1699 - امام صادق (عليه السلام ):
- هنگامى كه نزد ايشان از سركه شراب ياد شد -: آن ، جنبندگان شكم را مى كشد و دهان را استحكام مى بخشد.⁽⁸⁷⁴⁾
1700 - امام صادق (عليه السلام ):
سركه شراب ، لثه را تقويت مى كند. جنبندگان شكم را مى كشد و عقل را استحكام مى بخشد.⁽⁸⁷⁵⁾
1701 - امام كاظم (عليه السلام ):
سركه شراب ، لثه را استحكام مى بخشد.⁽⁸⁷⁶⁾
25/3 - آغاز كردن غذا با سركه
1702 - امام صادق (عليه السلام ):
ما (غذا را) با سركه آغاز مى كنيم ، چنان كه شما با نمك آغاز مى كنيد؛ چرا كه سركه ، عقل را استحكام مى بخشد.⁽⁸⁷⁷⁾
1703 - الكافى :
به نقل از محمد بن على همدانى -: مردى در خراسان نزد امام رضا (عليه السلام ) بود. در اين هنگام ، نزد امام سفره اى گستردند كه در آن ، سركه و نمك بود. امام (عليه السلام ) با سركه آغاز كرد.
آن مرد گفت : فدايت شوم ! به ما فرموده اى كه با نمك ، آغاز كنيم !
فرمود: ((اين ، همانند آن (يعنى نمك ) است . سركه ، ذهن را استحكام مى بخشد و عقل را افزون مى كند)).⁽⁸⁷⁸⁾
ر. ك : ص 394 (آداب غذا خوردن / آغاز كردن غذا با نمك و به پايان بردن آن با نمك يا سركه ).
فصل بيست و ششم : انار
26/1 - مهتر ميوه ها
1704 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
انار، مهتر همه ميوه هاست و هر كس يك انار بخورد، چهل روز، شيطان خويش را به خشم مى آورد.⁽⁸⁷⁹⁾
1705 - امام صادق (عليه السلام ):
ميوه ، صد و بيست گونه است و مهتر همه آنها، انار است .⁽⁸⁸⁰⁾
26/2 - خواص انار
1706 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
هر كس انارى را كامل بخورد، خداوند قلب او را چهل شب ، نورانى مى دارد.⁽⁸⁸¹⁾
1707 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
انار بخوريد؛ زيرا هيچ دانه اى از آن در معده جاى نمى گيرد، مگر اين كه چهل روز، قلب را نورانى مى سازد و شيطان را برون مى راند.⁽⁸⁸²⁾
1708 - امام على (عليه السلام ):
در هر دانه انار، چون در معده جاى مى گيرد، حياتى براى قلب و فروغى براى نفس است و شيطانى را كه ((وسواس )) نام دارد، چهل شب ، بيمار (زمينگير) مى كند.⁽⁸⁸³⁾
1709 - امام صادق (عليه السلام ):
چهار چيز، طبع را اعتدال مى بخشد: انار سورانى ،⁽⁸⁸⁴⁾ خرماى نارس ‍ پخته شده ، بنفشه ، و كاسنى .⁽⁸⁸⁵⁾
1710 - امام صادق (عليه السلام ):
هر كس در هنگام خفتن ، يك انار بخورد، تا صبح ، جانش در امان مى سازد.⁽⁸⁸⁶⁾
1711 - امام صادق (عليه السلام ):
بر شما باد انار؛ چرا كه هيچ گرسنه اى آن را نمى خورد، مگر اين كه وى را بسنده است و هيچ سيرى آن را نمى خورد، مگر اين كه غذا را بر وى گوارا مى سازد.⁽⁸⁸⁷⁾
1712 - امام صادق (عليه السلام ):
هر كس انار بخورد، انار، شيطان وسوسه را از او دور مى سازد.⁽⁸⁸⁸⁾
1713 - امام صادق (عليه السلام ):
هر كس يك دانه از انار بخورد، آن يك دانه ، شيطان وسوسه را تا چهل روز، بيمار (زمينگير) مى سازد.⁽⁸⁸⁹⁾
1714 - مكارم الاخلاق :
به نقل از زيد شحام -: نزد امام صادق (عليه السلام ) بودم كه حجامتگرى را طلبيد. پس به او گفت : ((ابزارهاى حجامت خود را بشوى و بياويز)) و آن گاه ، انارى طلبيد و خورد.
