داستان نویسی
برگزاری سومین دوره جشنواره ملی داستان آب
روابط عمومی وزارت نیرو، موسسه سینمایی بچه‌های نوین، نویسندگان و انجمن‌های داستانی اصفهان با همکاری شرکت آب منطقه‌ای، سومین دوره جشنواره ملی «داستان آب» را برگزار می کنند.
شاید به شفای بیماران روبرویش بینجامد
صدای اذان محمد ابوزید پیچیده بود تو غروب پاییزی ،دم مسجدالرسول نجفآباد روبروی درب کرونایی بیمارستان شهید محمد منتظری.حی‌علی‌الصلاه لابه لای برگهای درحال ریزش جاخوش کرده‌بود.
تا مرد شود و برگردد
من،شما،ماتوی هرخانه،فامیل،محله ،گوشه گوشه ی شهرعزیزی داشتیم که شیطنت های کودکی اش را گوشه صندوقخانه ی خانه ی طاق چشمه ای گذاشت ورفت تا مرد شود و برگردد.
این است حال مادران
احساس ضعف میکنم. چون پسردارم.برای سروسامان دادنش. به رسم زمانه باید زنگ بزنم به خانه ی دختر بانهایت احترام خواستگاری کنم بعد هی بپرسند خانه دارد؟ ماشین دارد؟ کاردارد؟چقدر پول دارد؟ . بگویم چیزی کم ندارد. اصل اخلاق. معرفت و...
مسابقه داستان نویسی هلال احمر نجف آباد+تصویر
به مناسبت بزرگداشت روز قلم و روز ادبیات کودک و نوجوان، جمعیت هلال احمر نجف آباد، مسابقه داستان نویسی برگزار می کند.
آغاز پانزدهمین دوره داستان نویسی در نجف آباد
انتشارات مهر زهرا (س) نجف آباد، ثبت نام برای برگزاری پانزدهمین دوره داستان نویسی خود را شروع کرده است.
نویسنده نجف آبادی در جشنواره آب سوم شد
برگزیدگان جشنواره ملی داستانی آب شامگاه شنبه چهاردهم اردیبهشت ماه با برگزاری مراسمی توسط شرکت آب منطقه‌ای اصفهان معرفی و مورد تقدیر قرار گرفتند. خورشید پورمحمدی از نجف آباد با داستان «آب ذردک و غول ماهی بدجنس» در رده سوم بزرگسالان ایستاد.
متولی های فرهنگ، عقب بروند
وضعیت نسبتاً مساعدی وجود دارد. نویسندگان خوبی داریم، که از نوشتن درک درستی دارند. کاش این متولی های جور واجور فرهنگی کمی عقب می رفتند تا سایه خورشید بر سرما هم بیفتد. این متولی ها سد راه همه چیز هستند. نفس کشیدن را سخت می کنند.
بهرام صادقی از بزرگترین داستان نویسان معاصر
بهرام صادقی نویسنده معاصر ایرانی، نویسنده داستان کوتاه و از مهم‌ترین چهره‌های ادبی اصفهان بود. از وی یک مجموعه داستان کوتاه به نام سنگر و قمقمه‌های خالی و همچنین یک داستان بلند به نام ملکوت باقی مانده‌است. اغلب داستان‌های وی نمایانگر فروپاشی و بیهودگی زندگی شهری است.
زمین خدا
آی مردم. ببینید چه کسایی توی این روستا باهاتون زندگی میکنن. زمین خدا رو از خودشون میدونن. می خوان برای یه مراسم نماز و نذری اجاره بگیرن. پرویی و لاابالیگری هم حدی داره. تا اینو از روستا بیرون نکنین من پام رو توی مسجد نمی گذارم.
