98 الاحسان إلى الأسير - نيكوئى
با اسيران
916- ... عن زرارة عن ابي
عبد اللَّه عليه السّلام قال: إطعام الأسير حقّ على من أسره و إن كان يراد من الغد
قتله، فإنّه ينبغي أن يطعم و يسقى و يرفق به كافرا كان أو غيره.
الوسائل 11/ 68
از زراره نقل شده كه امام صادق (ع) فرمود: غذا
دادن به اسير بر عهده كسى است كه او را اسير نموده است، هر چند بخواهد فرداى آن روز
او را بكشد. بايد به اسير- خواه كافر باشد يا غير كافر- آب و غذا داد و با او به
نرمى رفتار كرد.
917- ... عن ابي بصير، عن
ابى عبد اللَّه عليه السّلام قال: سألته عن قول اللَّه عزّ و جلّ: وَ يُطْعِمُونَ
الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً قال: هو الأسير و قال:
الأسير يطعم و إن كان يقدّم للقتل و قال: إنّ عليّا عليه السّلام كان يطعم من خلّد
في السّجن من بيت مال المسلمين.
الوسائل 11/ 69
ابو بصير مىگويد: از امام صادق (ع) در باره
گفتار خداوند: «غذا را با اينكه دوست دارند، به بينوا و يتيم و اسير اطعام مىكنند»
سؤال كردم، فرمود: اين همان اسير است، و فرمود: بايد به اسير غذا داد هر چند او را
براى كشتن آماده كردهاند، و فرمود: على (ع) از بيت المال مسلمانان به زندانيان
ابدى غذا مىداد.
918- قال عليّ عليه
السّلام: إطعام الأسير و الإحسان إليه حقّ واجب و إن قتلته من الغد.
قرب الاسناد/ 42 الوسائل 11/ 69
على (ع) فرمود: غذا دادن و نيكى نمودن به اسير
حقّى واجب است هر چند فرداى آن روز او را بكشى.
الفصل الثالث
99 الأمر بالمعروف و النهي عن
المنكر - امر به معروف و نهى از منكر
كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ
أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ.
س 3/ آية 110 بهترين امّتى كه براى اين مردم
نمودار شدهاند شما بودهايد كه به نيكى فرمان مىدهيد و از بدى باز مىداريد.
يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ
الْيَوْمِ الآْخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ
وَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ.
س 3/ آية 114 به خدا و روز قيامت ايمان دارند و
به نيكى فرمان مىدهند و از بدى باز مىدارند و به سوى خوبيها شتاب مىكنند. اينان
از شايستگانند.
فَقُولا لَهُ قَوْلًا
لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى.
س 20/ آية 44 با او سخنى نرم گوئيد شايد پند
گيرد يا بترسد.
919- ... عن يعقوب بن
يزيد باسناده الى ابي جعفر عليه السّلام انه قال: الأمر بالمعروف و النّهي عن
المنكر خلقان من خلق اللَّه عزّ و جلّ فمن نصرهما أعزّه اللَّه و من خذلهما خذله
اللَّه عزّ و جلّ.
الخصال 1/ 42 تفسير نور الثقلين 1/ 381 مشكاة
الانوار/ 48 مستدرك الوسائل 2/ 385 الكافي 5/ 59
يعقوب بن يزيد به اسناد خود از امام باقر (ع)
روايت كرده كه فرمود: امر به معروف و نهى از منكر دو خصلت از خصلتهاى الهى هستند.
هر كه اين دو خصلت را يارى كند خداوند او را عزيز مىگرداند، و هر كه دست از يارى
آن دو بردارد خداوند به او كمك نخواهد كرد.
920- ... عن بكر بن محمد
عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: سمعته يقول: أيّها النّاس مروا بالمعروف و
انهوا عن المنكر، فإنّ الأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر لم يقرّبا أجلا و لم
يباعدا رزقا ... الحديث.
الوسائل 11/ 399
بكر بن محمّد مىگويد: از امام صادق (ع) شنيدم
كه مىفرمود: اى مردم! امر به معروف و نهى از منكر كنيد، زيرا امر به معروف و نهى
از منكر هيچ مرگى را نزديك و هيچ رزقى را دور نساختهاند ...
921- عن النبيّ صلّى
اللَّه عليه و آله: كلّكم راع و كلّكم مسئول عن رعيّته.
