آیت الله سید علی نجف آبادیعالم مجاهد آیت ‏اللَّه میرسید علی آیت نجف ‏آبادی در سال ۱۲۴۷ش (۱۲۸۷ق) در نجف آباد اصفهان به دنیا آمد.
ایشان بعد از سن بیست سالگی در اثر حادثه‏ای، به علم و دانش علاقه‏مند شد و وارد حوزه علمیه اصفهان گردید.
وی در اصفهان از محضر استادانی همچون: سید محمد فشارکی، سید ابوالحسن جلوه و سید مهدی نحوی استفاده برد و پس از آن رهسپار نجف اشرف گردید. آیت اللَّه نجف آبادی در نجف از محضر استادان بزرگی همچون: سید اسماعیل صدر، میرزا محمد تقی شیرازی، حاج آقا رضا همدانی، آخوند ملا محمد کاظم خراسانی و سید محمد کاظم یزدی کسب فیض کرد و در مدت کوتاهی با طی مراحل رشد، در فقه، اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق به مقام تبحّر و استادی رسید.
وی از آن پس عازم اصفهان گردید و حلقه درس خود را تشکیل داد. آیت ‏اللَّه نجف‏آبادی یکی از مشهورترین استادان حوزه اصفهان در دوره سرکوب این پایگاه دینی توسط رضاخان بوده است. ایشان به فریضه امر به معروف و نهی از منکر اهمیت خاصی می‏داد و با حاکمان مستبد محلی و خوانین زورگو مبارزه می‏کرد.

همچنین در مقطعی که ایران توسط بیگانگان اشغال شد، آیت اللَّه نجف آبادی با خودکامگی روس‏ها مجاهده و مبارزه زیادی کرد؛ در نتیجه خانه‏اش توسط اوباشِ تحریک شده و مزدوران و مأمورانشان غارت شد و خودش نیز در کنسولگری شوروی در اصفهان زندانی گردید.
در آن ایام که در اثر حضور متفقین در ایران، قحطی و گرانی بیداد می‏کرد، ایشان و عالم دیگر اصفهان، میرسید حسن چهارسوقی، ابتکاری به خرج داده و مشترکاً طی اعلامیه‏ای از مردم مسلمان و بازاریان متمکن خواستند در نقاط مختلف شهر، انجمن‏های خیریه تشکیل داده و از بینوایان، بیکاران و گرسنگان، حمایتِ برنامه‏ریزی شده کنند. این برنامه در بین مردم بسیار مؤثر واقع شد؛ به گونه‏ای که اغلب انجمن‏های خیریه فعلی اصفهان نیز از بقایای همان انجمن‏ها هستند.

در کنار فعالیت‏های سیاسی و اجتماعی، حلقه درس آیت اللَّه نجف‏ آبادی، محفل فضلا و فرهیختگان بود و شاگردان نامداری در آن پرورش یافتند که حضرات آیات ابوالقاسم رفیعی مهرآبادی، شیخ احمد فیاض، حیدرعلی صلواتی، سید روح‏اللَّه خاتمی، سید علی علامه فانی و سید مرتضی پسندیده از آن جمله‏اند.
ایشان مسائل فقه و اصول را به خوبی تجزیه و تحلیل می‏کرد و در کلام نیز تبحّر وافی داشت. آیت اللَّه میرسید علی آیت نجف آبادی سرانجام در ۳۰ بهمن ۱۳۲۱ ش برابر سیزدهم صفر ۱۳۶۲ ق در ۷۴ سالگی در اصفهان وفات یافت و پس از تشییعی باشکوه، در قبرستان تخت فولاد مدفون گشت. این عالم مجاهد و فقیه سترگ، جدّ مادری شهید دکتر حسن آیت، نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره اول و عضو حزب جمهوری اسلامی است که در چهاردهم مرداد ۱۳۶۰ ش توسط منافقین کوردل به شهادت رسید.