ناامیدی قهرمان آسیا از مسئولان نجف‌آباد

ایمنا: اردیبهشت امسال در رقابت‌های قهرمانی وزنه‌برداری آسیا در چین که حکم انتخابی المپیک۲۰۲۰ را داشت، نقره گرفت و خیلی‌ها پیش‌بینی ‌کردند در جهان و المپیک نیز بدرخشد ولی این قهرمان بیست و نه ساله این روزها از بی‌مهری مسئولان شهر و مشکلات زندگی‌اش می‌گوید.

مسعود چترایی بعد از شانزده سال ورزش حرفه‌‌ای در رشته سنگین و مدال‌آور وزنه‌برداری و کسب ده‌ها نشان ملی و آسیایی، هر آن‌چه که یک قهرمان باید کسب کند را به دست آورده ولی در شهرش که سال‌ها به عنوان «شهر طلایی ورزش کشور» شناخته شده، هیچ‌وقت مثل یک قهرمان تجلیل نشده است.

چترایی که با وجود رقبای بسیار جدی، چنین‌‌بار به عضویت تیم ملی درآمده و در قهرمانی باشگاه‌های آسیا نیز برنز گرفته، هنوز مستاجر است و تا همین چند ماه پیش با موتورسیکلتی که سال هشتاد‌وشش از نصف اولین قرارداد ورزشی‌اش خریده بود، تردد می‌کرد و به تازگی توانسته با کلی قرض و وام توانسته یک خودروی معمولی تهیه کند.

در روزهایی که تمام پول، توان مدیریتی و توجه رسانه‌ای کشور متوجه فوتبالی‌ها و مربیان خارجی پرادعا شده، قهرمانان رشته‌هایی که در المپیک و دیگر میادین حساس بین‌المللی با نشان‌های رنگارنگ، همیشه جور شکست‌های فوتبالی‌های میلیاردی را کشیده‌اند، دِل پر دردی از مدیران دارند. چترایی، نمونه‌ای از این قهرمانان است که مانند آن در شهرستان نجف‌آباد کم نیستند.

مسعود چترایی

مسئولان، قهرمان را فقط برای عکس گرفتن می‌خواهند

چترایی که از سال۸۱ به لطف استعدادیابی «حسنی» معلم ورزش آن موقع‌اش به این ورزش وارد شده، با اشاره به کسب اولین نشان کشوری‌اش در سال۸۳ طی رقابت‌های قهرمانی نوجوانان کشور می‌گوید: بعد از اردیبهشت ماه امسال که با علی میری وزنه‌بردار آذربایجانی در رقابت‌های آسیایی مدال آوردیم، هر دو نفرمان شانس داشتیم که در قهرمانی جهان در مهر ماه نیز روی سکو برویم ولی من مصدوم شدم.

مسعود چترایی اضافه کرد: از آن زمان تا الآن هیچ تجلیل خاصی از من در سطح شهرستان انجام نشد و حتی خیلی از مسئولان نمی‌دانند که چرا قهرمان شهرشان به رقابت‌های جهانی اعزام نشد. از طرف دیگر مسئولان آذربایجانی حمایت ویژه‌ای از قهرمان شهرشان داشتند و بهترین امکانات را برای تکرار این افتخارآفرینی آماده کردند که این حمایت‌ها به نایب قهرمانی علی میری در رقابت‌های جهانی مهر ماه منجر شد.

این ورزشکار جوان به کوتاه بودن عمر ورزش قهرمانی و بالا بودن احتمال آسیب‌دیدگی‌های جدی در این ورزش اشاره کرد و اظهار داشت: بی‌مهری‌های مسئولان ارشد شهرستان به قهرمانان ورزشی رشته‌های مختلف، امثال من را به جایی رسانده که حتی انتظار یک نگاه ساده از آن‌ها نداریم. مسئولان فقط قول‌هایی می‌دهند که هیچ‌وقت عملی نمی‌شود، ما را فقط برای گرفتن عکس یادگاری نیاز دارند و کیفیت مدال ما، فقط در تعداد و سطح مسئولان استقبال کننده تاثیر دارد.

