اموال مازاد دولت یا سرمایه های ملت
در دولت شهید سید ابراهیم رئیسی، کارهای بسیار خوبی شروع شد یا مقدمات آن فراهم شد که متاسفانه به دلایل مختلف، کمتر دیده شده و به آن ها پرداخته شده.
یکی از این اقدامات، مولد سازی دارایی های راکد و بدون استفاده دستگاه های دولتی بود تا از محل این مولد سازی، بودجه ای برای امور عمرانی تامین شود.
اگر بخواهیم در مرکز شهرستان نجف آباد، نمونه هایی از این دارایی های راکد مثال بزنیم، می توان به کارخانه سابق ریسندگی و بافندگی در خیابان امام اشاره کرد که مالکیت آن در اختیار بنیاد مستضعفان است. یا ساختمان سابق تامین اجتماعی در چهار راه شهرداری و همچنین چندین ساختمان متعلق به بانک هایی که شعب آن ها ادغام شده اند.
در ماه های اخیر، زمزمه هایی از سوی برخی مسئولان شهرستان شنیده می شود که تلاش دارند برای تامین بودجه برخی طرح های زمین مانده، بخشی از دارایی های مازاد دولت را بفروشند.
تا این جای کار، ایده خوبی مطرح شده ولی مشکل از جایی شروع می شود که بدانیم منظور این مسئولان از اموال مازاد و راکد، چند صد هکتار از اراضی بایر و دولتی در جنوب شهرستان است.
جدا از این که فروش این اراضی چه اثرات زیست محیطی خواهد داشت، به این نکته هم بایستی توجه کرد که شهرستان نجف آباد در حال حاضر با کمبود زمین های مناسب برای اجرای طرح های توسعه ای خود مواجه است و در آینده ای نه چندان دور، به این زمین ها نیاز خواهد داشت.
وقتی سرپرست یک خانواده، با مشکلات مالی مواجه می شود، شاید راحت ترین گزینه ای که پیش رو دارد، این باشد که زمینی را بفروشد ولی یک سرپرست خانواده عاقل و دوراندیش می رود دنبال گزینه های جایگزین و زمین را نگه می دارد برای نسل های آینده.
در این شهرستان، مسئولانی داریم که ادعای شجاعت و ابتکارهای مدیریتی دارند ولی نمی دانیم که چرا این ابتکارها و شجاعت ها، بیشتر مواقع از جیب مردم و بخش خصوصی مایه می گذارد و کمتر به سمت جذب اعتبارهای دولتی و ملی می رود.
به هر حال مردم شهرستان، دارند شهرهای اطراف را می بینند که در همین وضعیت اقتصادی و کمبود اعتبارهای دولتی، دارند طرح های شاخصی را بدون هدر دادن سرمایه های ملی و مردمی به پیش می برند و انتظار دارند برای آن ها نیز چنین شرایطی پیش بیاید.
ما هم می دانیم که کارخانه سابق ریسندگی و بافندگی نجف آباد، متعلق به بنیاد مستضعفان است و به این راحتی ها نمی شود آن را فروخت و پولش را به طرح های عمرانی سطح شهر تزریق کرد ولی مردم، مسئولانی را انتخاب کرده اند که همین کارهای سخت را انجام دهند.
عاجزانه از مسئولان شهرستان می خواهیم، اگر قدرت مدیریتی کافی ندارند، طرح جدیدی را کلنگ نزنند و وعده تازه ای ندهند که بعدها در آن گیر بیفتند و مجبور شوند کارهایی انجام دهند که وضعیت را بدتر خواهد کرد.