وروز عيد اضحى وغدير خم گوياى اين حقيقت است پس از رسول خدا(ص ) امام اميرالمؤمنين سلام اللّه عليه كه خود ميفرمود: ((وانا لامـرا الـكلام وفينا تنشبت عروقه وعلينا تهدلت غصونه )) ((4)) امير سخن مائيم ريشه هاى سخن يعنى معانى ومطالب در زمين وجود ما رشد كرده وشاخه هاى سخن بر سرما سايه افكنده است . او كه سخنش فوق كلام بشراست وسخنان فصيح وبليغ او حاكى از اين واقعيت است , خطب فراوان اورا مـردم مـى شـنـيـدنـد وحـفـظ مـيـكردند تا جائيكه مسعودى نقل كرده آنچه از خطبه هاى امـيـرالـمـؤمـنين مردم حفظ كرده اند چهارصد وهشتاد وچند خطبه است كه آنهارا بالبداهه ايراد نموده است ((5)) . وگـاهـى يـارانـش را امـر ميفرمود كه خطبه بخوانند صعصعه بن صوحان خطيبى بزرگوار بود امـام صـادق (ع ) درباره او ميفرمود: در ميان اصحاب على (ع ) بجز صعصعه واصحاب او كسى امام عـلـى رانـشناخت ((6)) صعصعه وبرادرش سيحان بن صوحان هر دو خطيب از قبيله عبدالقيس بـودنـد ((7)) زنان نيز درمواقع ضرورى ولازم با نطق هاى آتشين به ايراد سخن مى پرداختند ودر جنگ ها ومواقع ضرورى با بيان وخطابه عواطف واحساسات را تحريك كرده وآنان را به دفاع از حق دعـوت مـيكردند در صفين خطابه هاى حماسى سوده همدانيه وزرقا دختر عدى بن قيس وديگر زنان خطيبه ماثور ومشهوراست ((8)) . نمونه بارز آن خطبه ها, خطبه اى تاريخى ومعجزه آساى صديقه كبرى فاطمه زهرا(س )است . خـطـبـه هاى عقيله بنى هاشم زينب كبرى در كوفه وشام آنچنان مردم را تحت تاثير قرار داد كه بـااسـتـماع آن مى گريستند وهمچنين خطب على بن الحسين (ع ) خصوصا خطبه آنحضرت در مسجد دمشق كه با ايراد آن فرياد گريه وزارى مردم برخاست ((9)) . از امـام مـجـتـبـى (ع ) نيز خطبه هائى نقل شده است كه حاكى از قدرت بيان ونيرومندى آن امام صابرومظلوم است كه برخى از آنهارا مسعودى نقل كرده است ((10)) . سـالار شـهـيـدان امـام حـسين (ع ) با خطبه هاى حماسى وآتشين خود در كربلا حجت را بر مردم تـمـام كرد وضمن معرفى خود, دشمن وخصم را محكوم واراده وعزم خودرا در جهت دفاع از حق وايـستادگى دربرابر باطل وايثار وفداكارى بيان كرد وفرمود: ((الا وان الدعى ابن الدعي قد ركز بين اثنتين بين السلة والذلة وهيهات منا الذلة )). امـام (ع ) نـه تـنـهـا با ايراد خطبه وسخنرانى كه در روز عاشورا خود به انجام اين مسئوليت اقدام نمودبلكه بعضى از ياران واصحابش مثل حبيب بن مظاهر وزهير بن قين وحنظله بن اسعد نيز به ايراد خطبه پرداختند وبا همين سخنان امام (ع ) بود كه فرمانده سپاه كوفه ((حر بن يزيد رياحى )) تحت تاثير شديد قرارگرفت ونادم گرديد وبه سپاه امام پيوست وبشهادت رسيد. مـجـمـوعـه حـاضـر كـه از نـظـر خـوانـنـدگان ميگذرد حاصل تلاش وكوشش برادر بزرگوار حـضـرت حـجـة الاسـلام جـنـاب آقـاى عالمى دامغانى است كه اين جانب در محرم 1413 قمرى بمناسبت ايام , بحثهائى راتحت عنوان ملاقاتها ونامه هاى امام حسين (ع ) در چندين مجلس مطرح نـمـودم كه ايشان در اين رابطه تتبع لازم وسعى وافررا مبذول داشته وضمن جمع آورى وتكميل ملاقات ها ونامه هاى آنحضرت , منابع وماخذآنهارا نيز تهيه واضافه نموده اند كه با سپاس وقدردانى از زحمات وتلاش نسبت باين مجموعه , موفقيت ايشان را از درگاه ايزد منان مسئلت دارم . بـراى آشـنـائى بـا تـنـظـيـم وتـرتـيب مطالب مندرج در اين نوشتار اشاره اى كوتاه به محتويات آن لازم است :. 1 ـ نـامـه هـاى امـام (ع ) كـه بـرخـى از آنـها از جهت زمان تقدم دارد در ابتدا عنوان گرديده كه تعدادى از آنها مربوط به دوران حيات امام مجتبى سلام اللّه عليه وبعضى در زمان امامت آنحضرت , ودر قـسـمت سوم نامه هاى مربوط به نهضت كربلا وقيام عاشوراست كه در 19 مجلس جمع آورى شده است . 2 ـ مـلاقـاتـهـا از زمان انتشار خبر مرگ معاوية بن ابى سفيان كه در ماه رجب سنه 60 رخ داده تا روزدهـم محرم سال 61 يعنى روز عاشورا مى باشد كه حاوى مطالبى مهم وقابل توجه است كه در طى 30 مجلس تنظيم شده است . 3 ـ در بـخش سوم اين مجموعه , پاسخ ?هاى آنحضرت به سؤالات افراد به اضافه بعضى مطالب ديگر كه در طى 7 مجلس بيان شده است . 4 ـ در پايان هر مجلس بذكر مصيبت بتناسب آن مجلس حتى الامكان پرداخته شده است . در پـايـان از مـؤسـسه محترم بنياد معارف اسلامى كه عهده دار چاپ ونشر اين مجموعه شده اند ودرايـن جـهت سعى لازم را مبذول داشته اند وبراى تسريع در چاپ ونشر آن اقدام نموده اند تشكر وقدردانى وتوفيقات روز افزون تمام آن برادران را از خداى بزرگ خواهانم والسلام عليكم ورحمة اللّه وبركاته . قم ـ على نظرى منفرد.