شغل، مهم‌ترین دغدغۀ یک قهرمان

مسعود چترایی که برای تداوم شانزده سال فعالیت حرفه‌ای در ورزش قهرمانی، از همه چیزش حتی خانواده‌اش گذشته در بخش دیگری از صحبت‌هایش بیان می‌‌دارد: لابه‌لای تمامی مشغله‌های ورزشی‌ام، کارشناسی تربیت‌بدنی و حسابداری گرفته‌ام ولی با وجود این همه افتخارآفرینی برای شهر و کشورم، هیچ آینده روشن و مشخصی در موضوع شغل ندارم و با شرایطی سخت‌تر از یک کارگر ساده گذران زندگی می‌کنم.

قهرمان وزنه‌برداری آسیا از مراجعات متعددش به مسئولان ارشد شهرستان برای حل مشکل اشتغال خود و محدود شدن اقدامات مسئولان به وعده‌هایی تکراری می‌گوید و خاطر نشان می‌کند: تنها منبع درآمد من دستمزد حضور در لیگ وزنه‌برداری است که این مبلغ حتی کفاف مکمل‌های غذایی مورد نیاز یک ورزشکار در سطح ما را نمی‌دهد.

تشکر از حمایت‌های ویژه «فدوی» رییس جدید هیات وزنه‌برداری استان، «مرادی» رییس فدراسیون و «برخواه» و «جباری» سرمربی و مربی تیم ملی دیگر مطلبی بود که چترایی با بیان آن گفت: در نجف‌آباد به جز چند مراسم تجلیل از قهرمانان شهرستان، تقدیر خاصی از بنده نشده ولی بسیاری از هم تیمی‌های من در تیم ملی یا تیم باشگاهی، با کسب اولین افتخار ملی یا آسیایی استخدام شده و از حمایت‌های ویژه برخوردار شده‌اند.

چترایی، کلید حل این مشکل را در دستان مسئولان شهرستان دانسته و می‌گوید: در استان و کشور کار خاصی در این خصوص نمی‌شود انجام داد ولی امثال من که سال‌ها برای سربلندی نام شهرمان تلاش کرده‌ایم، انتظار نداریم که مسئولان با جوایز نقدی آن‌چنانی از ما تقدیر کنند. تنها خواسته‌مان حل دغدغه اشتغال‌مان با تکیه بر ظرفیت‌های همین شهرستان است.

مسعود چترایی

فقط برای دلم و مردمم وزنه می‌زنم

این قهرمان ملی به کمبود امکانات تمرین‌های تخصصی‌اش در سطح شهرستان اشاره کرده و می‌گوید: طوری از وعده‌های مسئولان خسته شده‌ام که دیگر تمایلی برای پیگیری احقاق حقوقم ندارم و روزانه حداقل شش ساعت فقط برای دل خودم، افتخارآفرینی برای شهرم و شاد کردن دل مردم تمرین می‌کنم.

مسعود چترایی نجف‌آباد را در زمره ضعیف‌ترین نقاط کشور در تجلیل از قهرمانان ورزشی دانست و اظهار می‌دارد: این شرایط فقط برای من نیست و بسیاری از قهرمانان شهرستان در رشته‌های دیگر مانند اسکیت، هندبال و ورزش‌های رزمی نیز نظر مشابهی دارند و تمامی قهرمانان ملی یک جمله تکراری مسئولان را حفظ شده‌اند؛ «مبارک باشه! به امید خدا در اولین فرصت مناسب بتوانیم از جنابعالی تجلیل شایسته‌ای داشته باشیم».

