پایگاه خبری نجف آباد نیوز

مهر57، مردم نجف‌آباد در اعتراض به جوسازی و فشارهای رژیم شاهنشاهی، تظاهراتی برپا می‌کنند که طی آن یکی از شرکت‌کنندگان به نام ملک‌حسین خسروی به شهادت رسیده و پیکرش در «مسجد جوادیه صفا» نجف‌آباد به خاک سپرده می‌شود.

یکی از برنامه‌های سازمان مجاهدین، برگزاری کوه‌نوردی‌های گروهی در شهرهای مختلف بود. هدف این بود اعضاء که بیشترشان دانشجو بودند، ضمن تقویت قوای جسمانی با هدف شرکت در حرکت‌های نظامی یا تحمل شکنجه در دستگیری‌های احتمالی، فرصتی برای بحث و بررسی در موضوعات مختلف به دور از هیاهوی شهر و چتر اطلاعاتی ساواک داشته باشند.

وارد گود مبارزه که شدیم، برای تبادل اقلام انقلابی به اصفهان زیاد تردد می‌کردیم. خانۀ مرحوم آیت‌الله خادمی در خیابانی که الآن با نام «پنج‌رمضان» شناخته می‌شود یکی از پاتوق‌های اصلی‌مان بود.

صدا و سیما:حسنعلی رستگاری که بیش از ۶۰ سال در حوزه چاپ و چاپخانه فعال است گفت: در چاپخانه اش بیش از ۵۰ هزار رویداد و وقایع انقلاب اسلامی ودفاع مقدس را جمع آوری و به چاپ رسانده است.

گروهی ده، دوازده نفره از اراذل در نجف آباد داشتیم که اسم‌ خودشان را گذاشته بودند «باند آپاچی». با موتور «ایژ» گوشه و کنار شهر می‌چرخیدند و هر فسادی که حدس بزنید، انجام می‌دادند. از عرق‌خوری و چاقو‌کشی گرفته تا سرقت و اعمال منافی عفت.

به فاصلۀ چند روز آشوب و ناامنی، نزدیک به بیست نفر شهید و ده‌ها نفر مجروح شدند. حتی به مجروح‌ها رحم نکردند و تعدادی را روی تخت بیمارستان به شهادت رساندند.

رژیم پهلوی از سال1342 شروع کرد به تبعید علمای شناخته‌شده و مبارز و این روند تا آستانۀ پیروزی انقلاب، کم و زیاد ادامه داشت. قبل از انقلاب هر موقع فرصت و ماشینی پیدا می‌کردیم، راه می‌افتادیم گوشه و کنار ایران برای دیدن تبعیدی‌ها.

روزی که رسیدم نجف‌آباد، انقلاب پیروز شده بود و بیشتر دستگاه‌های دولتی صاحبِ درست و حسابی نداشتند. با تجربیات و شناختی که از توانایی‌هایم داشتم، شهربانی را به دست گرفتم.

از اوایل دهۀ50، رژیم پهلوی برنامۀ جدیدی برای سرگرم کردن دانشجویان و جلوگیری از ورودشان به عرصه‌های سیاسی و اعتراضی تدارک دید؛ اردوهای شبانه‌روزی با ویژه برنامه‌های متنوع و جوان‌پسند در سه ماه تابستان. دانشجویان اجازه داشتند محل اردوگاه را انتخاب کنند.

در این مستند که توسط کنگره شهدای نجف آباد با عنوان «طعم انقلاب» تهیه شده، حوادث خونین 11 و 12 محرم 57 در نجف آباد (21 و 22 آذر57) روایت شده است.

کسانی که با محوریت چهره‌های بدنام و بعضاً فاسد شهر و بسیاری از اعضای باند آپاچی به شهرک حمله کردند، تعدادی را دستگیر کرده و در باغی در انتهای خیابان منتظری شمالی نجف‌آباد زندانی کرده بودند.

اماکنی هم با عنوان «اردوکار» با چندین کارکرد در سطح کشور وجود داشت که یکی از آن‌ها در مسیر نجف‌آباد به اصفهان، نزدیک تقاطع قهدریجان ساخته شده بود.