تلاش براى گفتگوى صميمانه از امام عصر (( عج )) ، ظهور و انتظار به همراه زيبائى ها، مهربانى ها و معرفت به جوانان و نوجوانان نوعى مصونيت طبيعى مى بخشد. و اين ويژگى هاى فرهنگ مهدوى است .
چراكه همراه با نوعى آرمانخواهى ، آينده نگرى ، طرح مدينه مطلوب ، الگوى بيدار و جارى در زمان و شيرينى راه و طريقى است كه طى مى شود. و ما همه طرق را به اميد ايجاد مصونيت در جوانان و نوجوانان تجربه كرده ايم الا، طريق (( انتظار )) .
11. جبران خلاء تئوريك نظام جمهورى اسلامى در مرحله چهارم از حركت عمومى مردم :
طى دو دهه اخير، هيچ حادثه اى به اندازه خلاء تئوريك ، نظام جمهورى اسلامى را با خطر مواجه نساخته است . به عبارت ديگر، انقلاب اسلامى به دلايل گوناگونى كه در اين مجال نمى گنجد از جمله خطرات و توطئه هايى كه از خارج نظام و جغرافياى خاكى ايران اسلامى به اين حكومت تحميل شده جان سالم بدر برده است . تجربه جنگ با عراق و مقاومت هشت ساله مردم و بالاخره پايان پيروزمندانه آن ، غرب را بيش از باور عمومى مردم متذكر اين نكته ساخت كه براندازى از طريق اهرم هاى فشار بيرونى نه تنها بر انقلاب ايران كارگر نمى افتد، بلكه باعث تقويت روحيه همبستگى ميان مردم (( بدليل آشكار شدن خصمى بيگانه )) مى گردد. از همين رو طى يك دهه اخير همه هم دشمن مصروف (( درهم شكستن مقاومت ها از طريق استحاله فرهنگى و دامن زدن به اختلافات داخلى و ايجاد تشتت ميان گروه ها )) ى فعال داخل كشور شده است . بروز مشكلات معيشتى و بسيارى از ندانم كارى ها، سوء استفاده ها و از همه مهمتر خلاء تئوريك - كه مهمترين نقش را در ايجاد انگيزه مردمى و تهييج آنها براى گذار از مراحل تكوينى دارد - باعث بروز خستگى ، انفعال ، ترس و ترديد در ميان بسيارى از مردم و بويژه جوانان شده است .
تجربه ظهور خلق الساعه برخى تئورى هاى مجعول و مجذوب شدن بسيارى از جوانان حكايت از آشكار شدن اين ضعف دارد.
(( نظام اسلامى )) ناگزير به جبران اين كاستى است ؛ چنانكه شعارها، وعده ها، همسان سازى تئورى هاى جديد با آرمان هاى انقلاب (( توسعه ، جامعه مدنى ، گفتگوى تمدنها )) نيز بدليل ضعف هاى اساسى آراء پيشنهاد شده و عدم سنخيت با روحيه قومى ، بينش دينى عموم مردم و عدم جامعيت نتوانست اين ضعف و خلاء را جبران نمايد و بازگشت به بسيارى از وعده هاى قبلى (( مبارزه با فساد و فقر و رانت خوارى )) نيز از تاثير چندانى برخوردار نبود. علت اين ناتوانى در نابهنگام بودن بسيارى از اين وعده ها و حتى برنامه هاى در دست اجراء بود. زيرا اين تصميمات و وقايع بسيار دير و پس از بروز انفعال خود را آشكار مى ساختند.
در جلد اول همه مشخصات طرح و تئورى مورد نياز (( كه از آن بعنوان ركن چهارم انقلاب نام برده شد )) ذكر گرديد. اگر چه امروز هم بسيار دير است اما، به دلايل مختلف توجه بدان مى تواند حلال بسيارى از مشكلات و بويژه جبران اين خلاء باشد.
گفتگو از امام منتظر (( عج )) و عرضه آن در قالب يك (( استراتژى )) ، طريق مطمئنى است كه مى تواند موجب بروز بركات بسيارى شود مشروط به آنكه :
O مبدل به يك جريان سياسى و دولتى نشود.