جامع الاخبار/ 139 الاثنا عشرية/ 9 البحار 57/
38
از پيامبر (ص) نقل شده كه فرمود: همه شما
فرمانروائيد و همگى در برابر رعيّت خود مسئول خواهيد بود.
922- عن عليّ عليه
السّلام في وصيته (للحسنين عليهما السّلام): اللَّه اللَّه في الجهاد بأموالكم و
أنفسكم و ألسنتكم في سبيل اللَّه، لا تتركوا الأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر،
فيولى عليكم أشراركم ثمّ تدعون فلا يستجاب لكم.
البحار 100/ 90
على (ع) در وصيّتش به امام حسن (ع) و امام حسين
(ع) فرمود: خدا را، خدا را در نظر داشته باشيد در جهاد با مال و جان و زبان خود در
راه خدا. امر به معروف و نهى از منكر را ترك مكنيد كه بدكاران شما بر شما مسلّط
مىشوند، آنگاه دعا مىكنيد و دعايتان مستجاب نمىشود.
923- عن ابي عبد اللَّه
عن آبائه عن عليّ عليهم السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: من
أمر بمعروف أو نهى عن منكر أو دلّ على خير أو أشار به فهو شريك و من أمر بسوء أو
دلّ عليه أو أشار به فهو شريك.
الخصال 1/ 138 تفسير نور الثقلين 1/ 524 الفصول
المهمة/ 331 لآلى الاخبار 5/ 269 البحار 100/ 76 الوسائل 11/ 398
از امام صادق (ع) از پدرانش از على (ع) نقل شده
كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كس به كار پسنديدهاى فرمان دهد يا از كار زشتى باز دارد
يا به كار نيكى راهنمائى كند يا به آن اشاره نمايد در آن كار شريك است، و هر كس به
كار بدى فرمان دهد يا به آن راهنمائى يا اشاره كند او نيز در آن كار شريك خواهد
بود.
924- عن عليّ عليه
السّلام: إنّ الأمر بالمعروف و النّهى عن المنكر لخلقان من خلق اللَّه و إنّهما لا
يقرّبان من اجل و لا ينقصان من رزق.
البحار 100/ 89 نهج البلاغة (فيض)/ 481
(الصالح)/ 219
از على (ع) نقل شده است: امر به معروف و نهى از
منكر دو خصلت از خصلتهاى الهى هستند كه نه مرگى را نزديك مىكنند و نه از رزقى
مىكاهند.
925- عن امير المؤمنين
عليه السّلام انه قال: كن بالمعروف آمرا و عن المنكر ناهيا و للخير عاملا و للشّرّ
مانعا.
مستدرك الوسائل 2/ 364
از امير المؤمنين (ع) نقل شده كه فرمود: پيوسته
به كار پسنديده فرمان ده و از كار زشت بازدار و به نيكيها عمل كن و از بديها
جلوگيرى نما.
926- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: أفضل الجهاد كلمة حقّ عند إمام جائر.
تفسير ابي الفتوح 1/ 341
رسول خدا (ص) فرمود: بهترين جهاد، گفتن سخن حقّ
در برابر پيشواى ستمگر است.
927- عن رسول اللَّه صلّى
اللَّه عليه و آله: أحبّ الجهاد إلى اللَّه كلمة حقّ عند إمام جائر.
كلمة الرسول الاعظم/ 385
از پيامبر خدا (ص) نقل شده كه فرمود: محبوبترين
جهادها نزد خداوند، گفتن سخن حقّ در برابر پيشواى ستمگر است.
928- عن عليّ عليه
السّلام: لم يأمركم اللَّه سبحانه إلّا بحسن و لم ينهكم إلّا عن قبيح.
غرر الحكم/ 602
از على (ع) نقل شده است: خداوند شما را جز به
نيكى فرمان نداده و جز از زشتى باز نداشته است.
100 ترك الامر بالمعروف و النهي
عن المنكر - ترك امر به معروف و نهى از منكر
929- عن ابي جعفر و ابي
عبد اللَّه عليهما السّلام قال: ويل لقوم لا يدينون اللَّه بالأمر بالمعروف و
النّهي عن المنكر.
التهذيب 6/ 176 امالي المفيد/ 117 الكافي 5/ 56
الوسائل 11/ 393 مشكاة الانوار/ 49 تفسير نور الثقلين 4/ 205 انوار الهداية/ 189
مجموعة ورام 2/ 123
از امام باقر و امام صادق عليهما السّلام نقل
شده كه فرمودند: واى به حال گروهى كه با امر به معروف و نهى از منكر، دين خدا را
نمىپذيرند.
930- قال امير المؤمنين
عليه السّلام: من ترك إنكار المنكر بقلبه و لسانه و يده فهو ميّت بين الأحياء .
الوسائل 11/ 404 مجموعة ورام 2/ 126 لآلئ
الاخبار 5/ 262 الاربعين للبهايى/ 105 التهذيب 6/ 181 روضة المتقين 11/ 48
امير المؤمنين (ع) فرمود: آن كس كه زشتيها را
در دل و بوسيله دست و زبانش انكار نكند، مردهاى است ميان زندگان!
931- ... قال الباقر عليه
السّلام: بئس القوم قوم يعيبون الأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر.
التهذيب 6/ 177 الكافي 5/ 57 الوسائل 11/ 394
روضة المتقين 11/ 43
امام باقر (ع) فرمود: بد مردمى هستند آنان كه
امر به معروف و نهى از منكر را عيب مىدانند.
932- قال صلّى اللَّه
عليه و آله: مررت في ليلة المعراج بقوم يقرضون شفاههم بالمقاريض، فقلت يا جبرئيل من
هؤلاء؟ قال: الخطباء و العلماء من امّتك الّذين يقدرون على إبلاغ الأحكام و
الطّاعات على امّتك سامحوا.
لآلى الاخبار 2/ 285
پيامبر (ص) فرمود: شب معراج بر گروهى گذشتم كه
لبهايشان را با مقراض مىبريدند. از جبرئيل پرسيدم: اينان چه كسانى هستند؟ فرمود:
گويندگان و دانشمندان امّت تو كه توانائى ابلاغ احكام و طاعات را به امّت داشتند
ولى سهل انگارى نمودند.
عن جعفر بن محمد، عن
آبائه عليهم السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إنّ المعصية اذا
عمل بها العبد سرّا لم تضرّ إلّا عاملها و إذا عمل بها علانية و لم يتغيّر عليه
أضرّت بالعامّة.
قرب الاسناد/ 26
از امام صادق (ع)، از پدرانش نقل شده كه رسول
خدا (ص) فرمود: هر گاه بنده در پنهانى گناه كند زيانش تنها به صاحب آن مىرسد، ولى
اگر آشكارا گناه نمايد و كسى با او مخالفت نكند زيانش به تمام مردم خواهد رسيد.
934- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: إنّ اللَّه عزّ و جلّ ليبغض المؤمن الضّعيف الّذي لا دين
له. فقيل: و ما المؤمن الضّعيف الّذي لا دين له يا رسول اللَّه؟ قال: الّذي لا ينهى
عن المنكر.
الكافي 5/ 59 لآلئ الأخبار 5/ 262 الوسائل 11/
397
پيامبر خدا (ص) فرمود: خداوند با مؤمن ناتوانى
كه دين ندارد دشمن است. پرسيدند: اى پيامبر خدا! مؤمن ناتوانى كه دين ندارد كيست؟
فرمود:
آن كس كه نهى از منكر نمىكند.
935- ... عن اسحاق بن
عمّار، عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: كلّ من لم يحبّ على الدّين و لم يبغض
على الدّين فلا دين له.
الوسائل 11/ 440
از اسحاق بن عمّار نقل شده كه امام صادق (ع)
فرمود: هر كه دوستى و دشمنى او بر اساس دين نباشد دين ندارد.
936- عن ابي شيبة الزهري،
عن احدهما عليهما السّلام انّه قال: لا دين لمن لا يدين اللَّه بالامر بالمعروف و
النّهي عن المنكر.
البحار 100/ 86
ابو شيبه زهرى از امام صادق (ع) يا امام باقر
(ع) نقل كرده كه فرمود: كسى كه با امر به معروف و نهى از منكر به دين خدا معتقد
نمىشود دين ندارد.
937- قال الصادق عليه
السّلام: من كان له جار و يعمل بالمعاصي فلم ينهه فهو شريكه.
لآلئ الاخبار 5/ 263
امام صادق (ع) فرمود: هر كس همسايه گنهكارى
داشته باشد و او را از گناه باز ندارد شريك او خواهد بود.
938- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام قال: ويل لمن يأمر بالمنكر و ينهى عن المعروف.
البحار 100/ 87
از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: واى به
حال كسى كه به زشتيها فرمان مىدهد و از نيكيها باز مىدارد.
