قطع کامل برق نجف آباد از نیمه شب

چند ماهی از ازدواجم گذشته بود. حدود ساعت دو بعد از نیمه شب کسی با شدت درب منزل را بصدا درآورد و مرحوم پدرم نیز با صدای بلند مرا خطاب قرار داد که مصطفی به داد مردم برس، من از خواب بیدار و به درب منزل رفتم.

مردی که با دوچرخه آمده بود گفت مریض بدحالی دارم من بلافاصله لباس پوشیده کیف طبابت را برداشته و با دوچرخه باتفاق ایشان به عیادت بیمارش که فاصله آن با منزل ما خیلی زیاد و چندین خیابان آنطرف‌تر بود و در کوچه باریکی واقع شده بود رفتم در آن موقع برق نجف‌آباد ساعت ۱۲ خاموش می‌شد و کوچه‌ها تاریک و ترسناک بود من فکر می‌کردم که الان با مریض مشرف به موتی روبرو خواهم شد، ولی وقتی وارد منزل و اتاق شدم دیدم خانمی سالم در رختخواب نشسته است. گفتم بیمار شما کی است؟ گفت: همین است و زنم امشب بدخواب شده و از این رو با عصبانیت آمدم که شما داروی خواب و اعصاب برای ایشان تجویز کنید. خلاصه نسخه نوشته شد و بلافاصله تا از منزل خارج شدم درب را برویم بستند.

همانطور که گفتم کوچه‌ها تاریک و ترسناک بود به هر طور بود خود را به منزل رساندم. روبروی منزل مشاهده کردم که برای کاهگل پشت‌بام مقداری خاک و کاه را مخلوط کرده و داخل آن آب ریخته است و کسی در وسط این گل‌ها مشغول غوطه خوردن است حقیقتاً فوق‌العاده ترسیدم ولی ناگهان آنکه در وسط کاهگل غوطه میخورد من را شناخت با صدای مخصوصی گفت: دکتر خوب استخر و آب زلالی دارد شنا نمی‌کنید؟

من آن شخص را شناختم که نامبرده اغلب مست و دائم الخمر بود. دیدم لباس‌های خود را درآورده و تقریباً به صورت لخت در آن گل‌ها غوطه می‌خورد و به فکر خود در استخر آب زلال شنا می‌کند و دیگران را نیز دعوت می‌کند. بالاخره به بچه‌های ایشان که نزدیک بودند شبانه اطلاع دادم که پدرتان در استخر است و به یاری او بشتابید.

📌بخشی از کتاب «خاطرات هشتاد ساله (مرحوم) دکتر سید مصطفی مرتضوی» به اهتمام فضل الله خلیلی، کاری از انتشارات مهر زهرا (س)

کتاب خاطرات هشتاد ساله (مرحوم) دکتر سید مصطفی مرتضوی

قطع کامل برق نجف آباد از نیمه شب