چون حجامت را نيز به پايان برد، انارى ديگر طلبيد و خورد و فرمود: ((اين كار، تلخه را فرو مى نشاند)).⁽⁸⁹⁰⁾
1715 - الكافى :
به نقل از يزيد بن عبدالملك نوفلى -: بر امام صادق (عليه السلام ) وارد شدم ، در حالى كه انارى در دست داشت . فرمود: ((اى معتب ! يك انار هم به اين مرد بده ؛ چرا كه در (خوردن ) هيچ چيز، كسى با من شريك نشده است كه برايم ناخوشايندتر از شريك شدن در (خوردن ) انار باشد)).
سپس ، حجامت كرد و به من فرمود كه حجامت كنم . من هم حجامت كردم . آن گاه ، انارى ديگر خواست و پس از آن فرمود: ((اى يزيد! هر مومنى كه انار بخورد و آن را تمام كند، خداوند (عزوجل ) تا چهل پگاه ، شيطان را از (آسيب رسانى به ) فروغ دل او دور مى سازد؛⁽⁸⁹¹⁾ و هر كس سه انار بخورد، خداوند (عزوجل ) تا صد روز، شيطان را از (آسيب رسانى به ) فروغ دل او دور مى سازد و هر كس سه انار بخورد، خداوند (عزوجل ) تا يك سال ، شيطان را از (آسيب رساندن به ) فروغ دل او دور مى سازد و هر كس ‍ خداوند، شيطان را براى يك سال از (آسيب رساندن به ) فروغ دل او دور سازد، گناه نمى كند و هر كس گناه نكند، به بهشت در مى آيد)).⁽⁸⁹²⁾
1716 - امام كاظم (عليه السلام ):
هر كس روز جمعه يك انار بخورد، آن انار، دل او را تا چهل پگاه ، نورانى مى دارد؛ اگر دو انار بخورد، تا هشتاد روز؛ و اگر سه انار بخورد، تا صد و بيست روز؛ و نيز وسوسه شيطان از او دور مى شود و هر كس وسوسه شيطان از او دور شود، خداوند (عزوجل ) را نافرمانى نمى كند و هر كس ‍ خداوند را نافرمانى نكند، خداى او را به بهشت در مى آورد.⁽⁸⁹³⁾
1717 - امام كاظم (عليه السلام ):
از جمله چيزهايى كه آدم به (فرزندش ) هبة الله سفارش كرد، اين بود كه به وى فرمود: ((بر تو باد انار؛ چرا كه اگر گرسنه باشى و آن را بخورى ، بسنده ات كند، و اگر در حالى كه سيرى ، آن را بخورى ، غذا را بر تو گوارا مى سازد)).⁽⁸⁹⁴⁾
26/3 - خواص انار شيرين
1718 - امام صادق (عليه السلام ):
بر شما باد انار شيرين . آن را بخوريد؛ چرا كه هيچ دانه اى از آن به معده مومنى در نمى آيد، مگر اين كه بيمارى اى از آن ريشه كن مى كند و شيطان وسوسه را از او دور مى سازد.⁽⁸⁹⁵⁾
1719 - الكافى :
به نقل از عمروبن ابراهيم ، از خراسانى ⁽⁸⁹⁶⁾ -: خوردن انار شيرين ، آب مرد را افزون مى كند و فرزند را نكو مى سازد.⁽⁸⁹⁷⁾
1720 - امام عسكرى (عليه السلام ):
پس از حجامت ، انار بخور، انارى شيرين ؛ چرا كه خون را فرو مى نشاند و خون را در درون ، تصفيه مى كند.⁽⁸⁹⁸⁾
ر. ك : ص 227 ح 704.
26/4 - خواص انار ترش و شيرين (ملس )
1721 - الكافى :
به نقل از وليد بن صبيح -: امام صادق (عليه السلام ) از انار شيرين ياد كرد و فرمود: ((ترش و شيرين در شكم ، سازگارتر است )).⁽⁸⁹⁹⁾
1722 - امام رضا (عليه السلام ):
انار ترش و شيرين ⁽⁹⁰⁰⁾ بمك ؛ چرا كه انسان را نيرو مى دهد و خون را زنده مى سازد.⁽⁹⁰¹⁾
26/5 - خواص خوردن انار با پيه آن
1723 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
انار را با پيه ⁽⁹⁰²⁾ آن بخوريد؛ چرا كه شست و شو دهنده معده است .⁽⁹⁰³⁾
1724 - امام على (عليه السلام ):
انار را با پيه آن بخوريد چرا كه معده را پاك مى كند. و هيچ دانه اى (از انار) در معده انسانى مسلمان ، جاى نمى گيرد، مگر اين كه آن را روشن مى سازد⁽⁹⁰⁴⁾ و تا چهل پگاه ، شيطان و وسوسه را از آن دور مى كند.⁽⁹⁰⁵⁾
1725 - المحاسن :
به نقل از محمد بن خالد برقى ، از يكى از شيعيان ، در حديثى كه سندش را به معصوم رساند -: از صعصعة بن صوحان نقل شده است كه وى ، هنگام يكه امير مومنان در حال شام خوردن بود، برايشان وارد شد.
