استثمار یا اشتغال

متاسفانه به دلایل مختلف فرهنگ و اجتماعی و البته مقداری هم اقتصادی، از این دست آگهی ها زیاد می بینیم که نشان از استقبال برخی دختران و بانوان جامعه مان از این به اصطلاح «فرصت های کاری» هستند.

«به یک خانم جوان وزرنگ، سرحال وسالم برای همکاری در مغازه میوه وتره بار» نیاز دارند و بعد هم اضافه می کند: «کار میوه فروشی جنب وجوش وتحرک زیاد داره، رسیدگی وتمیزکاری داره.. الزاما باید دارای سلامت جسمانی مناسب باشید..اگر ساکن همونجا باشین خیلی بهتره…مجرد ومتاهل فرقی نداره..فقط کارکن ودلسوز باشین.. ترجیحا بچه کوچیک نداشته باشین که دائم درگیرش باشین.. . ساعتهای کاری هم از ۸٫۳۰ تا ۱۳٫۳۰ واز۱۵٫۳۰تا ۲۱٫۳۰ .حقوق ساعتی ۲۵ هزارتومان.»

اگر فرض کنیم صاحب این مجموعه، آدم شریف و نجیبی باشد و دنبال مسائل دیگری نباشد، در بهترین حالت روزی حدود ۱۰ ساعت از یک خانم، بیگاری می کشد برای ۲۵۰ هزار تومان! ماهیانه، خیلی بیشتر از ساعت کاری، بیگاری می کشد و کمتر از کفِ حقوق اداره کار، دستمزد می دهد.

یک استثمار واقعی که متاسفانه خیلی از افرادی که به آن تن می دهند، آن قدر شرایط اقتصادی وخیمی هم ندارند که محتاج این پول باشند!

بله قبول داریم و ما هم لمس می کنیم که شرایط اقتصادی خیلی سخت شده و بسیاری از خانواده ها، همین ۷-۸ میلیون تومان در ماه هم برایشان گره های زیادی را باز می کند؛ ولی به چه قیمتی؟! مجرد ماندن دختران و آلوده شدن به هزار جور مساله در فضاهای کاری نامناسب؟! کاهش فرزندآوری برای زنان به دلیل شرایط و محدودیت هایی که معمولا صاحب کار اعمال می کند؟!

متاسفانه باید اذعان کنیم، ریشه بخش مهمی از این معضل، فرهنگی و اجتماعی است و با تاسف فراوان اعلام کنیم بسیاری از بانوان ما، شان و جایگاه شان را رعایت نمی کنند و برای دیده شدن در جامعه و کسب عنوان «شاغل بودن»، حاضر به انجام هر کاری هستند!

هنوز هم خیلی از کارها و مشاغل وجود دارد که دختران و زنان ما می توانند با ورود به آن ها، هم در موضوع تامین معیشت قدمی برداشته باشند و هم جایگاه و شان انسانی خودشان را حفظ کنند.

اشتغال زنان

استثمار یا اشتغال