رحمانی:به ورزشکاران پیوند اعضا بهایی داده نمی‌شود
به ورزشکاران پیوند اعضا اهمیت زیادی داده نمی‌شود در حالی که انتظار داریم در زمان بازگشت از مسابقات بین المللی، همانند ورزشکاران عادی از ما قدردانی کنند. وی افزود: انتظار داریم زمانی که از مسابقات باز‌می‌گردیم مسئولان ورزش استان همانند ورزشکاران عادی از ما قدردانی کنند زیرا حین ورزش کردن اگر برای سلامتی‌مان اتفاقی رخ […]
به ورزشکاران پیوند اعضا اهمیت زیادی داده نمی‌شود در حالی که انتظار داریم در زمان بازگشت از مسابقات بین المللی، همانند ورزشکاران عادی از ما قدردانی کنند.
وی افزود: انتظار داریم زمانی که از مسابقات باز‌می‌گردیم مسئولان ورزش استان همانند ورزشکاران عادی از ما قدردانی کنند زیرا حین ورزش کردن اگر برای سلامتی‌مان اتفاقی رخ دهد باید درآمدی داشته باشیم که پشتوانه مالی بوده و بتوانیم برای مخارج درمانی هزینه کرده و از این بابت نگرانی نداشته باشیم.
به گفته رحمانی ورزش علاوه بر تضمین سلامتی پشتوانه‌ای برای زندگی آینده است و همان‌طور که اداره ورزش و جوانان هنگام بازگشت از مسابقات جهانی آرژانتین در اصفهان به خوبی از ورزشکاران استقبال کرد، انتظار دارد به همان خوبی با در نظر گرفتن پاداش‌های مالی تجلیل به عمل آورد.
وی با بیان اینکه از ۱۶ سالگی به طور حرفه‌ای در رشته بدمینتون فعالیت کرده و ۵ مسابقه برون‌مرزی انجام داده‌ام، افزود: نخستین تجربه ملی من در مسابقات جهانی تایلند بوده که موفق به کسب مدال طلا شدم، همچنین پس از آن در رقابت‌های جهانی سوئد شرکت کردم و به یک طلا و یک برنز دست یافته و در مسابقات آفریقای جنوبی یک مدال نقره نیز کسب کردم.
بازیکن ملی‌پوش بدمینتون پیوند اعضا تصریح کرد: به مسابقات المپیک آسیایی اینچئون کره جنوبی دعوت شدم اما نتوانستم مقام یا مدالی به دست آورم اما در مسابقات جهانی آرژانتین که اخیرا برگزار شد موفق شدم به دو مدال طلا در دو بخش انفرادی و دوبل دست یابم و به عنوان برترین ورزشکار زن در این رقابت‌ها معرفی شدم.
به گفته وی هفته‌ای سه مرتبه به مدت دو ساعت زیر نظر مربی تمرین می‌کند و مدتی است که پیوند کلیه انجام داده و توانسته با ورزش کردن کراتین را که در عمل پیوند بسیار اهمیت دارد پایین آورده و در حد نرمال نگه دارد و با توجه به اینکه مصرف داروها سبب اضافه وزن می‌شود، ورزش برایش مفید بوده و وزنی متعادل دارد.
*راه‌یابی به مسابقات جهانی اسپانیا
رحمانی با اشاره به اینکه ۵۴ کشور از سر‌تا‌سر مختلف دنیا در مسابقات جهانی آرژانتین حضور یافتند و سطح رقابت‌ها بسیار بالا بوده است، یادآور شد: من با کشورهای تایلند، ژاپن، فرانسه، هلند، آفریقای جنوبی، مجارستان و چین رقابت کرده و موفق شدم از مرحله یک هشتم به یک چهارم و در نهایت به فینال راه پیدا کرده و قهرمان شوم.
این ملی‌پوش یادآور شد: همچنین به مسابقات جهانی اسپانیا که در آینده برگزار خواهد شد، نیز دعوت شده‌ام.
