کارگردان نجف آبادی با نمایش «هفت خان هملت»

محمد جواد سجادی، کارگردان نمایش «هفت خان هملت» در ابتدای این نشست با بیان اینکه ماهیت این نمایش جدا از ماهیت گروه نیست، در خصوص نحوه شکل گیری گروه نمایش خود گفت: من بعد از آنکه تحصیلات دانشگاهی و آکادمیک خود را تمام کردم، به شهر خودم نجف آباد بازگشتم. در آنجا گروهی را با نام «زاوش» پایه‌گذاری کردم. در آنجا در طول هفته ۳ تا ۴ جلسه تمرین بدن، بیان، تحلیل نمایش‌نامه و اتود داشتیم. تلفیق همه آن تلاش‌ها برآیندی شد به نام «هفت خان هملت».

وی در خصوص روند شکل‌گیری این نمایش توضیح داد: بعد از خوانش نمایشنامه‌های کلاسیک، بچه‌ها موظف بودند یکسری اتود چه به صورت بداهه و چه به صورت فکرشده انجام دهند. در جریان همین اتودهای برگرفته شده از نمایش هملت و تحلیل‌های موجود، هسته‌ی اولیه‌ی نمایش «هفت خان هملت»  گرفت.

سجادی افزود: در حدود ۱۵ ماه زمان صرف این کار شد؛ اگرچه تمرینات خیلی پیوسته نبود، اما اتاق فکرهمیشگی بود و ایده و تحلیل‌ها نسبت به نمایشنامه و همچنین دید متفاوت نسبت به کاراکترها و کنش‌ها نسبت به زیر ساخت‌های متن وجود داشت. با نزدیکی به زمان جشنواره تمرینات جدی‌تر و منظم‌تر و با زمان بیشتر صورت می‌گرفت و ماحصل، نمایش موجود شد.

وی با ارائه توضیحات بیشتری درباره این نمایش اظهار داشت: دغدغه ما این بود که نشان دهیم نمایش‌های آئینی و سنتی ایرانی چه میزان ظرفیت به روز شدن و تلفیق با نمایش‌های بزرگ دنیا را دارند و اینکه این نمایش‌ها چقدر در سطح جهانی حرف برای گفتن دارند. تلفیق نمایش‌های سنتی ایرانی به خصوص نقالی مد نظر این نمایش است.

سجادی اضافه کرد: ما با خوانش چندباره نمایش هملت به این نتیجه رسیدیم که یکی از دلایل بزرگی آن این است که برای مخاطب این امکان را فراهم می‌کند که نگرش متفاوت و خاصی نسبت به نمایش داشته باشد و به این نتیجه رسیدیم که در زیرساخت این متن بر خلاف ظاهر تراژیک آن، بن‌مایه مناسبی برای بیان متناقض و طنزگونه از این نمایش داشته باشیم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا رویکرد جدید و مدرن‌تری نسبت هملت در این نمایش وجود دارد یا فضای کلاسیک بر آن حاکم است، گفت: هر نمایشی یک دنیای مستقلی دارد و نگرش جدید ارائه می‌هد؛ این نمایش هم از این قائده مسستثنی نیست. آنچه مد نظر ما بوده یک نمایش مدرن است. حتی با احتیاط واژه پست مدرن را برای آن به کار می‌برم. گرچه ادعا نمی‌کنم این نمایش پست مدرن است.

سجادی در ادامه اظهار کرد: دو ویژگی در نمایش‌های ایرانی وجود دارد؛ اول مینیمالیستی بودن آنها است مثل نمایش‌های نقالی. یا خیلی سمبلیک و نمادین هستند مثل تعزیه. ما از این دو وجه در کار خود استفاده می‌کنیم. اما وقتی آن دو ویژگی در دل یک نمایش مدرن قرار می‌گیرند دیگر ماهیت سنتی خودشان را از دست می‌دهند و به روز رسانی می‌شوند.

