پیاده روی در شهر ممنوع!

هفته نامه «تیتر یک نجف آباد» :دیگر دوره ای نیست که در مرکز شلوغ و پرترافیک نجف‌آباد بتوان خرامید و قدم زد. دلیل آن هم روشن است، آنقدر مانع در پیاده روها گذاشته اند که باید قدم زدن را در شهر فراموش کرد.

گشت و گذاری کوتاه از بین موتورسیکلت ها و ماشین هایی که در خیابان ویراژ می دهند در خیابان‌ها و معابر مرکز شهر کافی است تا این نکته را به عینه مشاهده کنیم. گذشتن از پیاده‌روها، امکان ندارد، چون موانع زیادی سر راه خانواده ها در پیاده روهای مرکز شهر گذاشته اند که امکان ندارد بتوان از روی آنها پرید یا دورشان زد.

اگر تحریم‌ها قابل دور زدن بود، شما هرگز نمی توانید داربستی که پیاده رو را کاملا بسته و تپه ای از شن که در کنار آن ریخته شده را دور بزنید. به عنوان یک عابر پیاده مجبورید از وسط خیابان‌ها و محل عبور سواره رد شوید. این عبور کردن شاید برای شما ساده باشد، ولی مطمئن باشید در صورتی که راننده ای شما را در حال عبور از وسط سواره رو نبیند، کار خیلی ساده به سرانجام نمی رسد.

ترمز زدن، درگیر شدن لنت ها در چرخ‌های خودرو گاهی تاثیری مانند توقف درجای خودرو ندارد. راننده سوار بر درشکه آهنی اش به شما می‌رسد و در نهایت، این شما هستید که طعم دردناک تصادف را می چشید. علت اصلی تصادف هم معلوم است. شما به عنوان عابر پیاده رو به حریم سواره رو تجاوز کرده اید ولی واقعا باید دید چرا عابر پیاده مجبور می شود برای عبور از موانعی که در پیاده رو درست کرده اند، به خیابان بزند؟

عواملی که پیاده روها را می بندد

در پیاده روهای نجف‌آباد، بیشترین عاملی که برای سد معبر عبور و مرور مردم به چشم می خورد بساط گستری و تجاوز تعداد اندکی از کسبه محترم به حریم پیاده روهاست. این تعداد اندک، آنقدر با اعتماد به نفس، جعبه های میوه، گونی خشک بار و سایر اقلام فروشی خود را در پیاده رو می چیند که انگار آدم فکر می کند شش دانگ پیاده رو را از ازل به نام این تعداد اندک متخلف زده اند.

متاسفانه مردم نجیب و شهروندان سربه راهی که در پیاده رو با این موانع برخورد می کنند، ترجیح می دهند بدون جر و بحث، این موانع را دور بزنند و خطر رفتن به حریم سواره رو خیابان را به خود بخرند. اینجاست که باید پرسید اگر کاسب، حبیب خداست که هست، چرا با خلق خداوند، این‌طور رفتار می کند؟

عامل دیگری که باعث بستن پیاده روها می شود، عملیات عمرانی و اقدامات بنایی است. داربست ها، تعویض روکش موزاییک و سنگفرش برخی پیاده روها، نماکاری ساختمانهای کنار خیابان و حتی عملیات لوله کشی و تعویض لوله های پوسیده کف پیاده رو، برخی از معابر شهر را بسته است. هم اکنون می توان با گذری بر خیابان‌های شهر، تعداد زیادی از پیاده روها را دید که با مصالح بنایی، داربست های نماکاری و حتی حفاری لوله ها مسدود شده است. اینجا نیز شهروندان ترجیح می دهند به جای داد و فریاد راه انداختن با متخلفانی که اینطور حقوق عمومی را ضایع می کنند، بی سر و صدا از کنار ماجرا عبور کنند ولی وای به آن روزی که خودرو یک شهروند بی احتیاط، همزمان قصد عبور از آن خیابان را داشته باشد.

در برخی از موارد نیز باید پذیرفت عدم رعایت حقوق عامه مردم توسط سرنشینان وسایط نقلیه سواری یا راکبان موتورسیکلت در این قسمت زیر سئوال می رود. متاسفانه موتورسواران شهرستان، عادت کرده اند بدون اینکه رعایت عبور و مرور خانواده های مردم را کنند، هر جایی توانستند و شد، موتورسیکلت خود را متوقف کنند.

توقف خودرو در پیاده روها نیز موضوعی است که در شهر دیده می شود. البته این مسئله ای عمومی در تمامی آبادی های ایران است و کم کم تبدیل به فرهنگ عمومی شده که هر جایی مکان پیدا شد، باید خودرو و موتورسیکلت را متوقف کرد.