دعاؤها في طلب مكارم الاخلاق و مرضيّ الافعال
اَللَّهُمَّ بِعِلْمِكَ الْغَيْبِ وَقُدْرَتِكَ
عَلَي الْخَلْقِ، اَحْيِني ما عَلِمْتَ الْحَياةَ
خَيْراً لي، وَ تَوَفَّني اِذا كانَتِ الْوَفاةُ
خَيْراً لي.
اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْأَلُكَ كَلِمَةَ
الْإِخْلاصِ، وَ خَشْيَتَكَ فِي الرِّضا
وَالْغَضَبِ، وَالْقَصْدَ فِي الْغِني
وَالْفَقْرِ.
وَ اَسْأَلُكَ نَعيماً لايَنْفَدُ،
وَاَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لا تَنْقَطِعُ،
وَاَسْأَلُكَ الرِّضا بِالْقَضاءِ، وَ اَسْأَلُكَ
بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَاَسْأَلُكَ
النَّظَرَ اِلي وَجْهِكَ، وَ الشَّوْقَ اِلي
لِقائِكَ مِنْ غَيْرِ ضَرَّاءٍ مُضِرَّةٍ وَ لا
فِتْنَةٍ مُظْلِمَةٍ.
اَللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزينَةِ الاْيمانِ،
وَاجْعَلْنا هُداةً مَهْديّينَ، يا رَبَّ
الْعالَمينَ.
(3) دعاى آن حضرت در مورد بدست آوردن اخلاق
نيكو و كارهاى پسنديده
پروردگارا! بحقّ آنكه غيبها را مى دانى، و بر
تمامى موجودات قادر و توانائى، مرا زنده بدار تا
آن هنگام كه مى دانى زندگى برايم نيكوست، و بميران
تا آن زمان كه خير و نيكى ام را در مرگم مى دانى.
خداوندا! اخلاص و ترس از خودت را در هنگام
خشنودى و غضب، و ميانه روى در زمان بى نيازى و فقر
را از تو خواستارم.
و از تو نعمتى را مى خواهم كه پايانى ندارد، و
نيز از تو جويا هستم آنچه مرا خشنود مى سازد و
پايان نمى پذيرد، بارالها! خشنودى به قضاء و حكم
تو را مى خواهم، و زندگى نيكو بعد از مرگ را از تو
در خواست مى كنم، و نيز ديدار رويت و شوق به
ملاقات تو، بدون آنكه پريشان حالى و رنجى در آن
باشد يا در آشوبى فراگير قرار گيرم، را خواستارم.
پروردگارا! ما را به زينت ايمان مزيّن فرما، و
ما را هدايتگرانى قرار ده كه مشمول هدايت تو قرار
گرفته باشيم، اى پروردگار جهانيان.
دعاؤها في جوامع مطالب الدنيا والآخرة
اَللَّهُمَّ قَنِّعْني بِما رَزَقْتَني، وَ
اسْتُرْني وَ عافِني اَبَداً ما اَبْقَيْتَني، وَ
اغْفِرْلي وَ ارْحَمْني اِذا تَوَفَّيْتَني،
اَللَّهُمَّ لا تُعْيِني في طَلَبِ ما لَمْ
تُقَدِّرْ لي، وَماقَدَّرْتَهُ فَاجْعَلْهُ
مُيَسَّراً سَهْلاً.
اَللَّهُمَّ كافِ عَنّي والِدَىَّ، وَ كُلَّ
مَنْ لَهُ نِعْمَةٌ عَلَيَّ خَيْرَ مُكافاةٍ،
اَللَّهُمَّ فَرِّغْني لِما خَلَقْتَني لَهُ، وَ
لا تَشْغَلْني بِما تَكَفَّلْتَ لي بِهِ، وَلا
تُعَذِّبْني وَاَنَا اَسْتَغْفِرُكَ، وَلا
تَحْرِمْني وَ اَنَا اَسْأَلُكَ.
