حرکت چهارنعل تعزیه از نمایش اصیل به نمایش اسبی
ایمنا: مسئول انجمن تعزیه شهرستان گفت: متاسفانه در سالهای اخیر در بسیاری از شهرهای کشور شاهد از دست رفتن ارکان اصلی تعزیه اصیل و سنتی و تبدیل آن به مراسمی ویژه نمایش اسب و اسبسواری هستیم.
محمد هارونی مسئول انجمن تعزیه شهرستان افزود: در این گونه تعزیهها اگر سوارکار خوبی باشی و بتوانی چند شعر محدود را از حفظ یا روی کاغذ بخوانی، به راحتی در جمع بازیگران یک تعزیه راه پیدا خواهی کرد. در برخی نقاط کشور و استان اصفهان شاهد برگزاری همه هفته تعزیه در طول سال هستیم. تعزیههایی که بیشتر حالت بازی پیدا کرده و در یک مجلس گاهی پنجاه تا صد اسب را حاضر میکنند.
هارونی از تهی شدن روح تعزیه از معنویت و مفاهیم ناب عاشورا به عنوان ثمرات فاصله گرفتن از مراسم سنتی تعزیه نام برد و اضافه کرد: بعد از ساخت سریالهای تاریخی به ویژه مختارنامه، شاهد تاثیر پذیری گسترده تعزیهها از ادبیات و نحوه لباس پوشیدن بازیگران بودهایم به طوری که در حال حاضر سایه سنگین تشریفات زاید و دست و پا گیر بر تعزیه سنتی به خوبی احساس میشود.
استفاده از آلات و سبکهای موسیقی امروزی بدون توجه به روح مراسم تعزیه دیگر انتقادی بود که هارونی با بیان آن خاطر نشان ساخت: بزرگان این هنر اصیل ایرانی بر طبق سالها تجربه و روح این مراسم، از فضای برخی دستگاههای موسیقی جهت تقویت تعزیه استفاده کردهاند ولی آنچه که امروز در برخی موارد شاهد آن هستیم، هیچ ارتباط منطقی با روح تعزیه ندارد.
برپایی تعزیه در شب عید فطر
مسئول انجمن تعزیه شهرستان نجف آباد در بخش دیگری از سخنان خود اضافه کرد: برخی فعالین حوزه تعزیهها به قدری از هدف اصلی و روح این مراسم آیینی دور شدهاند که حتی در مناسبتهای شاد مانند شب عید فطر نیز مراسم تعزیه تدارک میبینند.
سوء استفاده برخی سودجویان و دلالان از مراسم تعزیه برای معرفی اسبهای خود و بالا بردن قیمت آنها دیگر موردی بود که هارونی با تشریح آن اظهار داشت: بزرگان تعزیه ما با بیش از هفتاد سال سابقه در اوج تواضع و فروتنی، این عرصه را دریایی عمیق و وسیع توصیف میکنند که تنها توانستهاند به عمق یک متری آن برسند.
معرفی «حاج حسن محزونی» از پیشکسوتان و چهرههای مورد احترام تعزیه در سطح استان و کشور دیگر موردی بود که هارونی با تاکید بر آن ادامه داد: در بخشی از دوران حکومت پهلویها که شاهد ممنوعیت برگزاری مراسم مذهبی از جمله تعزیه بودیم، جمعی از دلسوزان این آیین همچون محزونی اقدام به برگزاری جلسات هفتگی تعزیه خوانی با نهایت سادگی و خلوص در سطح منازل میکردند که این سنت حسنه همچنان ادامه دارد.
وی در پایان از تواضع داشتن در عین بزرگی به عنوان رمز محبوبیت و جاودانگی بزرگان تعزیه نام برد و خاطر نشان کرد: نجفآباد و شهرهای اطراف آن هر کدام بزرگانی در آیین تعزیه داشتند که آخرین بازماندگان این نسل طلایی در بیشتر موارد خانهنشین شده یا در موارد معدودی همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند.