چرا افغانی بیکار نداریم؟
به نظر شما چرا در شرایطی که بسیاری از ما مدعی هستیم با بحران بیکاری و اشتغال جوانان مواجه شده ایم کمتر فرد افغانی را می توان پیدا کرد که به کاری مشغول نباشد. آیا واقعا مشکل از جانب خود ماست یا این افراد بر حسب اجبار به هر کاری تن می دهند و لابد […]
به نظر شما چرا در شرایطی که بسیاری از ما مدعی هستیم با بحران بیکاری و اشتغال جوانان مواجه شده ایم کمتر فرد افغانی را می توان پیدا کرد که به کاری مشغول نباشد. آیا واقعا مشکل از جانب خود ماست یا این افراد بر حسب اجبار به هر کاری تن می دهند و لابد باز هم توپ اشتغال در زمین مسئولان است.
در مورد این اتباع خارجی حتی پیرمردها نیز که توان انجام کارهای آنچنانی و سخت را ندارند، گوشه و کنار خیابان مشغول کارهایی مانند جمع آوری کارتن و ضایعات و یا تعمیر کفش شده اند. چرا در اجرای پروژه ای مانند فاضلاب شهری هیچ نیروی ایرانی حاضر نمی شود انشعاب منازل مسکونی را به شبکه اصلی متصل کند؟ چرا در بیشتر سنگبری ها و واحد های مشابه از چنین کارگرانی به جای نمونه های وطنی استفاده می شود؟
آیا این مشکل ریشه در فرهنگ غلط ما، تن پروی و انتظارات نا به جای قشر جوان دارد و یا واقعا امکان کار در چنین محیط هایی وجود ندارد؟چه قدر مدراک تحصیلی رنگارنگ دانشگاه های مختلف در این وضعیت موثر هستند؟ آیا در کشوری مانند ایران با تمامی پتانسیل هایش زمینه کار تنها و تنها به چند اداره دولتی و شرکت های تولیدی محدود مانده و در دیگر بخش ها امکان ایجاد کار توسط خود اشخاص بدون تکیه بر اقدامات دولتی وجود ندارد؟
بسیاری از افراد موفق صنعت و بخش تولید کشور معتقدند که ادعای نبود کار در ایران برای جوانان یک دروغ و امری غیر قابل قبول است و در صورتی که جوان ایرانی از بسیاری انتظارات خود بکاهد با تلاش،امید و توکل به خداوند می تواند برای خود و حتی چند نفر دیگر نیز ایجاد اشتغال کند.
البته در این میان فرهنگ غلط غاز بودن مرغ تولیدات خارجی و تمایل به خرید آنها در بین مردم را نیز نباید از یاد ببریم؛ عاملی که باعث شده در بسیاری از موارد با ایجاد خلل در فعالیت و بازار فروش تولید کنندگان داخلی همین ظرفیت موجود اشتغال کشور نیز به خطر بیافتد.
حتما برخی دوستان معتقدند که مقصر اصلی در این موضوع خود دولت و مسئولان هستند که فکری اساسی به حال این معضل نکرده اند. فرض کنیم که بتوانیم ۱۰۰ درصد مشکل را بر گردن آنها بیاندازیم، پس در شرایط کنونی که شاید این رویه بدون توجه به حاکمیت گرایش های سیاسی مختلف ممکن است باز هم ادامه داشته باشد آیا بهتر نیست خودمان آستین همت بالا زده و فکری به حال اوضاع اقتصاد و تولید شهر و کشورمان بکنیم؟
چرا هنوز هم در بسیاری از موارد به خام فروشی محصولات مختلف ادامه داده و هیچ کار خاصی بر روی سرمایه های ملی کشور قبل از صادر شدن به خارج انجام نمی شود؟آیا بر روی صنایع دستی به اندازه کافی توجه و کار کرده ایم؟آیا کار در شرایطی که خیلی از ما آنرا کسر شان خود می دانیم از بیکاری و سربار جامعه بودن بهتر است؟
امیدواریم مخاطبین با ارائه نظرات خود در خصوص این موضوع به روشن شدن هر چه بهتر بحث مطرح شده کمک کنند.
باسلام
البته یکم باید تامل کرد
آقایانی که ادعا میکنن در کشور کار هست فرق کار با بیگاری را نمی دانند.
توضیح اینکه در مورد همین فاضلاب شهری کی گفته جوان ایرانی زیر بار کار نمی رود.