اَللَّهُمَّ ذَلِّلْ نَفْسي، وَ عَظِّمْ
شَأْنَكَ في نَفْسي، وَ اَلْهِمْني طاعَتَكَ، وَ
الْعَمَلَ بِما يُرْضيكَ، وَ التَّجَنُّبَ لِما
يُسْخِطُكَ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
(4) دعاى آن حضرت در حاجتهاى جامعى براى دنيا و
آخرت
پروردگارا! تا آنگاه كه مرا زنده مى دارى، به
آنچه داده اى قانعم گردان، و عيوبم را بپوشان، و
مرا سلامت دار، و آن زمان كه مرا ميميرانى مرا
بيامرز، و مشمول رحمتت قرار ده، بارالها! مرا بر
آنچه برايم مقدّر ساخته اى به رنج نينداز، و آنچه
برايم مقدّر نموده اى را سهل و آسان گردان.
پروردگارا! پدر و مادر و هر كه بر من حقى دارد
را به بهترين وجه پاداش ده، خداوندا! مرا تنها در
آنچه بجهت آن مرا خلق كرده اى مشغول نما، و در
آنچه خود متكفّل آن برايم شده اى مشغول نساز.
پروردگارا! نفسم را ذليل، و مقامت را در نفسم
افزون فرما، و طاعتت و عمل به آنچه مورد رضايت
توست، و دورى از آنچه مورد غضب تو مى باشد، را بمن
الهام كن،اى بهترين رحم كنندگان.
ادعيه ى آن حضرت در مورد نماز و آنچه به آن
ارتباط دارد
دعاؤها بعد صلاة الوتر
عن فاطمة عليهاالسلام: رغّب النبيّ صلى الله
عليه وآله في الجهاد و ذكر فضله، فسألته الجهاد،
فقال: ألا أدلّك على شي ء يسير و اجره كبير، ما من
مؤمن و لا مؤمنة يسجد عقيب الوتر سجدتين و يقول في
كل سجدة:
سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ
الرُّوحِ- خمس مرات.
لا يرفع رأسه حتّى يغفر اللّه ذنوبه كلها و
استجاب اللّه دعاءه و ان مات في ليلته مات شهيداً.
(5) دعاى آن حضرت بعد از نماز وتر
روايت شده: بعد از آنكه پيامبر اصحابش را براى
جهاد ترغيب كرد، آن حضرت قصد شركت در جهاد را
داشت، پيامبر فرمود: آيا تو را راهنمائى كنم به
چيزى كه كوچك است اما پاداشش بسيار، هيچ زن و مرد
مؤمنى نيستند كه بعد از نماز وتر دو سجده انجام
دهند، و در هر سجده پنج بار گويند:
منزه و پاك است پروردگار فرشتگان و روح.
جز آنكه خداوند قبل از آنكه سرش را بلند كند
گناهانش را بخشيده و دعايش را اجابت مى كند، و اگر
همان شب بميرد شهيد مرده است.
دعاؤها في تعقيب صلاة الظهر
سُبْحانَ ذِى الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنيفِ،
سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظيمِ،
سُبْحانَ ذِى الْمُلْكِ الْفاخِرِ الْقَديمِ، وَ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى بِنِعْمَتِهِ بَلَغْتُ
ما بَلَغْتُ مِنَ الْعِلْمِ بِهِ وَ الْعَمَلِ
لَهُ، وَ الرَّغْبَةِ اِلَيْهِ وَ الطَّاعَةِ
لاَِمْرِهِ.
(6) دعاى آن حضرت در تعقيب نماز ظهر
پاك و منزّه است خداوندى كه داراى عزت بسيار
بوده و سربلند و سرافراز است، منزّه است خداوندى
كه جلالت او بسيار بزرگ مى باشد، منزّه است
خداوندى كه فرمانروائيش با افتخار است، و ستايش
مخصوص خداوندى است كه به لطف نعمتهايش به شناخت
او، و عمل براى او و رغبت و توجه بسوى او، و اطاعت
اوامر او، دست يافتم.
وَ الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى لَمْ يَجْعَلْني
جاحِداً لِشَيْ ءٍ مِنْ كِتابِهِ، وَلا
مَتَحَيِّراً في شَيْ ءٍ مِنْ اَمْرِهِ، وَ
الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى هَداني لِدينِهِ، وَ لَمْ
يَجْعَلْني اَعْبُدُ شَيئاً غَيْرَهُ.
اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْأَلُكَ قَوْلَ
التَّوَّابينَ وَ عَمَلَهُمْ، وَ نَجاةَ
الْمُجاهِدينَ وَ ثَوابَهُمْ، وَ تَصْديقَ
الْمُؤْمِنينَ وَ تَوَكُّلَهُمْ، وَ الرَّاحَةَ
عِنْدَ الْمَوْتِ، وَ الْأَمْنَ عِنْدَ الْحِسابِ،
وَ اجْعَلِ الْمَوْتَ خَيْرَ غائِبٍ اَنْتَظِرُهُ،
وَ خَيْرَ مُطَّلِعٍ يَطَّلِعُ عَلَيَّ.
وَ ارْزُقْني عِنْدَ حُضُورِ الْمَوْتِ وَ
عِنْدَ نُزُولِهِ، وَ في غَمَراتِهِ، وَ حينَ
تُنْزِلُ النَّفْسُ مِنْ بَيْنِ التَّراقي، وَ
حينَ تَبْلُغُ الْحُلْقُومَ، وَ في حالِ خُرُوجي
مِنَ الدُّنْيا، وَ تِلْكَ السَّاعَةُ الَّتي لا
اَمْلِكُ لِنَفْسي فيها ضَرّاً وَ لا نَفْعاً، وَ
لا شِدَّةً وَ لا رَخاءً، رُوحاً مِنْ رَحْمَتِكَ،
وَ حَظّاً مِنْ رِضْوانِكَ، وَ بُشْرىً مِنْ
كَرامَتِكَ.
قَبْلَ اَنْ تَتَوَفّي نَفْسي، وَ تَقْبِضَ
رُوحي، وَ تُسَلِّطَ مَلَكَ الْمَوْتِ عَلي
اِخْراجِ نَفْسي، وَ بِبُشْرىً مِنْكَ يا رَبِّ
لَيْسَتْ مِنْ اَحَدٍ غَيْرِكَ، تَثْلُجُ بِها
صَدْرى، وَ تَسُرُّ بِها نَفْسي، وَ تَقِرُّ بِها
عَيْني، وَ يَتَهَلَّلُ بِها وَجْهي، وَ يَسْفُرُ
بِها لَوْني، وَ يَطْمَئِنُّ بِها قَلْبي،
وَيَتَباشَرُ بِها عَلي سَرائِرِ جَسَدى.
و او را سپاس مى گويم كه مرا منكر آيات كتابش،
و نيز حيران در كارهايش قرار نداد، و سپاس او را
سزاست كه مرا به دين خود هدايت كرده، و مرا آنگونه
قرار داد كه چيزى جز او را نپرستم.
خداوندا! گفتار توبه كنندگان و عمل آنانرا، و
نجات تلاشگران و ثواب آنانرا، و تصديق مؤمنان و
توكّل آنانرا، و نيز آسودگى در هنگام مرگ، و در
امان بودن هنگام حسابرسى در قيامت را از تو
خواستارم، و مرگ را بهترين غائبى كه در انتظار
اويم، و بهترين چيزى كه با او برخورد پيدا مى كنم،
قرار ده.
و هنگام فرارسيدن مرگ، و آنگاه كه مرا در خود
فرو مى برد، و زمانى كه جانم در ميان استخوانهاى
سينه ام قرار دارد، و آنهنگام كه به زير گلويم مى
رسد، و در آن حال كه از دنيا بيرون مى روم، و در
ساعتى كه هيچ اختيارى از خود نداشته، و هيچ نفع و
ضرر و نيز سختى و آسايشى را نمى توانم براى خود
فراهم سازم، نسيمى از رحمت خود، و بهره اى از
خشنوديت را بمن عطا فرما.
و قبل از آنكه جانم را بگيرى، و روحم را قبض
نمايى، و فرشته مرگ را بر خارج ساختن جانم مسلّط
نمايى، بشارتى از كرامت خود را بمن ارزانى دار،
بشارتى كه تنها از جانب تو باشد، تا قلبم را مطمئن
گرداند، و جانم را خشنود سازد، و ديدگانم را
نورانى كند،و چهره ام را مسرور سازد، و رنگ رخسارم
را درخشندگى عطا كند، و جانم را آرامش بخشد،
بشارتى كه باعث آسودگى تمام اعضاى بدنم گردد.
