ترجمه :
11ـ و از حـضـرت صـادق عـليـه السـلام حـديـث شـده اسـت (كـه در زمره دعاهاى بامداد ذكر فـرمـوده اند) (((الحمد للّه الذى اصبحنا و الملك له ، و اصبحت عبدك و ابن عبدك و ابن امتك فى قبضتك اللهم ارزقنى من فضلك رزقا من حيث اءحتسب و اءحفظنى من حيث اءحتفظ و من حيث لا اءحـتـفـظ اللهـم ارزقـنـى مـن فـضـلك و لا تـجـعل لى حاجة الى احد من خلقك اللهم البسنى العـافـية و ارزقنى عليها الشكر يا واحد يا احد يا صمد يا اللّه لذى لم يلد و لم يولد و لم يـكـن له كـفـوا اءحـد، يـا اللّه يـا رحـمـن يـا رحـيـم يـا مـالك الملك و رب الارباب و سيد السـادات و يـا اللّه (يـا) لا اله الا انـت اشـفـنـى بـشـفـائك مـن كل داء و سقم فانى عبدك و ابن عبدك اتقب فى قبضتك ))).

ترجمه :
12- مـحـمـد بـن عـلى در حديثى مرفوع از اميرالمؤ منين عليه السلام حديث كند كه شيوه آن حـضـرت چنين بود كه (هنگام بامداد) مى گفته : (((اللهم انى و هذا النهار خلقان من خلقك ، اللهـم لا تـبـتـلنـى بـه ولا تـبتله بى ، اللهم و لاتره منى جراءة على معاصيك و لا ركوبا لمـحـارمـك ، اللهم اصرف عنى الازل و اللاواء و البوى و سوء القضاء و شماتة الاعداء و منظر السوء فى نفسى و مالى ))).
و فـرمـود: و بنده اى نباشد كه چون شب كند و يا بامداد كند و سه بار بگويد: (((رضيت باللّه ربا و بالاسلام دينا و به محمد (ص ) نبيا و بالقرآن بلاغا و به على اماما))) جز اينكه بر خداى عزيز جبار ثابت است كه روز قيامت او را خشنود سازد.
و گـويـد: كـه امـيـرالمـؤ مـنـيـن عـليـه السـلام چون شب مى كرد مى فرمود: (((اصبحنا للّه شاكرين و امسينا للّه حامدين فلك الحمد كما امسينا لك مسلمين سالمين ))).
گـويـد: و چـون بـامـداد كرد فرمود: (((امسينا للّه شاكرين و اءصبحنا للّه حامدين و الحمد للّه كما اصبحنا لك مسلمين سالمين ))).

