دومینو کناره گیری و برکناری در شهر!(علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد…)

به دنبال استعفای دو تن از اعضاء شورای شهر و احتمال”خود برکناری”یک عضو دیگر آن،قصد داریم این تصمیمات را از جهات مختلف بررسی کنیم.

شاید در سال ۹۲ که مردم شهرمان پای صندوق های رای رفتند تا اعضاء شورای اسلامی شهر خود را انتخاب کنند و کلید حل مشکلات خود را به آنها بسپارند،تصور می کردند که منتخبین آنها از تمام ظرفیت های خود برای حل این مشکلات بهره ببرند و جدای از هر خط و مشی سیاسی و اقتصادی،برای آبادانی شهر تلاش کنند،اما رفته رفته برخی حواشی بر سر شورای اسلامی شهرمان سایه افکند،از ماجرای دستگیری چند تن از اعضاء این شورا گرفته،تا غیبت منتخب دوم مردم در جلسات شورا،و البته اکنون هم استعفای دو تن دیگر از اعضاء این شورا.

به هر حال بر کسی پوشیده نیست که انتظارات از این شورا بیشتر بود،شاید اگر سایه برخی از حواشی از سر این شورا برداشته می شد،اکنون دیگر شاهد این بی بند و باری در تصمیم گیری ها نبودیم،البته درست است که هر فرد بهتر از دیگری صلاح کار خویش را می داند،اما شاید از این نکته غافل شود که صلاح کار دیگران هم در گرو تصمیم اوست؛به قول مقام عظمای ولایت:عقل این سیاسی بازی ها و سیاسی کاری های متعارف نیست،این ها خلاف عقل است.

شاید اگر تا به حال به این یک جمله رهبرمان عمل کرده بودیم-وبه خصوص”مسئولین”عمل کرده بودند-الآن به جای اینکه در مورد این موضوعات پیش پا افتاده صحبت کنیم،در مورد انجام کارهای برگ در شهرمان صحبت می کردیم.

امیدواریم که این استعفا ها یک سنت در شهرمان نشود،چرا که هر نقش سیاسی و اجتماعی در شهرمان رابطه مستقیم با نقش های دیگر دارد؛در واقع این نقش ها مثل یک زنجیره ای هستند که اگر یک زنجیر آن-حتی اگر پوسیده باشد-از آن زنجیره جدا شود،تمام زنجیره از هم گسسته خواهد شد.

گفتن این نکته خالی از لطف نیست که مردم ما از مسئولین شهرمان در هر پست و مقامی انتظار داشته و دارند،به موجب آنچه آن پست برای آنها تعهد ایجاد کرده است پایبند بوده و بر روی کار خود تمرکز داشته باشند،چراکه پس از آنها اگر در کاری که انجام آن با همان شخص بوده خللی ایجاد شود،مصداق روشن ضایع شدن حق الناس است؛و صد البته یادمان نرود که برکت دهکده به گندمانش نیست بلکه به مردمانش است….

لازم به ذکر است در حالی که پیش از این قرار بود ۲۸ خرداد ماه آخرین مهلت برای استعفای افراد خواهان کندیداتوری در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی باشد،این مهلت تا روز سوم تیر ماه تمدید شد تا شاید شاهد استعفای تعدادی دیگر از مسئولین شهرمان باشیم!

همچنین در صورت قطعی شدن کناره گیری هر یک از این سه عضو شورا،به ترتیب نفرات اول تا سوم علی البدل به نام های مصطفی حجتی،مهر اعظم خاکی و مهدی مهدیه جایگزین آنها خواهند شد.

به هر حال شاید مردم ما خواسته زیادی نداشته باشند،و درخواست آنها این است که مسئولین انقلابی شهرمان انجام کار مردم را در اولویت خود بدانند،نه توهم رای آوری در هر عرصه ای را؛چرا که شاید این سخن مرحوم آقاسی در مورد آنها صدق پیدا کند که:شما گر پیرو خط امامید/چرا دلبسته میز و مقامید؟

امیدواریم که در این چند ماه مانده به انتخابات مجلس شورای اسلامی،شهر ما بازیچه تصمیمات خام و جلسات دورهمی برخی افراد در باغ های چند هکتاری نشود!
گفتیم باغ،یادمان به یک موضوع افتاد:موضوع خشکی مزارع و باغ های شهرمان حل شد؟؟؟بحث آب آشامیدنی چطور…!ما می دانیم که تمامی موضوعات و مشکلات شهرمان در حال پیگیری است،مردم هم از شما تشکر می کنند،ولی نتیجه اش چیست؟مردم از مسئولین نتیجه می خواهند.

واقعیت این است که این قصه ها تا انتخابات اسفند ماه”سر دراز دارد…”.

این ها را گفتیم چرا که از قدیم گفته اند:”پیشگیری بهتر از درمان است”؛هر چند که به عقیده بعضی ها همین الآن شهرمان بیمار شده است؛پس”همه”دست به دست هم بدهیم تا ویروس ها را از پیکر شهرمان خارج کنیم؛و البته که از منظر ما،”همه”یعنی حتی دوستان و مسئولانی که مورد انتقاد واقع شدند.

ای کاش همه یاد بگیریم تا علاج واقعه را قبل از وقوع بکنیم…