اگر مثل همون کارگر افغانی پول بهشون بدید و روزی حداقل حداقل ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان پول بهشون بدید چرا کار نکنند.
شاید بخندید و بگید دروغه اما دروغ نیست.
این کارگرای افغانی یه جای لوله را حفاری میکنن و بعد تو یک روز حداقل پولی رو که در بالا گفتم(به ازای هر نفر) همون شبش میگیرن و بعد همون جا پای کار پولها رو دقیقا روی هم ریخته و بعد بین هم تقسیم میکنن و میرن(همون چیزی که در اسلام گفته شده تا عرق کارگر خشک نشده باید مزدشو داد.)
اما اگه کارگر ایرانی بخایم داشته باشیم:
۱.باید حتما بیمه بشه(کارگر افغانی بیمش کجا بود)
۲.حتما باید زیر نظر پیمانکار باشه.
۳.پیمانکار باید مثل …(چند کاری که میدونم هست)از تهران و اصفهان باشه.
۴.پیمانکار پولو بگیره اگه دوست داشت آخر ماه با کسر کردن یک سری بندهای از خود در آوردی پولو با کسر مالیات و … به کارگر بده و بقیه اون رو هپلی هپول بکنه.
حالا فکر میکنید اگه به کارگر ایرانی مثل همون افغانی پول بدیم و با همون شکلی که در بالا ذکر شد عمل کنیم و به کارگر افغانی بگیم حالا تو بیا انشعاب فاضلاب خانه رو به انشعاب فاضلاب شهری وصل کن کدومشون از فرداش میان کار؟؟؟!!!
صد در صد که ایرانی میاد افغانی میره پشت سرش رو هم نگاه نمیکنه.(فقط یکم فکر کنید….)
در ضمن شما فکر میکنید اون آقایان محترمی که الان تخلیه فاضلاب خانگی رو با تانکر انجام میدن نموتونن کار فاضلاب شهری رو انجام بدن(بازم خوب فکر کنید؟؟؟!!!)
در مورد تولیدات درست میگید اما:
فکر میکنید چند درصد محصولاتی که ادعا میشه ایرانیه واقعا ایرانیه.
آیا شما به خودت اجازه میدی محصولی رو که به ادعای دروغ ایرانی اعلام میشه رو بخری.(من که غلط میکنم بخرم)
اما اگه بهم بگن چینیه اما ایران مونتاژ میشه و یا ایران جعبه میشه شاید رقبت کنم بخرم(چهار تا ایرانی نون بخورن)
بحث طولانی شد دوست داشتید بگید تا بازم بگم…
ممنون
به نظر من معضل اشتغال در مملکت ما ریشه ای فرهنگی د اره! مثلا آیا نیاز هست که این حجم از خانم ها در مشاغلی که اصلا نه شان آن را دارند و نه نیازی به پول ناچیزش مشغول کار شوند؟ خانمی که مقدس ترین کارها مانند تربیت یک نسل فرهیخته را می تواند داشته باشد چرا باید بره در یک نانوایی،بقالی و یا یه دفتر از این بیخودی ها منشی گری کنه؟! خواهشا نگید که همشون احتیاج مالی دارند! اگه واقعا این جور باشه که خیلی کارهای خانگی مثل قالی بافی،پخت نان و صنایع دستی واسه انجام دادن وجود داره!
واقعا چقدر از سهم اشتغال مفید جامعه ما رو همین خانم های اکثرا مجرد و به اصطلاح با روابط عمومی بالا گرفته اند؟
به قول دوستی برخی نسوان محترم هم کم کم دارند همان کار اتباع بیگانه را انجام می دهند و با دستمزد بسیار ناچیزی که می گیرند یه جورایی کار و کاسبی مردان همین جامعه را در بازار اشتغال کساد می کنند.
الکی دلشون رو به یک کار بیخودی خوش کرده اند،هم با فیس و افاده زیادی فرصت ازدواج به موقع و مناسب را از دست می دهند و هم به خیلی چیزهای دیگه که همه می دونیم دامن می زنند!
ما با اشتغال صحیح خانم ها اصلا مخالف نیستیم ولی واقعا برخی خانم ها جاهایی دارند کار می کنند که از دیدنش آدم شرمش میاد: در گوشت فروشی،نانوایی، موزاییک زنی،جوشکاری CO2، پای دستگاه های سنگین صنعتی و ….
آخه دیگه اشتغال هم به هر قیمتی! به قیمت تاراج ناموس و آبرو! به کجا داریم می رویم مردم!؟