بُعدی از شهادت «الداغی» که دولتی ها نخواستند ببینند

در ماجرای شهادت «حمید الداغی»، خیلی از رسانه ها از جمله صدا و سیما، باز هم بخشی از رویه های اشتباه خود را تکرار کردند. آنجا که با «نادان» فرض کردن مخاطب، تلاش کردند این گونه القاء کنند که حرکت ناب و جوانمردانه این «شهید جوانمرد»، در دفاع از دختری بوده که مثل هزاران دختر معصوم جامعه، در حال تردد عادی در سطح جامعه بوده.

این رسانه های دولتی، نخواستند یا اجازه نداشتند به این بعد از ماجرا وارد شوند که این دختر و پسرانی که صحنه شهادت را رقم می زنند، طبق فیلم های متعدد موجود از صحنه درگیری، با هم دوست و آشنا بوده اند و در آن لحظه خاص، دختر مورد نظر به هر دلیل نمی خواسته دنبال آن شخص به خصوص برود. حتی پس از حمله اراذل به «الداغی شجاع»، دختر مورد نظر خیلی راحت و با آرامش، با یکی از نوچه های همین اراذل، صحنه را ترک می کند.

رسانه های پُرهزینه و کم بازده دولتی، یک بار دیگر نتوانستند بخشی از واقعیات تلخ جامعه را منعکس کنند و شاید این تصور را داشتند که انعکاس این موضوع، ارزش کار یک شهید را پایین می آورد ولی اتفاقا وجه تمایز این حرکت غیورانه همین است که حمید می رود برای نجات دختر نوجوانی که به دلایل مختلف آلوده شده؛ دلایلی که سال هاست دستگاه های عریض و طویل دولتی کم خاصیت، در ظهور و تشدید آن ها موثر بوده اند.

صدا و سیما، با وجود بسیاری اتفاقات مبارکی که سال های اخیر به خود دیده، هنوز تا تبدیل شدن به یک دانشگاه واقعی فاصله قابل توجهی دارد و عملکرد این مجموعه در برخی بخش ها، همچنان به تولید برخی ناهنجاری های اجتماعی کمک می کند.

حمید رضا الداغی

بُعدی از شهادت «الداغی» که دولتی ها نخواستند ببینند