امام (عليه السلام ) فرمود: ((اى صعصعه ! پيش آى و بخور)).
(صعصعه مى گويد:) گفتم : شام خورده ام .
در اين هنگام ، نيمه اى از يك انار، نزد امام (عليه السلام ) بود. تكه اى از آن را شكست و به دستم داد و فرمود: ((آن را با پيهش بخور؛ چرا كه زردشدگى دندان ها و بدبويى دهان را مى برد و انسان را پاك مى سازد)).⁽⁹⁰⁶⁾
1726 - امام صادق (عليه السلام ):
انار را به پيه آن بخوريد؛ چرا كه معده را مى پالايد و ذهن را افزون مى كند.⁽⁹⁰⁷⁾
ر. ك : ص 227 (آنچه معده را مى پالايد و تقويت مى كند / انار).
فصل بيست و هفتم : مويز
27/1 - خواص مويز
1727 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد مويز؛ چرا كه تلخه را خاموش مى كند، بلغم را فرو مى نشاند، پى را استحكام مى بخشد، خستگى را مى برد و قلب را نيكو مى سازد.⁽⁹⁰⁸⁾
1728 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد مويز؛⁽⁹⁰⁹⁾ چرا كه تلخه را مى زدايد، بلغم را مى برد، پى را استحكام مى بخشد، رنجيدگى و خستگى را از ميان برمى دارد، خوى را خوش مى سازد، دل را پاك (پيراسته ) مى دارد و اندوه (پريشانى ) را مى برد.⁽⁹¹⁰⁾
1729 - الاختصاص :
طبقى روى پوشيده به پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) اهدا كردند. ايشان ، پوشش را از آن برداشت و سپس فرمود: ((به نام خدا بخوريد. مويز، چه نيكو خوراكى است ، پى را استحكام مى بخشد، بيمارى را از ميان مى برد، خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مى سازد، بلغم را مى برد، بوى دهان را خوش مى سازد و رنگ را صفا مى دهد.⁽⁹¹¹⁾
1730 - امام على (عليه السلام ):
مويز، قلب را استحكام مى بخشد، بيمارى را مى برد، حرارت را خاموش ‍ مى سازد و دل را خوشى مى دهد.⁽⁹¹²⁾
1731 - امام صادق (عليه السلام ):
مويز، پى را استحكام مى بخشد، خستگى را مى برد و دل را خوشى مى دهد.⁽⁹¹³⁾
1732 - امام صادق (عليه السلام ):
اگر قحطى اى به شما رسيد، با مشغول داشتن خويش به مويز،⁽⁹¹⁴⁾ خود را سير كنيد.⁽⁹¹⁵⁾
27/2 - خواص خوردن مويز در حالت ناشتا
1733 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
هر كس به خوردن مويز در حالت ناشتا عادت كند، فهم و حافظه و ذهن ، روزى او مى شود و بلغم وى مى كاهد.⁽⁹¹⁶⁾
1734 - امام رضا (عليه السلام ):
هر كس كه مى خواهد به حافظه اش افزوده شود، صبحگاهان در حالت ناشتا، هفت مثقال مويز بخورد.⁽⁹¹⁷⁾
ر. ك : ص عنوان بعدى (خواص خوردن بيست و يك دانه مويز).