O در قيد شعارهاى سطحى و اطلاعات عمومى و برانگيزاننده احساسسات و عواطف زودگذر نماند.
در واقع اين امر به مثابه آخرين تير تركش انقلاب و نظام است و نبايد وجه المصالحه منافع جناحى و سياسى و قبيله اى شود. چه ، در اين مجاهده بزرگ مردم نيازمند آنند كه (( اعتماد كنند )) . از همين رو نمى توان انتظار داشت كه اين موضوع مهم را از زبان كسانى بشنوند كه از بوته آزمايش ‍ سالم بيرون نيامده اند. بواقع كسانى كه خود متهم و در معرض سوء ظن هستند مى بايست به نام خدا و براى رضاى خدا براى يكبار هم كه شده اجازه دهند تا عنايات حضرت رب الارباب و توجهات امام عصر (( عج )) كارگر افتاده و موجب رهايى مردم و كشور از فتنه ها و دسيسه هاى شيطان و عوامل مستعد آنها شود.
12. و بالاخره ما مكلف به ذكر اين موضوع مهم در عصر غيبت هستيم ، زيرا:
بيش از 10000 روايت از زبان چهارده معصوم درباره غيبت ، ظهور، منجى ، آخرالزمان ، جنگ ها و فتنه هاى قبل از ظهور، دولت كريمه امام زمان (( عج )) ، رجعت و هزاران موضوع مرتبط با آن در اختيار ماست .
(( انتظار فرج و معرفت درباره امام زمان ، ارواحنا له الفداء، و تلاش براى جلب رضاى ايشان و پوشيدن لباس منتظر )) در ميان اين روايات شاخص تراز همه موضوعات و مؤ لفه ها خود را مى نماياند. و ما به دلايل مختلف طى اين سال ها درباره اش غفلت كرده ايم .
(( انجمن حجتيه و واهمه منتسب شدن به آن انجمن )) نقش عمده اى در استمرار اين غفلت و محصور شدن موضوع در گستره احساسات شاعرانه و اعمال فردى ايفا نموده است .
(( بسط فرهنگ انتظار )) نيازمند جهادى بزرگ و فراگير و تكليفى همگانى براى آحاد مردم و بويژه سازمان هاى فرهنگى كشور و همه مبلغان و روحانيون است .
بيش از سه دهه است كه غرب متذكر اين موضوع شده و در تلاشى مستمر همواره سعى در مسخ موضوع و به انحراف كشيدن آن داشته و از آن به عنوان سلاحى عليه مستضعفان و مسلمانان استفاده كرده است . غرب از طريق بسيارى از منابع و روايات مسيحى و يهودى و از جمله مطالعات اسلامى ، پى به واقعه اى بزرگ و قريب الوقوع برده است .
تاسيس صدها سايت در اينترنت ، ساخت ده ها فيلم سينمايى ، انتشار هزاران جلد كتاب و استفاده از شعارها و مباحث مرتبط با اين موضوع در سخنرانى ها و... حكايت از اين امر دارد.
واقعه انقلاب اسلامى نيز بيش از هر زمان ، غرب استكبارى را متذكر واقعيت مذكور ساخته است به طورى كه امروزه بسيارى از استراتژى هاى مرتبط با همين موضوع طراحى و به مورد اجرا گزارده شده و مى شوند.
غرب نيك مى داند:
1- به پايان تاريخ خود رسيده است . (( و اين حاصل دريافت انديشمندان بزرگ غربى نيز هست . ))
2- واقعه جنگ نهايى در آخر الزمان نزديك است . و همه اخبار مسيحى و يهودى مؤ يد آنند.
3- بنيادگرايى دينى اساس اين انقلاب بزرگ جهانى را تشكيل مى دهد.
4- ظهور منجى از منطقه خاورميانه به منزله پايان چند قرن استكبارورزى غرب است .
5- مسلمين و بويژه ايرانيان در راس اين واقعه بزرگ ، همراه آن و سرعت بخشنده به آنند.
6- آرماگدون (( و بنا به نقل روايات اسلامى هر مجدون )) در خاورميانه و نزديك بيت المقدس نقطه مهم اين رويارويى بزرگ است .
7-...
