فتنه ای به نام اتباع

دیشب 1 خرداد ۱۴۰۴ حوالی ۹:۳۰ شب مثل همیشه رفته بودیم بچه ها را از کلاس ورزشی باشگاه تختی در خیابان نظام الملک بیاوریم. همان لحظه دو جوان افغانستانی که یکی شان رکابی و شلوارک پوشیده بود، از جلو در باشگاه رد شدند و رفتند به سمت خانه شان که چند متر آن طرف تر بود.
یک دفعه جوانی با آن ها درگیر شد و شروع کرد به داد و بیداد که این ها تروریست اند. همان که لباس راحتی داشت، به شدت ترسید و شروع کرد به دویدن در وسط خیابان و رفت به سمت تقاطع شیخ بهایی جنوبی. نفر دوم را هم گرفتند و بردند به سمت شیخ بهایی و بلافاصله آن محدوده شلوغ شد.
هر کس چیزی می گفت؛ یکی می گفت پهباد داشته اند، اون یکی گفت چیزی به خودرویی چسبانده اند و از این حرف ها!
تا به الآن که هیچ خبر معتبری در این خصوص منتشر نشده ولی به نظر می رسد کسی که قصد خرابکاری داشته باشد، با رکابی و شلوارک راه نمی افته توی خیابون که جلب توجه کنه.
این که حساس باشیم خیلی خوبه ولی قرار نیست جای نیروهای انتظامی و امنیتی را هم بگیریم و با رفتاری غلط، زمینه ساز درگیری هایی شویم که بیشترین سود آن سهم دشمنان خواهد شد.
در روزهای اخیر، همه جوری جاسوس گرفته شده؛ از اتباع اروپایی گرفته تا برخی ایرانی ها و البته برخی افغانستانی ها.
به هر حال با هر کسی که در این شرایط به ایران خیانت می کنه، باید به شدیدترین بخش برخورد کرد؛ حالا چه اروپایی باشه و چه افغانستانی ولی نکته ای که هست ما خوب یا بد شاهد حضور تعداد قابل توجهی از اتباع افغانستانی در گوشه و کنار کشورمان هستیم و در مورد آن ها باید برخی حساسیت ها و ظرافت ها را رعایت کنیم.
بسیاری از مردم افغانستان که مجبور به مهاجرت به ایران شده اند، چه شیعه و چه سنی، انسان های شریف و مومن و زحمتکشی هستند که سال ها است در کنار ما به خوبی زندگی کرده اند و هیچ مشکلی هم ایجاد نکرده اند.
برخی از فرزندان همین فارسی زبان ها، در دفاع از امنیت کشورمان در معرکه سوریه و عراق، جانفشانی کرده اند؛ مثل نسل های قبلی شان که در دفاع مقدس به کمک مان آمدند و بعضا مظلومانه به شهادت رسیدند.
با این وجود مثل هر قوم و قبیله ای، طبیعی است که برخی افراد مزدور و خائن نیز در بین آن ها پیدا شود و با تحریک دشمنان بخواهند که اقداماتی را بر علیه امنیت کشور انجام دهند که وظیفه ما در قبال آن ها، معرفی شان به دستگاه های انتظامی و امنیتی است؛ و نه درگیر شدن مستقیم و کارهایی از این دست.
شرایط فوق العاده حساسی داریم و خیلی باید حواس مان را جمع کنیم که با کارهای احساسی و غیر منطقی، امنیت عمومی را خدشه دار نکنیم.
با حرف های الکی و دامن زدن به شایعات بی اساس، مردم را بی خودی نترسانیم.

افغانستان

فتنه ای به نام اتباع