27/3 - خواص خوردن بيست و يك دانه مويز
1735 - امام على (عليه السلام ):
هر كس در ابتدايى روز، بيست و يك مويز سرخ بخورد، خداوند هر بيمارى و ناتن درستى اى را از او دور مى كند.⁽⁹¹⁸⁾
1736 - امام على (عليه السلام ):
هر كس در حالت ناشتا⁽⁹¹⁹⁾ بيست و يك مويز سرخ بخورد، در تن خويش ، چيز ناخوشايند نخواهد يافت .⁽⁹²⁰⁾
1737 - امام على (عليه السلام ):
(خوردن ) بيست و يك مويز سرخ در هر صبح در حالت ناشتا، همه بيمارى ها را دور مى كند، مگر بيمارى مرگ را.⁽⁹²¹⁾
1738 - امام على (عليه السلام ):
هر كس بيست و يك مويز سرخ را خورش خود بگيرد، به خواست خداوند، به هيچ بيمارى اى مگر مرگ ، مبتلا نمى شود.⁽⁹²²⁾
1739 - امام صادق (عليه السلام ):
هر كس به خوردن بيست و يك مويز سرخ عادت كند، به بيمارى اى جز بيمارى مرگ ، مبتلا نمى شود.⁽⁹²³⁾
فصل بيست و هشتم : زيتون
28/1 - خواص زيتون
1740 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
چه نيكو مسواكى است زيتون ، از درختى خجسته ! دهان را خوش بو مى كند، جرم دندان را مى برد، و مسواك من و پيامبران پيش از من است .⁽⁹²⁴⁾
1741 - امام صادق (عليه السلام ):
زيتون ، آب (منى ) را افزون مى سازد.⁽⁹²⁵⁾
1742 - الكافى :
به نقل از ابراهيم بن محمد زارع بصرى ، درباره مردى -: نزد امام صادق (عليه السلام ) از زيتون ، سخن به ميان آورديم . آن مرد گفت : بادها را به بدن در مى آورد.
امام (عليه السلام ) فرمود: ((نه ؛ بلكه بادها را مى راند)).⁽⁹²⁶⁾
1743 - الكافى :
به نقل از اسحاق بن عمار يا كسى ديگر -: به امام صادق (عليه السلام ) گفتم : آنان مى گويند كه زيتون ، بادها را بر مى انگيزد.
فرمود: ((زيتون ، بادها را مى راند)).⁽⁹²⁷⁾
1744 - امام كاظم (عليه السلام ):
يكى از چيزهايى كه آدم (عليه السلام ) به فرزند خود، هبة الله ، سفارش كرد، اين بود كه : (( زيتون بخور؛ چرا كه از درختى خجسته است )).⁽⁹²⁸⁾
28/2 - خواص روغن زيتون
1745 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
روغن زيتون بخوريد و خود را با روغن زيتون ، چرب كنيد؛ چرا كه آن ، از درختى خجسته است .⁽⁹²⁹⁾
1746 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
روغن زيتون بخوريد؛ چرا كه خجسته است . از آن ، خورش بسازيد و از روغن آن بر خويش بماليد؛ چرا كه از درختى خجسته بيرون مى آيد.⁽⁹³⁰⁾
1747 - سنن الترمذى :
به نقل از زيد بن ارقم -: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به ما فرمود كه ذات الجنب را با بستك دريايى و روغن زيتون ، درمان كنيم .⁽⁹³¹⁾
1748 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد روغن زيتون . آن را بخوريد و بدن را با آن ، چرب كنيد؛ چرا كه براى درمان باسور، سودمند است .⁽⁹³²⁾
1749 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد اين درخت مبارك ، روغن زيتون . با آن ، درمان بجوييد؛ چرا كه مايه سلامت از باسور است .⁽⁹³³⁾
1750 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
روغن زيتون بخوريد و خود را با آن ، چرب كنيد؛ زيرا در آن ، درمان هفتاد درد است كه جذام ، از جمله آنهاست .⁽⁹³⁴⁾
1751 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
روغن زيتون ، روغن پاكان و خورش نيكان است . در آن ، بدان گاه كه روى مى كند و نيز بدان گاه كه پشت مى كند، بركت نهاده شده است و دوبار در پاكى ، غوطه ور شده است .⁽⁹³⁵⁾
1752 - امام على (عليه السلام ):
با روغن زيتون ، بدن را چرب كنيد و با آن ، خورش بسازيد؛ چرا كه روغن نيكان و خورش برگزيدگان است ، دو بار به پاكى سوده شد، (و) در آن ، بدان هنگامى كه روى مى كند و بدان هنگام كه پشت مى كند، بركت نهاده شده است و با وجود آن ، هيچ بيمارى اى زيان نمى رساند.⁽⁹³⁶⁾
1753 - امام صادق (عليه السلام ):
خوردن سويق ⁽⁹³⁷⁾ با روغن زيتون ، گوشت مى روياند، استخوان را استحكام مى بخشد، پوست را نازك مى كند و بر توان جنسى مى افزايد.⁽⁹³⁸⁾
1754 - امام صادق (عليه السلام ):
اگر از بدن كسى از شما، جوش يا آماسه اى بيرون زد، آن را ببندد و با روغن زيتون يا روغن حيوانى ، درمان كند.⁽⁹³⁹⁾
فصل بيست و نهم : آويشن
1755 - امام كاظم (عليه السلام ):
داروى اميرمومنان (عليه السلام )، آويشن ⁽⁹⁴⁰⁾ بود. او مى فرمود: ((آويشن براى معده ، پرزى همانند پرز پارچه هاى مخمل مى شود)).⁽⁹⁴¹⁾
1756 - مكارم الاخلاق :
امام صادق (عليه السلام ) فرمود: ((چهار چيز، چشم را جلا مى دهد، سودمند است و هيچ زيانى ندارد)).