يَغْبِطُني بِها مَنْ حَضَرَني مِنْ خَلْقِكَ،
وَمَنْ سَمِعَ بي مِنْ عِبادِكَ، تُهَوِّنُ بِها
عَلَيَّ سَكَراتِ الْمَوْتِ، وَ تُفَرِّجُ عَنّي
بِها كُرْبَتَهُ، وَتُخَفِّفُ بِها عَنّي
شِدَّتَهُ، وَتَكْشِفُ عَنّي بِها سُقْمَهُ، وَ
تَذْهَبُ عَنّي بِها هَمَّهُ وَ حَسْرَتَهُ،
وَتَعْصِمُني بِها مِنْ اَسَفِهِ وَ فِتَنِهِ،
وَتُجيرُني بِها مِنْ شَرِّهِ وَ شَرِّ ما
يَحْضُرُ اَهْلَهُ، وَ تَرْزُقُني بِها خَيْرَهُ
وَ خَيْرَ ما يَحْضُرُ عِنْدَهُ، وَ خَيْرَ ما
هُوَ كائِنٌ بَعْدَهُ.
ثُمَّ اِذا تُوُفِّيَتْ نَفْسي وَ قُبِضَتْ
رُوحي، فَاجْعَلْ رُوحي فِي الْاَرْواحِ
الرَّائِحَةِ، وَ اجْعَلْ نَفْسي فِي الْاَنْفُسِ
الصَّالِحَةِ، وَ اجْعَلْ جَسَدى فِي الْاَجْسادِ
الْمُطَهَّرَةِ، وَ اجْعَلْ عَمَلي فِي
الْاَعْمالِ الْمُتَقَبَّلَةِ.
ثُمَّ ارْزُقْني مِنْ خِطَّتي مِنَ الْاَرْضِ،
وَ مَوْضِعِ جُنَّتي، حَيْثُ يُرْفَتُ لَحْمي، وَ
يُدْفَنُ عَظْمي، وَ اُتْرَكُ وَحيداً لا حيلَةَ
لي.
قَدْ لَفَظَتْنِي الْبِلادُ وَ تَخَلاَّ مِنِّي
الْعِبادُ، وَ افْتَقَرْتُ اِلي رَحْمَتِكَ، وَ
احْتَجْتُ اِلي صالِحِ عَمَلي، وَ اَلْقي ما
مَهَّدْتُ لِنَفْسي، وَ قَدَّمْتُ لاِخِرَتي، وَ
عَمِلْتُ في اَيَّامِ حَياتي، فَوْزاً
تا هر مخلوقى از مخلوقاتت كه مرا مى بيند، و هر
بنده اى از بندگانت كه توصيف مرا مى شنود، بر آن
غبطه خورد، و شدائد مرگ را بر من آسان گرداند، و
رنج آنرا از من بر طرف سازد، و شدّت آنرا از من
دور گرداند، و بيمارى آنرا از من برطرف نمايد، و
همّ و غمّ آنرا از من دور سازد، و مرا از بلاهاى
آن بر حذر دارد، و از شرّ آن و كسانى كه در آن
هنگام حضور دارند پناه دهد، و از خير آن و خير
كسانى كه در آن زمان حاضر هستند، و خير آنچه بعد
از آن واقع مى گردد، بهره مند نمايد.
و آنگاه كه جانم گرفته شد، و روحم از كالبدم
خارج گرديد، روحم را در ميان ارواح پاك، و جانم را
در بين جانهاى صالح، و جسدم را در ميان جسدهاى
پاكيزه،و عملم را در بين اعمال مقبول قرار ده.
و از جايگاه قبرم، و محلّ پوشانده شدن بدنم،
آنجا كه گوشتهايم كوبيده شده، و استخوانهايم دفن
مى گردد، و تنها و بى كس رها شده، و هيچ قدرتى
برخود ندارم.
شهرها مرا ازخود دور ساخته، و بندگان مرا رها
كرده اند، و نيازمند رحمت تو و محتاج اعمال صالح
خود هستم، و آنچه را براى خود آماده ساخته، و براى
سفر آخرت خود پيش فرستاده و در زندگى دنيا انجام
داده ام