939- عن ابن ابي يعفور
قال: قال الصادق عليه السّلام: كونوا دعاة للنّاس بغير ألسنتكم، ليروا منكم الورع و
الاجتهاد و الصّلوة و الخير فإنّ ذلك داعية.
مشكاة الانوار/ 46 جامع احاديث الشيعة 1/ 382
مجموعة ورام 1/ 12 البحار 70/ 303
از ابن ابى يعفور نقل شده كه امام صادق (ع)
فرمود: مردم را بوسيله غير زبان خود دعوت كنيد. بايد مردم، پرهيزگارى و تلاش و نماز
و نيكى شما را ببينند، اينها خود، دعوتكننده هستند.
940- ... عن الصادق جعفر
بن محمد عن ابيه عن جدّه عليهم السّلام قال: كتب رجل إلى الحسين بن عليّ عليه
السّلام: يا سيّدي أخبرني بخير الدّنيا و الآخرة فكتب إليه بسم اللَّه الرّحمن
الرّحيم أمّا بعد فإنّه من طلب رضا اللَّه بسخط النّاس كفاه اللَّه أمور النّاس، و
من طلب رضا النّاس بسخط اللَّه و كله اللَّه إلى النّاس.
أمالي الصدوق/ 167 مشكاة الانوار/ 32
از امام صادق (ع)، از پدرش، از جدّش نقل شده كه
فرمود: مردى به حسين بن على (ع) نوشت: سرورم! از خير دنيا و آخرت به من خبر دهيد.
امام (ع) نوشت: بسم اللَّه الرحمن الرحيم، امّا بعد، هر كس با خشم مردم خشنودى خدا
را بخواهد خداوند او را از كار مردم بىنياز مىكند، و هر كس با خشم خدا خشنودى
مردم را بخواهد خداوند او را به مردم واگذار مىكند.
941- عن امير المؤمنين
عليه السّلام: لا يترك النّاس شيئا من أمر دينهم لاستصلاح دنياهم إلّا فتح اللَّه
عليهم ما هو أضرّ منه.
نهج البلاغة (فيض)/ 1125 (الصالح)/ 487 البحار
70/ 107
از امير المؤمنين (ع) نقل شده است: مردم چيزى
از امر دين خود را براى اصلاح دنيايشان از دست نمىدهند مگر آنكه خداوند چيزى
زيانبارتر از آن به رويشان مىگشايد.
الفصل الرابع
101 الحدود و القصاص - حدود و
قصاص
إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ
يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً، أَنْ
يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ
خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ، ذلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ
لَهُمْ فِي الآْخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ.
س 5/ آية 33 در حقيقت، سزاى كسانى كه با خدا و
رسول او مىجنگند و در زمين به فساد مىكوشند اين است كه كشته شوند يا بر دار
آويخته گردند يا دست و پايشان به عكس يك ديگر بريده شود يا تبعيد گردند. اين رسوائى
آنان در دنياست و در آخرت عذابى بزرگ دارند.
942- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: إقامة حدّ خير
من مطر أربعين صباحا.
الكافي 7/ 174 الوسائل 18/ 308
از امام صادق (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص)
فرمود: بپاداشتن يك حدّ، بهتر از چهل روز باريدن باران است.
943- ... عن السّكوني، عن
جعفر، عن ابيه، عن علي عليه السّلام في حديث قال: ليس في الحدود نظر ساعة.
الوسائل 18/ 336
سكونى از امام صادق (ع)، از پدرش، از على (ع)
نقل كرده كه آن حضرت در حديثى فرمود: در حدود، يك لحظه مهلت نيست.
944- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: قال النّبيّ صلّى اللَّه عليه و آله لسعد بن عبادة: إنّ اللَّه
جعل لكلّ شيء حدّا، و جعل على كلّ من تعدّى حدّا، من حدود اللَّه (عزّ و جلّ) حدّا
... الخبر.
الكافي 7/ 174 الوسائل 18/ 310
از امام صادق (ع) نقل شده است كه پيامبر (ص) به
سعد بن عباده فرمود: خداوند براى هر چيزى مرزى قرار داده و براى هر كسى كه از مرز
خدا تجاوز كند حدّى مقرّر كرده است.
945- ... عن زرارة عن ابي
جعفر عليه السّلام قال: ايّما رجل اجتمعت عليه حدود فيها القتل فإنّه يبدأ بالحدود
الّتي هي دون القتل، ثمّ يقتل بعد ذلك.
