لزوم ارائه راهکارهای علمی برای یک معضل اجتماعی

در پی درج مقاله از طرف یکی از نویسندگان در سایت و بازتاب گسترده از طرف مخاطبان و خوانندگان این پایگاه اطلاع رسانی جا دارد از زاویه ای دیگر هم به این مسئله نگاهی داشته باشیم. البته قبل از آن لازم است توضیحی ضروری ارائه شود: در این پایگاه چندین نویسنده و خبرنگار مشغول فعالیت هستند که هر […]

در پی درج مقاله از طرف یکی از نویسندگان در سایت و بازتاب گسترده از طرف مخاطبان و خوانندگان این پایگاه اطلاع رسانی جا دارد از زاویه ای دیگر هم به این مسئله نگاهی داشته باشیم.

البته قبل از آن لازم است توضیحی ضروری ارائه شود:

در این پایگاه چندین نویسنده و خبرنگار مشغول فعالیت هستند که هر کدام در موضوعات مطرح شده،ممکن است نظرات مختلفی داشته باشند که این تمایز را می توان در نام مستعار انتخاب شده برای آنها که در ابتدای هر خبر می آید به خوبی مشاهده کرد.

بنابر این این متن را کسی به غیر از نویسنده خبر “لهیدگی غیرت…” نوشته و درج کرده اند و دوستان نباید از آن تلقی یک عذر خواهی و ماست مالی مطلب قبلی را داشته باشند.

مطمئنا در آینده ای نه چندان دور نویسنده مطلب “لهیدگی غیرت..” به سوالات و انتقادات مطرح شده پاسخ لازم را خواهند داد ولی در این میان به نظر می رسد جای خالی موضع گیری متولیان فرهنگی و مذهبی شهر در این خصوص بسیار احساس می شود و امیدواریم شاهد درج نظرات این عزیزان نیز جهت تنویر افکار عمومی باشیم.

واقعا مشکل دوچرخه سواری بانوان  یک نقص ویا یک نیاز است؟  این را باید منصفانه و عاقلانه با توجه به رشد فکری اقتصادی و اجتماعی ایران مورد توجه داشته باشیم
این در صورتی است که خانمها نیاز به وسیله حمل ونقل ارزان و راحت دارند.
شما با نگاه منصفانه اگر به اطراف خود داشته باشید می بینید وسیله نقلیه های عمومی در اکثر موارد پر هزینه و تلف کننده وقت زیادی از بانوان هستند.

حالا شما تصور کنید خانمها برای رفتن به یک مسیر حتی یک کیلومتری یا باید با ماشین بروند که الان اکثرا همین کار را میکنند( اثبات حرفم یه نگاهی به سطح شهر بیاندازید اکثر خودروها تک سرنشین خانم است) که البته این امکان هم برای همه نیست
حال باید یک وسیله ای جایگزین بشود هم حجب و حیا داشته باشد و کرامت و ادب و وقار زن حفظ شود هم مشکل تردد حل شود که این امر نیازمند کاری علمی خواهد بود.

باید از دولتمردان و دولت زنان مطالبه کرد که بجای بی تفاوتی و یا سکوت های معنی دار به فکر چاره باشند و راه کار بیابند. این یک نیاز واقعی جامعه است باید برایش هزینه شود.

ما به جای پیدا کرده راهکار مناسب شرایط و اوضاع ویژه کشورمان،مذهب و فرهنگمان ساده ترین روش که سوار شدن خانم ها بر همان دوچرخه های آقایان است را انتخاب کرده ایم.

در دنیا دوچرخه های مردانه و زنانه جدا طراحی میشود این یک علم پزشکی و تربیتی نیاز دارد حال با لجبازی بیایم نیاز خود را با کاری غیر استاندارد برطرف کنیم که عواقبش میشود هوسرانی و بی بندباری!
بنده بنظرم می رسد بجای جدل و بحثهای فقهی، اجتماعی، اخلاقی، غیرتی و احساساتی که نتیجه هم نمیگیرید (البته بیشتر مواقع همه طرفهای بحث به نوعی حرفشان منطقی است) باید راهکار پیدا کرد.
شاید موتورهای برقی با یک حفاظ مناسب و قیمت پایین گزینه خوبی باشد و یا طراحی یک دوچرخه مناسب برای خانمها

بطور مثال چند تصویر از موتورسیکلتهایی که جهت بانوان در دنیا طراحی شده است را به نمایش گذاشته ایم
محاسن این وسیله نقلیه امنیت جانی بالا با توجه به جثه ظریف خانمها و داشتن کمربند ایمنی و شیک و زیبا و در رنگهای مختلف و داشتن جعبه ای جهت نگهداری وسایل همراه در پشت موتور