اوج وقاحت و حماقت یک مسئول ایرانی

در اوج حملات وحشیانه دشمن، برخی به اصطلاح مسئولان در جمهوری اسلامی ایران، با کمال وقاحت، حماقت، ساده لوحی و شاید هم خیانت، اعلام می کنند که اگر اسرائیل حملاتش را متوقف کند، ما هم از جنگ دست برداشته و به میز مذاکره با آمریکا باز می گردیم.
بی شعور نفهم، یعنی تو با این همه سابقه سیاست و ادعای علم و دانش، نمی فهمی که آمریکا و اسرائیل یکی هستند و هماهنگ با هم میز مذاکره می چینند تا اون یکی حمله کند؟!
یعنی نمی دانی اسرائیل حمله اش را طوری برنامه ریزی کرده بود که کشور را به هرج و مرج کشانده و زمینه سقوط نظام را فراهم کند؟!
شما یا واقعا خیلی ساده لوح هستی یا ترسو و شاید هم وابسته به دشمن که جلوی چشمت، هم وطنان ات را به خاک و خون می کشند و همزمان حرف از مذاکره و توقف تنبیه متجاوز می زنی!
اگر به این رژیم سفاک مهلت دهیم، چند وقت دیگه دوباره با توطئه ای بزرگ تر به میدان خواهد آمد و آن وقت معلوم نیست که بتوانیم خسارت های وارده را جبران کنیم.
الآن «مالک» های «علی» به چند قدمی خیمه «معاویه» رسیده اند و فقط چند شمشیر دیگر تا نابودی این فتنه فاصله دارند؛ مواظب «ابوموسی»ها و قرآن هایی که به سر نیزه خواهند رفت، باشیم.
مهمترین وظیفه ما مردم عادی، حفظ هوشیاری و آرامش، تحمل برخی مشکلات و سختی های ویژه جنگ و در عین حال مطالبه گری قوی و مستمر از مسئولان سیاسی کشور برای تنبیه اساسی و پشیمان کننده رژیم اسرائیل و شرکای غربی اش به ویژه آمریکا است.

پرده نگار “با آمریکا چه باید کرد؟”

اوج وقاحت و حماقت یک مسئول ایرانی