به علت نداشتن بخش جراحی و وسایل اتاق عمل از داشتن اتو کلاو محروم بودیم و چنانچه احتیاج به پانسمان و بخیه زخم داشتیم از نخ چرخه برای بخیه و باند که هر دو را قبلاً به وسیله جوشاندن در آب استریل می‌کردیم، استفاده می شد.

قطع نخاع در نجف آباد با پنبه یکروز عصر در مطب نجف‌آباد، روبروی شهرداری فعلی مشغول بودم که ناگهان مرحوم حاج غلامحسین معینی با اضطراب به مطب آمد و گفت: ممکن است از بیماری در اتوموبیل جلوی مطب عیادت نمائی، من فوراً این کار را انجام دادم دیدم جوانی در حدود ۲۰ ساله در عقب

داروی داروخانه درمانگاه تقریباً تمام شده بود و تکنسین داروخانه اطلاع داد که بجز سولفات دو سود که به عنوان مسهل مصرف می‌شد و کرئولین که داروی ضدعفونی کننده مستراح‌ها و بوی عفنی می‌داد داروی دیگری نداریم.

ماه مبارک رمضان بود مرحوم آقا جمال‌الدین موسوی سر دفتر اسناد رسمی که همسایه منزل ما بود باتفاق مرحوم خانمش و فرزندان مهمان پدرزنش مرحوم آقا علی امام که در باغی نزدیک کارخانه ریسندگی فعلی نجف‌آباد بود برای افطار مهمان بودند.

کورتاژ روی کُرسی باز در همان ایام شبی یک نفر از جوزدان که در حدود ۱۰ کیلومتری نجف‌آباد می‌باشد مراجعه و اظهار داشت که زنش وضع حمل نموده و جفت نیامده و بد حال است. با دوچرخه که در آنزمان بین نجف‌آباد و جوزدان بیابان برهوت و جاده خاکی ناهموار و پر پیچ و خم

همان‌طور که قبلاً اشاره کردم اول آذر 1335 با دفاع از پایان‌نامه که در آن موقع تز (tez) گفته می‌شد دوران دانشجویی تمام شد و اکنون بایستی که وارد بازارکار شده به طبابت بپردازم. در آنزمان کادر پزشکی نجف‌آباد و حومه که شامل دهات متعدد کرون و قهدریجان و قلعه شاه و قلعه سفید و کهریزسنگ، متشکل بود از مرحوم دکتر علی پزشکی که هم ریاست بهداری و هم بیمارستان را به عهده داشت و به علاوه مطب ایشان در مرکز شهر بنام باغ ملی که اکنون نیز میدان بزرگی است قرار داشت و ایشان تنها طبیب تحصیل کرده و دارای دیپلم دکترا بود.

خود من در سال 1347 موفق به اخذ مدرک تخصص بیماری‌های داخلی قلب از دانشگاه تهران شدم و چون در آنزمان تنها پزشک متخصص داخلی بهداری استان بودم. به ریاست بخش داخلی بیمارستان فیض منصوب شدم ولی چون مرحوم پدر و مادرم علاقه‌مند بودند که آنها را ترک نکنم لذا تا سال 1352 با وجود آنکه محل کارم در اصفهان و بخش داخلی بود ولی مطب و منزلم را تا موقعی که مرحوم پدرم زنده بود در نجف‌آباد ترک نکردم.

خواب‌های تابستانی در نجف‌آباد یکی از خاطرات فراموش نشدنی من که هنوز نیز از یادآوری آن لذت می‌برم. شب‌های تابستان مخصوصاً شبهای مهتاب و خوابیدن روی پشت بام بود. همان طور که قبلاً تذکر داده شد خانه‌های نجف‌آباد تماماً یک طبقه و با خشت خام و گل و طاق اتاق‌ها از نوع طاق و چشمه

اولین مدرسه دولتی نجف‌آباد اولین مدرسه دولتی و اداره فرهنگ آنروز نجف‌آباد در (سال ۱۳۱۵ش) عبارت بود از یک دفتر کار که توسط مرحوم نظام  اداره می‌شد و شش کلاس ابتدایی و سه کلاس دبیرستان و به قول آنروز تا سیکل داشت. معلم کلاس اول به مرحوم حاجی معلم معروف بود. شخصی با ریش بلند