یک گروه خطرناک برای مدیریت در نجف آباد

از اوایل پیروزی انقلاب و با توجه به شرایط خاص آن مقطع زمانی، گروهی از افراد در نجف آباد به برخی مسئولیت های مهم دست پیدا کردند که برخی از آن ها، هنوز نیز در بعضی مدیریت های مهم شهرستان حضور دارند.

بیشتر اعضای این گروه به نوعی تبدیل به «فسیل های مدیریتی» شده اند و با وجود ضعف جسمانی و مشکلات مختلف، همچنان در بسیاری از امور مدیریتی شهر دخالت کرده و اعمال نظر می کنند.

این افراد، متاسفانه دارای برخی ویژگی های آزاردهنده مدیریتی مانند تنگ نظری، خشکه مقدسی، حسادت، ترس های شدید مدیریتی، خودبزرگ بینی و بیگانگی با روش های مبتکرانه و به روز هستند.

این ها، زمینه خروج بسیاری از مدیران شایسته و کارآمد را از شهرستان فراهم کرده اند و در جاهایی نیز که خودشان مستقیما صاحب مسئولیت و تاثیرگذاری بوده اند، به ویژه در حوزه مسائل فرهنگی و اعتقادی، شاهد کم کاری ها و سوء مدیریت های بسیاری بوده و هستیم. به طوری که فعالیت های آن ها، نه تنها کسی را به دین و ارزش ها جذب نمی کند، بلکه با اطمینان می توان گفت که کارهای ضعیف و دهه شصتی شان، زمینه دین گریزی بسیاری را هم فراهم کرده است.

هیچ کس جرات اعتراض به عملکرد این گروه و نقد کارهایشان را ندارد؛ چه رسانه ای باشد و چه مدیر و یا حتی یک کارمند معمولی. این ها که خودشان را پشت عناوین ارزشی پنهان کرده اند، با کوچکترین انتقادی، برچسب های رنگارنگ به منتقد زده و شروع به تخریب شخصیت طرف مقابل می کنند و در نهایت طوری «زیرآب» او را می زنند که مجبور به کناره گیری از جایگاهش شود.

از کسانی که در طول این چند دهه به شکلی قربانی تعصب ها و تنگ نظری های این گروه شده اند، افراد زیادی را می شود از طیف های سیاسی و سلایق گوناگون در دستگاه های مختلف نام برد که هر کدام بعد از رفتن از شهرستان نجف آباد، در سطح استان و حتی کشور، منشاء خدمات زیادی شده و تا بالاترین جایگاه های مدیریتی در عین شایستگی و سلامت پیش رفته اند.

اگر از خیل مدیران تبعیدی و حذف شده توسط این جریان خطرناک در نجف آباد، بخواهیم یک نفر شاخص را مثال بزنیم، کسی بهتر از شهید احمد کاظمی را نمی شود پیدا کرد. این گروه به دلیل تنگ نظری و حسادتی که داشتند، از اوایل دفاع مقدس شروع به ترور شخصیت شهید کاظمی کردند و مشکلات زیادی برایش ایجاد کردند. طوری که به تدریج او و لشکر۸ را از نیروهای داوطلب اعزامی شهرستان و حتی استان محروم کردند و حتی بر علیه او با فرماندهان ارشد سپاه نامه نگاری کرده و خواستار برکناری اش شدند.

این بی انصاف های همیشه مدعی، طوری با شهید کاظمی مظلوم ولی مقتدر و شجاع برخورد کردند که بسیاری در همین نجف آباد بر اثر تبلیغات سوء صورت گرفته، به شهید القاب نادرستی داده بودند و احمد کاظمی تا قبل از شهادت، در زادگاهش تحت شدیدترین فشارها قرار داشت.

مساله مهم در حال حاضر، تداوم حضور و تاثیرگذاری برخی از این افراد در مسئولیت های مهم شهرستان و ادامه تاثیرهای منفی شان در حوزه های مختلف فرهنگی، اعتقادی و حتی عمرانی شهرستان است.

بهتر است بی طرفانه و به دور از حب و بغض، تاریخ را بخوانیم و در هواداری ها و حمایت هایمان از چهره های مختلف، با احتیاط و دقت نظر بیشتری عمل کنیم.

در آینده، از این گروه واقعا خطرناک و مضر برای شهرستان و بدنه مدیریتی آن، بیشتر خواهیم گفت.

یادداشت

یک گروه خطرناک برای مدیریت در نجف آباد