وی عنوان کرد: از افرادی که مانند من با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند می‌خواهم که به هیئت رجوع کرده و با روی آوردن به ورزش بیماری‌شان را کنترل و بر آن غلبه کنند.
این بازیکن ملی‌پوش ادامه داد: از زحمات و حمایت‌های هیئت ورزش بیماری‌های خاص و پیوند اعضای استان اصفهان، جانبازان و معلولین، هیئت شهرستان نجف‌آباد، سازمان حمل و نقل بار اصفهان و به ویژه سلطانی مربی دلسوز تشکر و قدردانی می‌کنم.
منبع:فارس
ببخشید من نمیدونم این خانم با وجود ورزشهای ضروری و مفیدی مانند دوچرخه سواری چرا رفته سراغ بدمینتون!!!!
مگه ایشان مشکل آلودگی هوا را احساس نمی کند؟مگه نمیدونه که با دوچرخه سواری یک خانم بخش عظیمی از مشکلات ترافیکی شهرهای ما برطرف می شود؟ مگه ایشون دنبال یک تفریح سالم و کسب سلامتی نیست؟
واقعا که!!! چه فکری کردی خانم که نیومدی کف خیابون دوچرخه سواری کنی و به جاش رفتی رشته بدمینتون! که الان مجبور باشی این همه مدال بیاری و ازت استقبال کنند! روی چرخ که خیلی بهتر استقبال می کنند!
تازه شرکتهای وارد کننده دوچرخه هم از قبل زین سواری شما می توانند به آب و نون بیشتری برسند!بعضی مردهای چشم چیز هم بهتر به نوایی می رسند،
تو را به خدا یکی پیدا بشه و این جاهلان را هدایت کند، ما این همه مشکل اختلاس و فساد اقتصادی و سیاسی داریم،اون وقت پا میشه یه خانم میره سراغ ورزشی مانند بدمینتون! میخام ببینم همه مشکلات خانم ها و جامعه حل شده که شما رفتی سراغ این ورزش!
شما باید سوار بر دوچرخه باشی تا بتوانی حقوق واقعی خودت را به دست بیاوری!سوار دوچرخه است که خانم ها به تمام حق و حقوقشان می رسند،دیگر مجبور نخواهند بود به جای ۵ نفر در یک شرکت کار کنند وبه اندازه یک پنجم اداره کار حقوق بگیرند،دیگر از وظیفه مهم و حساس تربیت یک نسل باز نخواهند ماند و می توانند به راحتی تمامی فرصت های شغلی ممکن را به دست بیاورند،دیگر جایگاه و ارزش آنها در جامعه از بین نرفته و می توانند با عزت و قدرت از تمامی حقوق خود دفاع کنند.
اصلا من موندم وقتی هیچ امکانات ورزشی برای خانم ها به غیر از دوچرخه سواری وجود نداره،شما چه جوری بدمینتون باز شده ای؟
واقعا که امثال شماهایید که باعث تشدید مشکل ترافیک و آلودگی هوا در شهر میشید! اگر همه خانم ها سوار دوچرخه بودند دیگر ما مشکلی در این زمینه ها نداشتیم و کارخانه های آلاینده هر قدر هم که تولید آلودگی می کردند، ضرری به حال و هوای شهر نمیخورد!
هر قدر که فضای سبزمان نابود میشد باز هم اتفاقی نمی افتاد،زیرا زنانمان دوچرخه سوار بودند…
اصلا چرا باید چنین ورزشهایی وجود داشته باشه که برخی مردان چشم ناپاک از دیدن شما محروم شوند! شما با دوچرخه رفت و آمد کن و هر طور خواستی بگرد ولی مردان باید جلوی چشماشون را بگیرند! تازه با این کارتان می توانید روز به روز به آمار مشتریان چنین صحنه هایی هم اضافه کنید و حتی جوانان و نوجوانانی که چشمانی پاکتر از آب دارند هم به مرور جذب خواهند شد.
و این داستان ادامه دارد……
؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!