[box type=”shadow” ]همواره در کشورمان، انتخابات محمل تغییرات در عرصه ی سیاسی کشور است. امسال انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد اما این انتخابات مجلس با سایر انتخابات این نهاد مهم و تأثیرگذار تفاوت های فراوانی دارد. بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم و پیروزی گفتمان اعتدال و تشکیل دولت […]
[box type=”shadow” ]همواره در کشورمان، انتخابات محمل تغییرات در عرصه ی سیاسی کشور است. امسال انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد اما این انتخابات مجلس با سایر انتخابات این نهاد مهم و تأثیرگذار تفاوت های فراوانی دارد. بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم و پیروزی گفتمان اعتدال و تشکیل دولت یازدهم به نظر می رسد تلاش ها برای فتح مجلس دهم نیز ادامه دارد.[/box]
۱- حال با یادآوری فتنه در انتخابات ۸۸ وظیفه متولیان فرهنگی در ایران چند برابر میشود.
کار فرهنگیِ درست آن چیزی است که جوان ما را انقلابی بار بیاورد.
این کشور انقلاب کرده، به این انقلاب باید پابند بود؛ مبانی این انقلاب را بایستی جزو اصول زندگی خود قرار داد تا بتوانیم پیش برویم؛ معتقد به آرمانها، دوستدار کشور -کشورش را واقعاً دوست داشته باشد- دوستدار نظام، دارای بصیرت و عمق دینی و سیاسی. این جوان بایستی در نگاه دینی و نگاه سیاسی عمق داشته باشد تا به هر شبههی کوچکی پایش نلغزد، یا اشتباه نکند در زمینههای مسائل سیاسی.
خیلیها در این حوادثی که در همین فتنهی سال ۸۸ اتّفاق افتاد لغزیدند؛ آدمهای بدی نبودند [امّا] لغزیدند بهخاطر کم بودن بصیرت. خب، شما وقتی میبینی که یک نفری میگوید: «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» باید چهکار کنی؟ شما که معتقد به نظامی، شما که جانت را حاضر شدی برای نظام و برای حفظ نظام بدهی، تا میبینی یک عدّهای دارند اینجوری شعار میدهند، باید چهکار کنی؟ این، نبودن بصیرت است؛ ملتفت نشدن به وظیفه در لحظهی لازم است.
[باید] افرادی تربیت بشوند با اعتمادبهنفس، با انگیزه، سرشار از امید. درست گفتهاند که یأس بزرگترین ضرر است؛ مأیوس نباید بشوند، باید امیدوار باشند به آیندهی کشور؛ جای امید هم هست؛ جای یأس نیست؛ اینهمه ظرفیّت! بنده آن روز در دولت گفتم(۳) -یکی دو ماه پیش- و همهی آقایان تصدیق کردند؛ گفتم اینکه میگویند مثلاً فرض کنید رشد فلان کشور اروپایی یکونیم درصد یا یک درصد است -و این چیز عجیبی نیست- و ما توّقع داریم رشد ما هشت درصد، نُه درصد باشد، بهخاطر این است که آنها از همهی ظرفیّتهایشان استفاده کردهاند و ظرفیّت خالیماندهای ندارند، [امّا] ظرفیّتهای ما معطّلمانده است؛ ما میتوانیم به رشد ده درصد هم برسیم. این ظرفیّتها باید پر بشود؛ از این ظرفیّتها باید استفاده بشود. خب، جای امید نیست در کشوری که اینهمه ظرفیّت وجود دارد؟
بیانات مقام معظم رهبری ۱۳۹۴/۰۸/۲۰
۲- امسال انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و نیز مجلس خبرگان رهبری برگزار خواهد شد. ضمن استقبال از ورود توانمندها به عرصه رقابت های انتخاباتی که بخاطر تجربه های مدیریتی و یا برخورداری از مهارت ها و علوم تخصصی، حقیقتاً آگاه به امور جامعه، آشنا به مشکلات و دردهای مردم، گرمابخش تنور انتخابات، پیشتاز عمل به تکالیف شرعی و از افراد همیشه حاضر در صحنه و در اصل از مصادیق ظرفیت های مردم سالاری دینی اند، اما بر اساس همان نگرانی امام راحل در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری و نیز بر اساس منویات مقام معظم رهبری در طول سالیان گذشته، نگرانی عمده ای که ذهن دلسوزان جامعه را می آزارد، حضور ناتوان ها، کم تجربه ها، امتحان نداده ها، تازه به دوران رسیده ها در قالب مدرک دارهای کم سواد، عنوان دارهای کم تحرک، بازنشسته های کم انگیزه، کم سابقه های کم تجربه، چهره های وام دار، مشروطی ها و غیره است که انصافاً اگر هم به دلایل خاص قبیله ای، محله ای، منطقه ای، جناحی، ناسیونالیستی، رفاقتی و یا وعده های کاذب و توخالی و دهها دلیل پوشالی و پوپولیستی مشمول رویکرد آرای عمومی هم بشوند، اما عملاً فایده ای برای ارتقای مدیریت عالی کشور و نیز بهبود اوضاع جامعه و ترجیحاً مردم حوزه انتخابیه خویش نداشته و حتی گاهی موجب کاهش انگیزه مردم برای استقبال از سایر فراخوان های نظام مقدس جمهوری اسلامی میشوند.