کارگردان نمایش «هفت خوان هملت» تاکید کرد: نمایش‌های ایرانی قابلیت‌های بسیار زیادی دارند. اگر ما روزی بخواهیم در دنیا حرف برای گفتن داشته باشیم باید بومی صحبت کنیم.

راضیه فاضلی، دستیار کارگردان نمایش در ادامه کنفرانس خبری پاسخگوی سوالات خبرنگاران بود.

وی درباره علت اجرای این نمایش در تهران گفت: ما پیش از این برای پروژه «مقام استادی» بازخورد خیلی خوبی از تماشاگران دریافت کردیم و مسئولین یکی از سالن‌ها در تهران از ما برای اجرا دعوت کرد. اما به دلیل برخی مشکلات امکان اجرای آن نمایش در تهران فراهم نشد.

فاضلی افزود: در سال ۹۴ که «هفت خوان هملت» را روی صحنه بردیم، داوران جشنواره تاکید داشتند این نمایش حتما در تهران باید اجرا شود. می‌گفتند آنقدر که به کار شما مطمئنیم که در تهران نتیجه می‌دهد، به کار خودمان مطمئن نیستیم.

وی تصریح کرد: نمایش‌ها در تهران دیده می‌شوند و در شهرستان‌ها آنگونه که باید به تئاتر بها داده نمی‌شود.

ابوالفضل صفوی از بازیگران نمایش «هفت خوان هملت» نیز با اشاره به کاراکترهای متعدد نمایش، در خصوص نقش خود گفت: هرکدام از ما بازیگران در این نمایش روایتی از هملت هستیم. من نقش هملت اصلی شکسپیر را ایفا می‌کنم  که تحت تاثیر نقالی یک نقال قرار می‌گیرم. با همان ترفندهای یک نقال مثل غلو کردن، داستان‌پردازی و اینکه خود را همانطور که خودش دوست دارد، روایت می‌کند.

عرفان آیتی دیگر بازیگر نمایش «هفت خوان هملت» درباره نقش اصلی این نمایش توضیح داد: برای این نمایش نقش اصلی نمی‌توان مشخص کرد. چون ۳ بازیگر با نقش‌های متفاوت و روایت‌های مختلف، مکمل یکدیگرند و دست به دست هم می‌دهند تا یک تلخی را در قالب یک شیرینی به مخاطب ارائه دهند.  یک کاراکتر اصلی به نام هملت وجود دارد و داستان حول این محور می‌چرخد.

وی افزود: تلخی را باید نرم‌تر و شیرین‌تر کرد و به تماشاگر ارائه داد. تمام سعی عوامل این نمایش این است که تلخی و تراژیک بودن نمایش هملت با یک شیرینی به تماشاگر ارائه شود.

نمایش «هفت خوان هملت» حاصل تلاش گروهی جوان و خلاق در شهرستان نجف‌آباد است که مقام اول کارگردانی بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی اصفهان را در کارنامه خود دارد.

عرفان آیتی، ابوالفضل صفوی، مصطقی فیصری نیز از بازیگران آن، محمدرضا معتمدی و مجید ابراهیمیان نوازندگی موسیقی و آواز فیاض مدیریت تولید این اثر را بر عهده دارند. همچنین حمیدرضا آذرنگ مشاور و راضیه فاضلی دستیار سجادی در این نمایش هستند.

محمدجواد سجادی پیش از نمایش‌، کارگردانی نمایش‌هایی همچون: شیش و بش (نوشته‌ی محمد چرمشیر)، کله‌پوک‌ها (نوشته‌ی نیل سایمون)، در انتظار گودو (ساموئل بکت)، مده‌آ (اوریپید)، عبدل میمون لات پاکوتاه (محمد چرمشیر)، زندگی من و موریس و… را در کارنامه دارد.

این نمایش از ۱۲ اردیبهشت‌ تا دهم خردادماه ساعت ۱۷ در تئاتر باران به صحنه می‌رود.