الوسائل 18/ 325 روضة المتقين 10/ 212
زرارة از امام باقر (ع) نقل كرده كه فرمود: هر
كس چند حدّ بر او جمع گردد كه يكى از آنها قتل باشد نخست بايد ساير حدود را جارى
كرد آنگاه او را كشت.
946- ... عن سماعة، عن
ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: قضى أمير المؤمنين عليه السّلام فيمن قتل و شرب
خمرا و سرق فأقام عليه الحدّ فجلده لشربه
الخمر، و قطع يده في سرقته و قتله بقتله.
الكافي 7/ 185 روضة المتقين 10/ 213 الوسائل
18/ 327
از سماعه از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود:
امير المؤمنين (ع) در باره كسى كه دست به قتل زده بود و شراب خورده بود و سرقت كرده
بود قضاوت كرد و حدّ بر او جارى ساخت. براى شرابخواريش به او تازيانه زد و به خاطر
سرقت دستش را بريد و براى قتلى كه مرتكب شده بود او را كشت.
947- ... عن حمران: سألت
ابا عبد اللَّه عليه السّلام او ابا جعفر عليه السّلام عن رجل أقيم عليه الحدّ في
الدّنيا أ يعاقب في الآخرة فقال: اللَّه أكرم من ذلك. الكافي 7/ 265 روضة المتقين
10/ 238
حمران مىگويد: از امام صادق (ع) يا امام باقر
(ع) سؤال كردم:
آيا كسى كه در دنيا حدّ بر او جارى شده در آخرت
نيز كيفر مىشود؟ فرمود: خداوند گرامىتر از اين است!
948- عن ابي بصير قال:
سمعت ابا عبد اللَّه (ع) يقول: من حكم في درهمين بغير ما أنزل اللَّه عزّ و جلّ فهو
كافر باللَّه العظيم.
تفسير العياشي 1/ 323 التهذيب 6/ 221 الكافي 7/
408 الوسائل 18/ 20
ابو بصير مىگويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه
مىفرمود: هر كس در مورد دو درهم، به غير از آنچه خدا نازل كرده است داورى كند، به
خداوند بزرگ كافر شده است.
949- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام قال: القضاة أربعة، ثلاثة في النّار و واحد في الجنّة: رجل قضى
بجور و هو يعلم فهو في النّار و رجل قضى بجور و هو لا يعلم فهو في النّار و رجل قضى
بالحقّ و هو لا يعلم فهو في النّار و رجل قضى بالحقّ و هو يعلم فهو في الجنّة.
تحف العقول/ 272 المحجة البيضاء 6/ 194 الفصول
المهمة/ 542 الوسائل 18/ 11 الكافي 7/ 407
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: داوران
چهار دستهاند، سه دسته از آنان در دوزخند و يك دسته در بهشت: مردى كه از روى
دانائى، به ستم داورى كند در آتش است. و مردى كه از روى نادانى، به ستم حكم نمايد
در آتش است. و مردى كه از روى نادانى، به حقّ داورى كند در آتش است. و مردى كه از
روى دانائى، به حقّ حكم كند در بهشت است.
102 حد القتل - حدّ قتل
يا أَيُّهَا الَّذِينَ
آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصاصُ فِي الْقَتْلى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ
الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى بِالْأُنْثى فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ
شَيْءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسانٍ.
س 2/ آية 178 اى كسانى كه ايمان آوردهايد! در
باره كشتگان، قصاص بر شما مقرّر شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر
برده، و زن در برابر زن. پس هر كه از سوى برادرش مورد عفو قرار گرفت بايد از راه
پسنديده پيروى كند و (خونبهاى مقتول را) به خوبى به او بپردازد.
وَ لَكُمْ فِي الْقِصاصِ
حَياةٌ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ.
س 2/ آية 179 اى خردمندان! قصاص مايه حيات
شماست، شايد (از كشتن ديگران) پروا كنيد.
950- ... قال ابو عبد
اللَّه عليه السّلام: كلّ من قتل بشيء صغير أو كبير بعد أن يتعمّد فعليه القود .
روضة المتقين 10/ 334
امام صادق (ع) فرمود: هر كه از روى عمد، بوسيله
چيز كوچك يا بزرگى، كسى را بكشد بايد قصاص شود.
951- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام انه قال: من قتل مؤمنا متعمّدا فإنّه يقاد به إلّا أن يرضى
أولياء المقتول أن يقبلوا الدّية أو يتراضوا باكثر من الدّية أو أقلّ من الدّية فإن
فعلوا ذلك بينهم جاز و إن تراجعوا أقيدوا، و قال: الدّية عشرة آلاف درهم أو ألف
دينار أو مائة من الإبل.
روضة المتقين 10/ 318
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: هر كه از
روى عمد، مؤمنى را بكشد قصاص مىشود، مگر آنكه اولياى مقتول به خونبهاى او راضى
گردند، يا آنكه طرفين به كمتر يا بيشتر از خونبها رضايت دهند. اگر اين كار را ميان
خود انجام دهند جايز است، و اگر باز گردند قصاص مىشوند. و فرمود: خونبها ده هزار
درهم يا يك هزار دينار يا يك صد شتر است.
952- ... عن زرارة عن ابي
جعفر عليه السّلام في رجل أمر رجلا حرّا أن يقتل رجلا فقتله، قال: يقتل به الّذي
ولي قتله، و يحبس الّذي أمر بقتله في السّجن أبدا حتّى يموت.
روضة المتقين 10/ 229
زراره مىگويد: امام باقر (ع) در باره كسى كه
به مرد آزادى فرمان داده بود ديگرى را بكشد، و آن مرد وى را كشته بود، فرمود: آن كس
كه قتل وى را به عهده گرفته، كشته مىشود، و كسى كه فرمان قتل او را داده براى ابد
زندانى مىگردد تا بميرد.
953- عن الصادق عليه
السّلام قال: قتل النّفس من الكبائر لأنّ اللَّه عزّ و جلّ يقول: وَ مَنْ يَقْتُلْ
مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها وَ غَضِبَ اللَّهُ
عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ و اعدّ له عذابا أليما.
البحار 104/ 371
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: قتل نفس از
گناهان كبيره است، زيرا خداوند مىفرمايد: هر كه از روى عمد، مؤمنى را بكشد كيفرش
جهنّم است و در آن جاودان خواهد بود و خدا بر او خشم مىگيرد و او را لعنت مىكند و
عذاب دردناكى براى او آماده مىسازد.
954- ... عن الحسن بن
محبوب، عن ابي ولّاد الحنّاط قال: سمعت ابا عبد اللَّه عليه السّلام يقول: من قتل
نفسه متعمّدا فهو في نار جهنّم خالدا فيها.
عقاب الاعمال/ 325 البحار 104/ 376
از حسن بن محبوب از ابو ولّاد حنّاط نقل شده كه
گفت: از امام صادق (ع) شنيدم كه مىفرمود: هر كه از روى عمد، كسى را بكشد، در آتش
دوزخ جاودان خواهد بود.
955- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: من أعان على قتل مؤمن بشطر كلمة جاء يوم القيامة بين عينيه مكتوب
آيس من رحمة اللَّه.
عقاب الاعمال/ 326 البحار 104/ 383
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: هر كس با
جزئى از يك كلمه به كشتن مؤمنى كمك كند، روز قيامت وارد مىشود در حالى كه ميان دو
چشمش نوشته شده است: نااميد از رحمت خدا!
956- قال رسول اللَّه
صلّى اللَّه عليه و آله: لو أن رجلا قتل بالمشرق و آخر رضي به في المغرب كان كمن
قتله و شرك في دمه.
البحار 104/ 384 روضة الواعظين 2/ 461
پيامبر خدا (ص) فرمود: اگر مردى در مشرق كشته
شود و ديگرى در مغرب به آن راضى باشد مانند كسى است كه او را كشته و در خونش شريك
شده است.
957- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: الدّية ألف دينار، أو إثنا عشر ألف درهم أو مائة من الإبل ...
الخبر.
التهذيب 10/ 160 روضة المتقين 10/ 319
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: خونبها يك
هزار دينار يا دوازده هزار درهم يا يك صد شتر است ... «دية الجنين» خونبهاى جنين
958- ... عن سليمان بن
صالح عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام: في النّطفة عشرون دينارا و في العلقة أربعون
دينارا و في المضغة ستّون دينارا و في العظم ثمانون دينارا فإذا كسي اللّحم فمائة
دينار ثمّ هي ديته حتّى يستهلّ فإذا استهلّ فالدّية كاملة.
