مركز تعليمات اسلامي بصیر - كتابخانه معارف اسلامی - بيدارگران اقاليم قبله

سرآغاز

بسم الله الرحمن الرحيم

اين،سومين كتاب است،از مجموعه‏«مرزبانان حماسه جاويد».اين مجموعه،بدينسان تنظيم يافته است:

شيخ آقا بزرگ تهرانى كتاب اول حماسه غدير كتاب دوم بيدار گران اقاليم قبله كتاب سوم شرف الدين كتاب چهارم شيخ مجتبى قزوينى و مكتب تفكيك كتاب پنجم تفسير آفتاب كتاب ششم⁽¹⁾

با انتشار اين كتاب،نوبت‏به سه كتاب ديگر مى‏رسد.كتاب پنجم،در دست گرد آورى و نگارش است،و اميد است در مدت يك سال آينده انتشار يابد.⁽²⁾كتاب ششم هم منتظر روزى است آفتابى،تهى از بهمن و سردى و سياهى،تا بتوان نشست و«تفسير آفتاب‏»را نوشت.⁽³⁾

در كتاب حاضر،درباره هر يك از عالمانى كه سخن گفته‏ام،از شرح حالنويسى مرسوم چشم پوشيده‏ام،زيرا چنين كارى مورد علاقه من نيست.آنچه را اين ناچيز لازم مى‏داند و مهم،نشان دادن تبلور تكليف است در نفوس آگاه و متعهد،تا بتوان از آنان سرمشقهايى والا در پيشديد نسلهاى جويا قرار داد.و از اين راه،بذر تربيت درست را در جانهاى مستعد پاشيد.از اين رو،پس از اشاره‏اى به زندگى عالمان،به مسائل ديگرى پرداخته‏ام.در آن مسائل نيز نتوانسته‏ام از اجمالگويى بگذرم.⁽⁴⁾

از هنگام نوشتن فصلهاى اين كتاب،تا هنگام چاپ آن،گر چه زمانى اندك فاصله افتاد،ليكن اين زمان اندك،پر بار بود از رسالت دينى و اصالت موضعى.⁽⁵⁾

اين امر همان است كه همانندان مرا شادمان مى‏سازد،زيرا آنچه از دينباورى مطلوب است، «ايمان ثائر»است نه‏«اقرار راكد».و داشتن‏«تب و تاب اسلام عدالت پرور»است نه جز آن.اين است. و اينهمه،مايه شادمانى آگاهان است،بويژه در آن صورت،كه برى باشد از هر گونه شائبه،و مطابق باشد با جهتگيرى راست و تعهد راستين.ديگر سخنى بر اين نمى‏افزايم.

و لا حول و لا قوة الا بالله

و السلام على من يخدم الحق لذات الحق

شب دوشنبه،20 ماه صفر (اربعين) 1398 هجرى قمرى(10/11/1356) .

سائلى را گفت آن پير كهن
چند از مردان حق گويى سخن
گفت‏خوش آيد زبان را بر دوام
تا بگويد حرف ايشان را مدام
گر نيم ز يشان از ايشان گفته‏ام
خوشدلم كاين قصه از جان گفته‏ام
گر ندارم از شكر جز نام بهر
اين بسى بهتر كه اندر كام زهر

از كتاب‏«صفوة الصفا»

پى‏نوشتها:

1.كتاب‏«مير حامد حسين‏»نيز،به عنوان‏«كتاب هفتم‏»بر مجموعه‏«مرزبانان حماسه جاويد»افزوده گشته است.

2.كار تدوين اين كتاب،هنوز سامان نيافته است.

3.سپاس خداوند را،كه با توفيق او،و درود ارواح مكرم را،كه با عنايات آنان،اين روز رسيد،و خورشيد آزادى،از افق خونبار انقلاب تابيد.و رساله‏اى به اميد اينكه تفسيرى بر آفتاب باشد، نگاشته آمد،و منتشر گشت...

4.اشاره است‏به محدوديتهاى سياه،و خفقان وحشتبار دوران منحوس.

5.اشاره است‏به طلوع طلايه‏هاى انقلاب،و گسترش حماسه‏هاى سيال مردمى،و جارى شدن خون آفتاب در جان روزها و لحظه‏ها.