از همين رو با توجه به اين آگاهى ، غرب خود را ملزم به آمادگى تمام عيار (( نظامى ، سياسى و اقتصادى )) براى رويارويى با اين نهضت مقدس ‍ مى داند تا شايد امكان مقابله و متوقف ساختن سير اكمالى و پيش رونده آن را فراهم آورد.
حضور مستمر نيروهاى متحد غربى با سركردگى امريكا در خاورميانه (( كه امروزه نماينده تمام عيار نظام استكبارى در همه وجوه فرهنگى و مدنى است )) ، لشكر كشى به منطقه سوق الجيشى خليج فارس و تلاش براى محاصره همه جانبه ايران و محدود ساختن گستره حضور ايرانيان در منطقه و بالاخره سركوب بنياد گرايى نتيجه اين دريافت مراكز مطالعاتى غربى است كه در هيات يك استراتژى همه جانبه خود را مى نماياند.
چنانچه طى دو سه دهه اخير شاهد طرح اين موضوع در رسانه هاى غربى و به ويژه سينماى هاليوود بوده ايم .
ساخت و پخش ده ها فيلم سينمايى كه جملگى بر مباحثى چون (( آرماگدون )) ، جنگ نهايى ، ظهور منجى و... )) تهيه شده اند، تنها نشانه هاى ساده اى از اين امر مهم است كه از طريق فيلم هاى سينمايى ضمن جبران خلاء ناشى از فقر تئورى در غرب و مهيا ساختن ساكنان آن سرزمين براى رويارويى بزرگ امكان ايجاد نوعى انفعال و رعب را در ميان مردم ساكن در سرزمين هاى اسلامى را فراهم مى آورد. به واقع اين فيلم ها انعكاس استراتژى و سياست نظامى و اقتصادى غرب بر پرده سينماست .
متاسفانه غفلت از اينهمه موجب بروز انحراف ذهنى بسيارى از تحليلگران سياسى نظامى از حوادث چند سال اخير در خاورميانه است . حوادثى كه نقش مثلث (( اسرائيل ، انگليس و آمريكا )) در آنها انكار ناپذير است . محققان حوزه هاى دينى مسيحى هوشيارانه اين مسايل را دنبال و از بوش ‍ بعنوان دجال و ضد مسيح ياد مى كنند و با دقت وقايع خاورميانه را زير نظر دارند. ⁽¹¹⁾
از همين رو و با توجه به دوازده دليلى كه شرح آن رفت عرض ‍ مى كنم ؟
(( بايد گفتگو از حضرت صاحب الزمان (( عج )) ، تنظيم همه ساعت ها و جهت ياب ها با واقعه ظهور، تنظيم يك استراتژى دقيق براى آمادگى عمومى مردم و مقابله با خصم و از دست ندادن فرصت ها در دستور كار همه ما قرار گيرد. در دستور حيات من ، تو و همه كسانى كه متذكر نام مردى هستند كه مى آيد. شايد پيش از آمدنش موفق به ساختن (( انسان هايى منتظر در شهر منتظران )) شده باشيم )) .
تاريخ جديد آغاز شده و اين مشيت خداوندگار هستى است .
سال هاى حساسى را پشت سر مى گذاريم . كمتر كسى متذكر اين مقطع مهم از حيات بشر است . سال هايى كه تاريخ سپرى شده در وراى ما و تاريخ جديد فراروى ما واقع شده است و بحران و تلاطم در حوزه هاى مختلف از حيات و حضور انسان در كره خاك ، ناشى از همين واقعه بزرگ است . تلاطم و بى ثباتى مرهون اين دگرگونى بزرگ است .
بشر در روزگارى كه امروزه بيش از 400 سال از آن مى گذرد، دورى از حقيقت قدسى و زندگى و حيات فاوستى ⁽¹²⁾ را روزى مقدر خويش ساخت . تاريخى كه با يك جمله قابل شناسايى است (( من مى انديشم پس ‍ هستم )) ⁽¹³⁾ و از همانجا افسار خود را به دست گرفت ، تمام قد در برابر رب الارباب خويش ايستاد، (( من )) خويش را ملاك همه بودن ، همه خير و زيبائى و همه قانون جارى در زمين ساخت و در راه اثبات اين (( من عصيانگر )) چون فاوست - قهرمان گونه - همه دورى از آسمان و همه ابتلا در زمين و همزيستى مسالمت آميز با ابليس را پذيرا شد و از همينجا، (( تباهى ، ظلم ، طغيان ، دورى و عصيان )) وجه مميز تاريخش گشت . پاى در راهى نهاد كه تا داد آن را نمى داد مجال رهايى به دست نمى آورد.
