تبعیض در اجرای محدودیت های کرونایی

ماه ها است که کشور درگیر محدودیت های کرونایی شده و در این میان، بیشترین گله و شکایت مردم، از سوء مدیریت مسئولان ارشد و وجود برخی تبعیض ها و ضعف ها در اجرای محدودیت های کرونایی است.

به عنوان نمونه، به محض اعلام محدودیت ها، شب بازارها و فروشندگان خرد اولین جاهایی هستند که بسته می شوند ولی در مورد فروشگاه های بزرگ و برخی مغازه های واقع در معابر اصلی، این جدیت دیده نمی شود.

در روزهای اخیر و در شرایطی که بیشتر کسبه شهر مجبور به تعطیلی کار و کاسبی خودشان شده اند، هستند مغازه هایی که به راحتی و خیلی علنی فعالیت شان را ادامه می دهند؛ مثل برخی بستنی فروش های نزدیک پارک یا تعدادی از فروشگاه های بزرگ پلاسکو.

هیچ کس از باز شدن کسب و کاسبی صنف خاصی ناراحت نیست ولی حرف حساب این است که اگر به خاطر کرونا، پارک را تعطیل کرده ایم که تجمعی صورت نگیرد، چرا مغازه های پرمخاطب نزدیک آن باز هستند؟!

به نظر می رسد، در محدودیت های کرونایی نیز طبقه متوسط و ضعیف جامعه مجبورند جور بقیه را بکشند و زندگی شان تا مرز محتاج شدن به چند قرص نان، پیش برود ولی آن هایی که قدرت بیشتری دارند، می توانند قوانین را به نفع خودشان تفسیر و اجرا کنند.

در این میان دولت به عنوان اصلی ترین مقصر بروز شرایط فعلی، وظیفه دارد اگر محدویتی را اعلام و اعمال می کند، به فکر معیشت و زندگی مردم هم باشد.

تعطیلی بازار نجف آباد

تبعیض در اجرای محدودیت های کرونایی