استفاده از ادبیات مقدس و متشرعی مانند احساس تکلیف شرعی، کمک به مردم، دلسوزی برای جامعه، جلوگیری از سوء مدیریت ها، دفاع از حق محرومان و محرومیت زدایی، دفاع از حق شهروندان، در اختیارگذاشتن توان علمی و تجربیات اجرایی و مدیریتی، توسعه اقتصادی کشور، میدان دادن به بخش خصوصی و چابک سازی دولت و سایر عناوین کارشناسی، ادبیات متعارف همه نامزدهاست، فارغ از آنکه آیا واقعاً احساس تکلیف شرعی آنها را وارد میدان کرده یا هوا و هوس و تنوع طلبی زیاده خواهانه؟! و از این رو واقعاً نمی توان در گفتارها، سره را از ناسره تشخیص داد و طبعاً باید کمی عمیق تر وارد این موضوع شد و فراتر از ادعاها، به سابقه رفتارها توجه کرد تا فهمید که آنها شیفتگان خدمت اند یا تشنگان قدرت؟!
چرا که در ظواهر امور فقط می توان فهمید که همه اسب ها برای شرکت در این کورس انتخاباتی زین شده و نامزدها شتابان تر از همیشه، به مقصدی می اندیشند که به هر قیمتی به آن باید دست یابند، غافل از اینکه آیا مرکب آنها قادر به طی کردن این مسیر سخت و صعب العبور خواهد بود و یا اینکه آیا نفسشان در آن ارتفاعات به اندازه کافی چاق است و دیگر سؤالات که متأسفانه تمایلی به پاسخ دادن ندارند؟
رهنمودهای مکرّر رهبری معظم انقلاب پیرامون انتخابات به مردم در طی سالهای گذشته، همواره انتخاب اصلح بوده و هست، اما این رهنمودها به شکل دیگری هم قابل تفسیرند و آن اینکه اگر مردم موظف به انتخاب اصلح در میان صالحان اند، نامزدها نیز موظف به مقایسه خود با سایر نامزدها بوده و در این میان، نامزدهای صالح نیز باید به نفع نامزدهای اصلح کنار بروند تا با کاهش آشفته بازار تبلیغات انتخاباتی، امکان انتخاب اصلح برای مردم آسان تر گردد!
اما تا تعیین و یا احراز صلاحیت توسط شورای محترم نگهبان، قطعاً عده ای از نامزدهای فاقد صلاحیت نیز در این بازه زمانی وارد میدان شده و زمان انتخاب نهایی را برای برخی از دوستان، اقوام، همپالکی ها و خلاصه افراد متأثر از موقعیت خود به تأخیر می اندازند و این با توجه به صف بندی های مرسوم و متداول انتخاباتی و یارگیری های ستادی و غیره، موجب پیشی گرفتن موقعیت و جو تبلیغاتی نامزدهای صالح از نامزدهای اصلح می شود و تردید نباید کرد که در چنین اتفاق تلخی، نامزدهای ناصالح اما رأی شکن، در ردیف مقصران قرار می گیرند!
نکته جالب توجه این است که اولاً اسپانسرها و یا همان حامیان مالی قَدَر، پشت همین نامزدهای ناصالح، نیمه صالح و یا حداکثر صالح قرار گرفته و غالباً نامزدهای اصلح، غریبانه وارد گود رقابت هایی می شوند که رقبای آنها به واسطه همان برخورداری ها، علیرغم کم پولی آنها، متأسفانه پول پارو می کنند و طی آن حتی با اجاره و بلوکه کردن چاپخانه ها و سایر اماکن تأثیرگذار، امکان تحرک تبلیغاتی و میدانی را از آنها سلب می کنند و ثانیاً اکثر اینگونه نامزدها، خودشان را با فاصله مشهود، پیروز قطعی انتخابات می دانند، در حالیکه نه یک نظرسنجی انجام داده اند و نه ارزیابی درست و حسابی به عمل آورده اند!
در خاطرم هست که در یکی از ادوار مجلس، رئیس وقت مجلس می گفت مثلاً از ۲۴۰ نماینده برگزیده، فقط ۱۶۰ نفر دارای لیاقت و صلاحیت قرار گرفتن در کمیسیون های تخصصی مجلس اند و بقیه را نمی دانیم که به کدام کمیسیون معرفی کنیم و مشکل بعدی ما اصرار این افراد ناصالح برای عضویت در کمیسیون های کلیدی تر است که نه با سوادشان و نه با تجربه کاری آنها، ارتباطی نداشته و آنها فقط به مزایای آن کمیسیون ها مثل سفرهای خارجی و یا امر و نهی بر وزارتخانه های خاص می اندیشند!
به هر حال این روزها که در اکثر محافل، شاهد این حضور توجیه نشده از سوی نامزدهای احتمالی مجلس دهم می باشیم، بر خویش تکلیف دانستم که مقدمتاً به این نکات اشاره کنم تا شاید به توقف و کندی ورود ناصالحان و یا افراد نیمه صالح بیانجامد و از طرفی با تنویر افکار عمومی، راه را برای میدان داری نامزدهای اصلح هموارتر سازیم.
در پایان از همه احزاب، دسته جات، محافل و همه تأثیرگذاران جامعه انتظار می رود تا با پرهیز از تعصبات غیرتخصصی، زمینه های لازم را برای میدان دادن به کسانی فراهم آورند که اولاً وامدار کسی یا حزبی نباشند و رفتار ولایی آنها بر همه محرز باشد و ثانیاً درد مردم داشته و از جنس مردم باشند و ثالثاً توان و تخصص کافی برای پردازش به اولویت های امروز جامعه یعنی فرهنگ و اقتصاد را داشته و بتوانند در شرایط فشارنده تهاجمات فرهنگی ، باری را از دوش این مردم بردارند نه آنکه به وبالی برای مردم مبدل شوند و خلاصه اینکه از مصادیق نامزدهای اصلح باشند و طبعاً مردم هم باید جدای از تبلیغات های رنگی، با بصیرت ولایی، تنها و تنها به گزینش و انتخاب اصلح بپردازند