ترجمه :
13ـ حـضـرت صادق (ع ) فرمود: پدرم چون بامداد مى كرد مى خواند (دعائيرا كه ترجمه اش چـنـيـن اسـت :) (((بـسـم اللّه و بـاللّه و فـى سـبـيـل اللّه و عـلى مـلة رسـول الله ، بـار خـدايـا خـودم را بـتـو سـپـردم و كـارم را بـتـو واگـذاردم و بـتـو توكل كردم اى پروردگار جهانيان ، بار خدايا در پناه ايمان مرا از پيش رو و از پشت سر و از راسـت و چـپ و از بـالاى سـر و از پـائيـن پـايـم نگهدار، معبودى جز تو نيست ، از تو گـذشـت و عـافـيـت از هـر بـدى و شـرى در دنـيا و آخرت خواهم ، بار خدايا اى پروردگار مـشـعـرالحـرام ، و اى پـروردگـار شـهـر حـرام (يـعـنـى مـكـه ) و اى خـداى حل حرم ، محمد و خاندانش را از من سلام برسان ، بار خدايا به زره نگهدارنده تو (كنايه از حفظ و حراست و يا جامه تقوى است ) و بجامعيت تو (همه صفات كماليه را) پناه برم از اينكه مرا بوسيله غرق شدن ، يا سوختن يا بقصاص يا دست بسته در دست دشمن يا بزهر خـوردن ، يـا افـتـادن در چـاه ، يـا طعمه شدن درندگان ، يا مرگ ناگهانى يا بهر يك از مردنهاى بد مرا ميرانى ، ولى مرا در بستر خود در فرمانبردارى از خودت و رسولت (ص ) در حاليكه در راه ثواب باشم و بخطا نرفته باشم بميران ، يا در صف مجاهدان كه در كتاب خود آنان را توصيف كرده اى كه (((گوئيا ايشانند ساختمانى ريخته شده ))) (سوره صـف آيـه 4) پـنـاه دهـم خـودم و فـرزنـدانـم و آنـچـه پـروردگـار بـمـن روزى كـرده بـه قـل اعـوذ بـرب فـلق تـا آخـر سـوره مـى خـوانـد و دنبالش مى فرمود: سپاس از آن خداست بـشـمـاره آنـچـه آفريده ، و سپاس از آن خدا است بمانند آنچه آفريده ، و سپاس از ان خدا اسـت بـكـشـش كـلمـاتـش ، و سپاس از آن خدا است بوزن عرش او، و سپاس از آن خدا است تا خـودش خـشـنـود گـردد و لا اله الا اللّه لحـكـيـم و الكريم ، و لا اله الا اللّه لعلى العظيم ، اللهم انى اعوذ بك من درك الشقاء و من شماتة الاعداء و اعوذ بك من الفقر و الوقر، و اعوذ بـك مـن سـوء المـنـظـر فـى الاهـل و المـال و الولد))) و ده بـار نـيـز بـر مـحـمـد و آل محمد صلوات مى فرستاد.

ترجمه :
14ـ حـضـرت بـاقر (ع ) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه چون بامداد كند پيش از آفتاب زدن بگويد: (((اللّه كبر اللّه كبر كبيرا و سبحان اللّه بكرة و اصيلا و الحمدللّه رب العالمين كثيرا، لا شريك له و صلى اللّه على محمد و آله ))) جز اينكه فرشته اى آنها را دريابد و در درون بال خود نهد و بآسمان دنيا بالا برد، پس فرشتگان بدو گويند: خدا رحمت كند آنـكـس ‍ كـه ايـن كـلمـات را گـفـتـه و او را بـيـامـرزد، و بـهـر آسـمـانـى كـه بـالا رود بـاهـل آن آسمان مانند همان حرف را بزند، و آنها نيز گويند: خدا رحمت كند كسى را كه اين كـلمـات را گفته و او را بيامرزد تا بحاملين عرش رسد پس بدانها گويد: با من كلماتى است كه يكى از مؤ منين بدان تكلم كرده و آنها چنين و چنانند، پس آنها گويند: خدا رحمت كند اين بنده را و او را بيامرزد، آنها را ببر نزد نگهبانان گنجهاى گفتار مؤ منان ، زيرا اينها گنجينه هاى كلماتند تا آنها را در دفتر گنجنها بنويسند.

ترجمه :
15ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمود: چون صبح كردى بگو: (((اللهم انى اعوذ بك من شر ما خلقت و ما ذراءت و براءت فى بلادك و عبادك ، اللهم انى اسئلك بجلالك و جمالك و حملك و كرمك كذا و كذا))) (و بجاى كذا و كذا حاجات خود را بگويد).

ترجمه :
16ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: على عليه السلام چنين بود كه هرگاه صبح مى كرد سه بار مى فرمود: (((سبحان اللّه لملك القدوس ))) (سپس مى فرمود:) (((اللهم انى اعوذ بك مـن زوال نعمتك و من تحويل عافيتك و من فجاءة نقمتك ، و من درك الشقاء و من شر ما سبق فى اليل ، اللهم انى اسئلك بعزة ملكك ، و شدة قوتك و بعظيم سلطانك و بقدرتك فى خلقك ))) (پس فرمود: اگر حاجتى داشتى اينرا بگو) سپس حاجت خود را بخواه .