الكافي 7/ 345 الاستبصار 4/ 299
از سليمان بن صالح از امام صادق (ع) نقل شده
است: در نطفه بيست دينار و در علقه چهل دينار و در مضغه شصت دينار و در استخوان
هشتاد دينار است. و هر گاه جنين از گوشت پوشيده شود خونبهاى آن يك صد دينار است و
به همين مقدار باقى مىماند تا به دنيا بيايد، پس هر گاه متولّد شد خونبهاى او كامل
است.
103 حدّ السرقة - حدّ سرقت
وَ السَّارِقُ وَ
السَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُما جَزاءً بِما كَسَبا نَكالًا مِنَ اللَّهِ وَ
اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ.
س 5/ آية 38 مرد و زن دزد را به خاطر كارى كه
كردهاند دستشان را قطع كنيد. عقوبتى است از جانب خدا، و خدا شكست ناپذير و حكيم
است.
959- عن ابي عبد اللَّه
عن ابيه عليهما السّلام أنّ أمير المؤمنين كان يقطع السّارق في ربع دينار.
التهذيب 10/ 100 الاستبصار 4/ 239 روضة المتقين
10/ 189 الوسائل 18/ 485
امام صادق (ع) از پدرش نقل كرده است كه: امير
المؤمنين (ع) دست دزد را براى يك چهارم دينار قطع مىكرد.
960- عن ابي عبد اللَّه
عليه السّلام قال: لا تقطع يد السّارق حتّى تبلغ سرقته ربع دينار. و قد قطع أمير
المؤمنين عليه السّلام في بيضة حديد.
التهذيب 10/ 100 الاستبصار 4/ 238 روضة المتقين
10/ 188 الوسائل 18/ 484
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: دست دزد
قطع نمىشود مگر آنكه سرقتش به يك چهارم دينار برسد. امير المؤمنين (ع) دست دزدى را
به خاطر يك كلاه خود آهنين قطع كرد.
961- ... عن امير
المؤمنين عليه السّلام انّه كان يقطع يد السّارق اليمنى في اوّل سرقته، فإن سرق
ثانية قطع رجله اليسرى، فإن سرق ثالثة خلّده في السّجن.
الوسائل 18/ 496
از امير المؤمنين (ع) نقل شده است كه آن حضرت
دست راست دزد را در نخستين سرقت او قطع مىكرد، و اگر دوباره سرقت مىنمود پاى چپش
را مىبريد و اگر بار سوّم سرقت مىكرد او را براى ابد زندانى مىنمود.
962- ... عن طلحة بن زيد
عن جعفر، عن ابيه عن علي عليهم السّلام قال: ليس على السّارق قطع حتّى يخرج
بالسّرقة من البيت.
الوسائل 18/ 499
از طلحة بن زيد از امام صادق (ع) از پدرش نقل
شده كه على (ع) فرمود: دست دزد قطع نمىشود مگر اينكه مال را از خانه خارج كرده
باشد.
963- ... عن ابي عبد
اللَّه عليه السّلام قال: السّارق إذا جاء من قبل نفسه تائبا إلى اللَّه و ردّ
سرقته على صاحبها فلا قطع عليه.
الكافي 7/ 220 الوسائل 18/ 530 روضة المتقين
10/ 217
از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: اگر دزد
پيش خود توبه كند و به سوى خدا باز گردد و مال را به صاحبش باز گرداند دستش قطع
نمىشود.
964- ... عن الحلبي عن
ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: قال إذا سرق الصّبيّ عفي عنه فإن عاد عزّر فإن
عاد قطع أطراف الأصابع فإن عاد قطع أسفل من ذلك.
الوسائل 18/ 523
از حلبى از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: هر
گاه كودك سرقت كرد او را مىبخشند، پس اگر دوباره سرقت نمود او را تأديب مىكنند، و
اگر مجدّدا دزدى كرد سر انگشتانش را مىبرند، و اگر باز هم تكرار كرد پائينتر از
آن را قطع مىكنند.
104 حدّ المرتد - حدّ مرتد
965- ... عن امير
المؤمنين عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: من سبّ نبيّا
من الأنبياء فاقتلوهم، و من سبّ وصيّا فقد سبّ نبيّا.
امالى الطّوسى 1/ 375
از امير المؤمنين (ع) نقل شده كه رسول خدا (ص)
فرمود: هر كس به يكى از پيامبران ناسزا گويد او را بكشيد، و هر كس به وصىّاى ناسزا
گويد در حقيقت به پيامبر ناسزا گفته است.