مسعود چترایی

مظلومیت ورزش قهرمانی در ایران

در همین خصوص یکی از کارشناسان ورزشی که خواست نامش فاش نشود، گفت: وزنه‌برداری، تکواندو و کشتی جزء مدال‌آورترین ورزش‌های ایران در المپیک و دیگر میادین جهانی هستند ولی مسئولان ارشد ورزش کشور، کم‌ترین توجه را به این ورزش‌های مظلوم داشته و تمام توان خود را روی فوتبال و مربیان خارجی گذاشته‌اند.

این کارشناس آرامش روحی و روانی را در زمرۀ نیازهای اساسی یک قهرمان ورزشی برای تداوم افتخارات دانسته و بیان می‌دارد: سهراب مرادی دیگر قهرمان وزنه‌برداری استان اصفهان است که همه دار و ندارش را برای تامین هزینه‌های تمرین گذاشت ولی با وجود کسب نشان در المپیک، بی‌مهری‌های زیادی در حق او شد و حتی کلید خانه‌ای که اهدا کرده بودند را پس گرفتند.

وی در پایان اعلام داشت: وقتی خانواده‌ها و نوجوانان و جوانان این وضعیت را ببینند، دیگر تمایلی برای حضور در رشته‌هایی مانند وزنه‌برداری نخواهند داشت و در آینده‌ای نه چندان دور، خسارت این بی‌تدبیری‌ها را خواهیم دید.

کاری از دست‌مان ساخته نیست

رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان در خصوص مشکلات قهرمانان شهرستان از جمله مسعود چترایی می‌گوید: مشکلات زیاد است و درد و دل‌های زیادی داریم. متاسفانه عمده منابع ورزش ما صرف فوتبال و به خصوص لیگ برتر و خرید مربیان خارجی بی‌کیفیت می‌شود و سایر رشته‌های ورزشی که اتفاقا مدال‌آور و افتخارآفرین هستند، در اوج مظلومیت و محرومیت به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند.

محمود یسلیانی از تشدید مشکلات اقتصادی و گرفتاری بخش خصوصی به عنوان دیگر عامل تاثیرگذار در کاهش حمایت‌ها از ورزش قهرمانی می‌گوید و بیان می‌دارد: در حال حاضر چهل و شش هیات ورزشی فعال در شهرستان داریم که همۀ آن‌ها به جز ورزش زورخانه‌ای در دو بخش آقایان و خانم‌ها فعالیت داشته و هم‌زمان در شش رده سنی مشغول کار هستند و با بودجه‌ای که سالیانه به ما داده می‌شود، می‌توانیم به سختی امور جاری هیات‌ها را تامین کنیم که در سال جاری نیز بیش از نود درصد هیات‌ها، کمک‌های اداره را از یک تا چهار میلیون تومان براساس میزان فعالیت‌شان دریافت کرده‌اند.

تعدد قهرمانان شهرستان در رشته‌های مختلف و اذعان به وجود دغدغه شغل و آینده آن‌ها دیگر مطلبی بود که یسلیانی با تاکید بر آن اضافه کرد: قانون در حال حاضر تنها برای ورزشکارانی که در رقابت‌های المپیک، بازی‌های آسیایی یا جهانی کسب افتخار کنند تسهیلاتی مانند استخدام دولتی در نظر گرفته و در خصوص مسعود چترایی با وجود تلاش‌ها و پیگیری‌های صورت گرفته از طریق فرماندار شهرستان و مقامات استانی، هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده‌ایم.

مدیر ورزش شهرستان در پایان از وزنه‌برداری به عنوان رشته‌ای سخت و نیازمند پشتکار و انگیزه زیاد یاد کرد و ضمن اشاره به انگیزه پایین بخش خصوصی برای حمایت از این ورزش اظهار داشت: متاسفانه در خصوص شغل قهرمانانی مانند مسعود چترایی کار خاصی از دست ما بر نمی‌آید ولی این آمادگی را داریم که در موضوع تمرینات، هر کجا که به استفاده از امکانات باشگاه‌های خصوصی در سطح شهرستان یا استان نیاز داشتند، هماهنگی‌های لازم را انجام دهیم.

مسعود چترایی