ترجمه :
17ـ عـلاء بـن كامل گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) كه مى فرمود: (در تفسير اين آيه شـريـفه ) (((و ياد كن پروردگار خويش را در درون خود بزارى و ترس با صداى آهسته ))) (سوره اعراف آيه 205) (مقصود) هنگام شب است (كه بگوئى :) (((لا اله الا اللّه وحده لا شـريـك له ، له المـلك و له الحـمـد يـحـيـى و يـمـيـت و يـمـيـت و يـحـيـى و هـو كـل على شى ء قدير))) (علاء بن كامل ) گويد: گفتم (جمله ) (((بيده الخير))) (در اين ذكر نـبود چطور است من در آن بيفزايم ؟) فرمود: درست است كه خير بدست خدا است ، ولى چنان كـه گـفـتـم بـگـو (و كم و زياد در آن نكن ) و آن را ده بار بگو، و نيز هنگام آفتاب زدن و هنگام غروب آن ده بار بگو: (((اعوذ باللّه لسميع و العليم ))).

ترجمه :
18ـ حـضـرت صـادق (ع ) فـرمـود: پـس از بـامـداد مى گويى : (((الحمدلله رب الصباح الحـمـدلله خالق الاصباح ))) سه بار (و پس از آن مى گويى ): (((اللهم افتح لى باب الامـر الذى فـيـه اليـسـر و العافية اللهم هيى ء له سبيله و بصرنى مخرجه اللهم ان كنت قضيت لاحد من خلقك على مقدرة بالشر فخذه من بين يديه و من خلفه و عن يمينه و عن شماله و من تحت قديمه و من فوق راءس و اكفنيه بما شئت و من حيث شئت و كيف شئت ))).

ترجمه :
19ـ و نـيـز آنـحـضـرت عليه السلام فرمود: هر كه چون صبح كند بگويد: (((اللهم انى اصـبـحـت فـى ذمتك و جوارك ، اللهم انى استودعك دينى و نفسى و دنياى و آخرتى و اهلى و مـالى و اعـوذ بـك يا عظيم من شر خلقك جميعا و اعوذ بك من شر ما يلبس به ابليس و جنوده ))) فرمود: چون اين كلام را بگويد چيزى در آنروز بوى زيان نرساند، و چون شب كند و آنرا بگويد در آنشب چيزى باو زيان نرساند ان شاءاللّه تعالى .

ترجمه :
20ـ حضرت صادق (ع ) فرمود: چون نماز مغرب و عصر را خواندى پس هفت بار بگو:
(((بـسـم اللّه لرحـمـن الرحيم لا حول و لا قوة الا باللّه لعلى العظيم ))) زيرا هر كه آنرا بگويد خوره و پيسى و ديوانگى باو نرسد، و هفتاد نوع از بلا (باو نرسد).
فـرمـود: و چـون صـبـح و شـام كردى مى گويى : (((الحمد لرب الصباح ، الحمد لفالق الاصـبـاح ))) دو مـرتـبـه (سـپـس ‍ مـى گـويـى :) (((الحـمـدلله الذى اذهـب الليل بقدرته و جاء بالنهار برحمته و نحن فى عافية ))) و مى خوانى آية الكرسى و آخـر سـوره حـشـر و ده آيه از سوره صافات با (اين آيات ) (((سبحان ربك رب الغرة عما يـصـفـون ، و سـلام عـلى المـرسـليـن و الحـمـدلله رب العـالمـيـن ))) بـا (ايـن آيـات و دعا) (((فسبحان اللّه حين تمسون و حين تصبحون ، و له الحمد فى السماوات و الارض و عشيا و حـيـن تـظـهـرون ، يخرج الحى من الميت و يخرج الميت من الحى و يحيى الارض بعد موتها و كـذلك تـخـرجـون ، سـبوح قدوس رب الملائكة و الروح ، سبقت رحمتك غضبك ، لا اله الا انت سبحانك انى عمك سوءا و ظلمت نفسى فاغفرلى و ارحمنى و تب على انك انت التواب الرحيم ))).