966- عن محمد بن مسلم
قال: سألت ابا جعفر عليه السّلام عن المرتد فقال: من رغب عن الإسلام و كفر بما أنزل
اللَّه على محمّد صلّى اللَّه عليه و آله بعد إسلامه فلا توبة له و قد وجب قتله و
بانت منه امرأته و يقسّم ما تركه على ولده ...
الكافي 6/ 174 الاستبصار 4/ 252 الوسائل 18/
544
محمّد بن مسلم مىگويد: از امام باقر (ع) در
باره مرتد سؤال كردم، فرمود: هر كه از اسلام رويگردان شود، و پس از آنكه مسلمان
بوده، به آنچه خداوند بر محمّد (ص) نازل كرده كفر ورزد، توبهاش پذيرفته نيست و
كشتنش واجب است و همسرش از او جدا مىشود، و اموالش ميان فرزندانش تقسيم مىگردد
...
967- عن غياث بن ابراهيم
عن جعفر عن ابيه عن عليّ عليهم السّلام قال: إذا ارتدّت المرأة عن الإسلام لم تقتل
و لكن تحبس أبدا.
الاستبصار 4/ 255 الوسائل 18/ 549 روضة المتقين
6/ 386
از غياث بن ابراهيم از امام صادق (ع) از پدرش
از على (ع) نقل شده است كه فرمود: هر گاه زن از اسلام برگردد كشته نمىشود ولى براى
هميشه زندانى مىگردد.
105 حدّ شرب الخمر - حدّ
شرابخوارى
968- ... عن اسحاق بن
عمّار قال: سألت أبا عبد اللَّه عليه السّلام عن رجل شرب حسوة خمر، قال: يجلد
ثمانين جلدة، قليلها و كثيرها حرام.
الكافي 7/ 214 التهذيب 10/ 91 الوسائل 18/ 465
روضة المتقين 10/ 136
اسحاق بن عمّار مىگويد: از امام صادق (ع) در
باره مردى كه جرعهاى شراب نوشيده است سؤال كردم. فرمود: هشتاد تازيانه به او زده
مىشود. شراب كم و زيادش حرام است.
969- ... عن ابي بصير عن
ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: كان عليّ عليه السّلام يجلد الحرّ و العبد و
اليهوديّ و النّصرانيّ في الخمر ثمانين.
روضة المتقين 10/ 137 الوسائل 18/ 472
ابو بصير از امام صادق (ع) نقل كرد كه فرمود:
على (ع) به آزاد و برده و يهودى و نصرانى براى شرابخوارى هشتاد تازيانه مىزد.
970- عن جميل بن درّاج،
عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام انه قال: في شارب الخمر إذا شرب ضرب فإن عاد ضرب
فإن عاد قتل في الثّالثة.
الوسائل 18/ 477
جميل بن درّاج از امام صادق (ع) نقل كرده كه
فرمود: به شرابخوار تازيانه مىزنند. اگر دوباره شراب خورد تازيانه مىخورد، و اگر
بار سوّم شرابخوارى كرد او را مىكشند.
971- ... عن سليمان بن
خالد عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله:
من شرب الخمر فاجلدوه فإن عاد فاجلدوه فإن
عاد الثّالثة فاقتلوه.
التهذيب 10/ 95 الكافي 7/ 218 الوسائل 18/ 476
البحار 79/ 164 روضة المتقين 10/ 139
سليمان بن خالد از امام صادق (ع) نقل كرد كه
رسول خدا (ص) فرمود: هر كه شرابخوارى كند به او تازيانه بزنيد. اگر دوباره تكرار
كرد به او تازيانه بزنيد، و اگر بار سوّم تكرار نمود او را بكشيد.
972- ... عن الأصبغ او عن
حبة العرني قال: قال امير المؤمنين عليه السّلام على منبر الكوفة: من شرب شربة خمر
فاجلدوه فإن عاد فاجلدوه، فإن عاد فاقتلوه.
التهذيب 10/ 95 الوسائل 18/ 478
اصبغ يا حبّه عرنى مىگويد: امير المؤمنين (ع)
بر منبر كوفه فرمود: هر كه شراب نوشيد به او تازيانه بزنيد. اگر تكرار كرد دوباره
به او تازيانه بزنيد و اگر مجدّدا تكرار نمود او را بكشيد.