همه اين تاريخ در (( عهدى )) خلاصه مى شد كه او با (( من منتشر و فى نفسه )) بسته بود. و از همينجا بشر خود مريد و خود مراد شد، بنده خود خداى خود، حجت خود و دليلى براى همه اعمال فردى و جمعى اش . اينك زنگ تاريخ جديد بصدا درآمده است و ما مردد، در ابتداى اين تاريخ و در آستانه آن ايستاده ايم .
گاه به همه آنچه كه هر لحظه دورتر و دورتر مى شود چشم مى دوزيم و با تلاشى مذبوحانه سعى در حفظ آن ها داريم و گاه با ترس و لرز به تاريخ فرارو خيره مى شويم .
(( ترس و ترديد )) طبيعى است اما، تمناى رستگارى نيز طبيعى است و اين همه خواست انسانى است كه وراى خود كمتر نشانى از فلاح مى يابد.
تاريخ پيشين ، با رويگردانى از خدا آغاز شد اما تاريخ جديد به نام (( خدا )) آغاز شده است . تنها كافى است تا آدمى خود را در مسير نسيم ملايمش كه وزيدن گرفته قرار دهد و نفحات گره گشايش را حس كند. و البته اينهمه از بى نيازى خداوند است . بقول صاحب جهانگشا ⁽¹⁴⁾ ، (( باد بى نيازى خداست كه مى وزد. ))
بشر خود را در دار ابتلا و امتحان ، با رويگردانى از حق مستعد دورى مى سازد و موجب بسط فساد در عرصه زمين مى شود. وعده خداوند حق است و سنت هايش بى تغيير، از اين رو، در هر مدارى كه آدمى سكنى گرفت همه مقتضيات آن را خواهد يافت .
تاريخ رو به زوال غرب ، انعكاس (( بى اعتبارى خرد )) انسانى است كه با غفلت از مبانى ايمانى ، گوش جان خود را بر اسرار متكى و مستند به وحى بست و با ترديد درباره حقانيت معرفت دينى ، تلاش خود را مصروف اثبات حقانيت معرفت عقلى بشر نمود. از همينجا آدمى خوار و حقير و ناتوان شد و در ابتذال خودساخته قرين با حيات حيوى و مغروق در وساوس شيطانى گرديد.
غفلت از وجود متعالى الهى و ضرورت وجود حضورى انسان ، همه تفكر و فرهنگ چهارصد ساله اخير مغرب را به نمايش گذاشته است . چنانكه از اين رهگذر مسيحيت و ديندارى ، مفاهيمى همسنگ با كافرى يافت چه ، نگاه جديد انسان غربى ديندارى حقيقى و حقيقت اديان را در حجاب عقل بوالفضل انسانى ، محجوب ساخت و موجب سلب اعتبار ديندارى شد. بى گمان آنچه كه فراروى خوانندگان است بدون درك جدى (( تفكر )) جارى و سارى و معتاد زمان شناخته نمى شود؛ چه ، گوش و چشم انسان امروز به تبع اين تاريخ ، بر مدار فلسفه جديد و شك دكارتى همه عوالم آشكار و نهان را ادراك مى كند. چنانكه به تبع همين درك ، ديندار بودن به معنى رايج و جارى را كه در انجام پاره اى مناسك و صورتى از اعمال و تكاليف خلاصه مى شود، عين حقيقت دينى و سير در حقيقت و طريقت مى شناسد. و در چنين شرايطى كمتر كسى مى تواند به درك اين نكته ظريف واقف شود كه (( ديندار بودن جز در حضور حق و فراروى حق بودن نيست . )) و اين ديندارى قرين با عافيت سوزى ، ترك مصلحت و تن آسايى است .