یادداشتی برای پاسداران حرم

مطلبی را به اطلاع جمع میرسانم باشد تا حقیقت بیش از پیش رخ نمایان کند
درپی اتفاقات سوریه و حضور مستشاری ایران
در این کشور جنگ زده
این روزها شاهد برافراشته شدن پرچم سرخ شهادت در شهر و دیار عزیزمان هستیم
هر روز در کوچه و خیابان
عکسی از جوانی خود نمایی میکند و تا به امروز همه این عزیزان پاسدار بوده اند
اما در میان هیاهوی زندگی روز مره
گاهی حرفهایی شنیده میشود که نتها درست نیست بلکه باعث ایجاد دین شرعی میگردد و گوینده و شنوده را مدیون خون پاک شهدا میکند

بهتر آنکه ابتدا به چرایی باز شدن کتاب پاسداری در ایران اشاره شود

در دورانی که کشور دچار انقلاب و هرج و مرج ناشی از تغییر ساختار حاکمیتی بود
خلا نبود نیرویی قدرتمند و فداکار و مدافع از نهال نوپای انقلاب به شدت احساس میشد و همین مهم زمینه ساز تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود

اما سپاه یک تفاوت عمده با دیگر ارگانها و نهاد ها داشت
برای عضویت در سپاه بایستی یک حقیقت را با خودت روشن می کردی و آن جان دادن حتمی در راه انقلاب بود
و این بزرگترین تفاوت استخدام در سپاه بوده و هست

استخدام برای کشته شدن در راه خدا

پاسدار جماعت برای دریافت زنده ماندن فرم پر نکرده و نمیکند

از ابتدا این لباس کفن بود و هنوز هم کفن هست و هرروز کفن خواهد ماند
پاسدار میداند آینده‌ای به جز شهادت نخواهد داشت و امیدی هم بجز شهادت ندارد

پس از پایان جنگ عده ای تصور کردند پاسداری دیگر سخت نیست و میشود به کسوت پاسداری به عنوان یک شغل پایدار و ابرو مند نگاه کرد
اما سپاه نشان داد بعد از جنگ هم در حال جنگ است و اگر آرامشی هست برای فداکاری این عزیزان سبز پوش میباشد
مردم خوبم
اگر امروز راحت زندگی میکنیم
برای جان فشانی های این عزیزان و همه نیروهای مسلح کشور است

خدا یا چنان کن سرانجام کار تا تو خوشنود باشی و ما رستگار

نویسنده:میثم