احساس بی دولتی

بسیاری از اقشار مردم در این شرایط عجیب و غریب اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، به این احساس و نتیجه رسیده اند که انگار مجلس، دولت و قوه قضائیه هیچ قصدی برای حل مشکلات و مسائل ندارند و همه چیز را به حال خودش رها کرده اند.

این احساس و نتیجه گیری، دو حالت دارد؛ یا درست است که خب نتیجه اش مشخص است و باید منتظر ظهور و بروز شرایط ویژه باشیم. و یا غلط است و مسئولان واقعا دارند کار می کنند و برنامه هایی برای حل مشکلات مردم دارند ولی آن را توضیح نمی دهند. که در این حالت هم، باز مسئولان کم کاری کرده اند.

به هر حال آن مجموعه هایی که موقع انتخابات یا مناسبت های ملی، فعال می شوند که «مشارکت مردمی» را بالا ببرند، الآن هم باید در میدان باشند برای مطالبه گری در موضوع حل مشکلات. نمیشه که شماها، فقط سالی یک بار موقع ۲۲ بهمن یا دو سال یک بار در زمان انتخابات ها، کار کنید!

دستگاه هایی هم که خوب یاد گرفته اند برچسب «تشویش اذهان عمومی» و «اقدام علیه امنیت ملی» بزنند، بهتر است بدانند بسیاری از دستگاه های اجرایی، تصمیم ساز و نظارتی، الآن دارند همین کارها را از روی عمد یا بر پایه بی عرضگی شان، انجام می دهند؛ بد نیست یک بار هم که شده با این یقه سفیدها و گردن کلفت ها نیز برخورد کنید.

با رسانه ها و فعالان فضای مجازی مستقل و متعهد، خیلی راحت برخورد می کنید و همه جوره تحت فشارشان می گذارید؛ یک بار هم که شده و برای رضای خدا، یه تذکر ساده به مسئولان بدهید تا قبل از این که صبر این مردم شریف و مظلوم، لبریز شود و گرگ های به کمین نشسته، طمع کنند.

یادداشت

احساس بی دولتی