درباره آنها از امام (عليه السلام ) پرسيدند.
فرمود: ((آويشن و نمك ، وقتى با هم باشند، نانخواه و گردو، وقتى را هم باشند)).
به ايشان گفتند: اين چهار چيز، وقتى با هم باشند، به چه كار مى آيند؟
فرمود: ((نانخواه و گردو، (چون در بر هم قرار گيرند،) بواسير را مى سوزانند، باد را دور مى كنند، رنگ پوست را زيبا مى سازند، معده را سختى (مقاومت ) مى دهند و كليه ها را گرم مى كنند.
اما آويشن و نمك ، (چون در بر هم قرار گيرند،) بادها را از دل برون مى رانند، انسدادها را مى گشايند، بلغم را مى سوزانند، آب (منى ) را زياد مى گردانند، بوى دهان را خوش مى سازند، معده را نرمى مى دهند، بوهاى بد را از دهان مى برند و آلت را سفتى مى بخشند)).⁽⁹⁴²⁾
1757 - المحاسن :
روايت شده است كه آويشن ، معده را مى پالايد.⁽⁹⁴³⁾
1758 - المحاسن :
در حديث است كه آويشن ، پرز معده را مى روياند.⁽⁹⁴⁴⁾
ر. ك : ص 156 (آنچه از كژدهانى ايمنى مى دهد).
فصل سى ام : مشكك
1759 - امام صادق (عليه السلام ):
مشكك ⁽⁹⁴⁵⁾ را به لابه لاى دندان هاى خويش در آوريد؛ چرا كه دهان را خوش بو مى كند و بر توان همبسترى مى افزايد.⁽⁹⁴⁶⁾
1760 - امام صادق (عليه السلام ):
هر كس پس از قضاى حاجت ، آلودگى مقعد را با مشكك بزدايد و پس از غذا خوردن نيز دهان خويش را با مشكك بشويد، نه بيمارى اى از بيمارى هاى دهان به او مى رسد و نه (بايد) از بد بواسير بترسد.⁽⁹⁴⁷⁾
1761 - مكارم الاخلاق :
به نقل از ابراهيم بن نظام -: دزدان ، مرا گرفتند و در دهانم پالوده داغ ريختند تا آن كه دهانم پخت . پس از آن ، دهانم را با يخ ، پر كردند و در نتيجه دندان هايم سست شد⁽⁹⁴⁸⁾.
پس از چندى ، امام رضا (عليه السلام ) را در خواب ديدم . از اين پيشامد به نزد ايشان ، اظهار ناراحتى كردم .
فرمود: ((از مشكك ، بهره بجوى ؛ چرا كه ، در اين صورت ، دندان هايت ثابت خواهند ماند)).
هنگامى كه ايشان به خراسان آورده شد، به من خبر رسيد كه بر ما نيز خواهد گذشت . به استقبال ايشان رفتم و به ايشان سلام كردم و حال خويش ‍ را و اين كه ايشان را در خواب ديده بودم و ايشان مرا به استفاده از مشكك سفارش فرموده بود، با ايشان در ميان نهادم .
فرمود: ((اكنون در بيدارى ، تو را بدان سفارش مى كنم )).
من نيز از آن ، بهره جستم و دندان هايم به وضع پيشين باز گشت .⁽⁹⁴⁹⁾
فصل سى و يكم : به
31/1 - خواص به
1762 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
خوردن به ، تيرگى چشم را از ميان مى برد.⁽⁹⁵⁰⁾
1763 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
خوردن به ، سنگينى سينه را از ميان مى برد.⁽⁹⁵¹⁾
1764 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
به بخوريد كه دل را جلا مى دهد. خداوند، هيچ پيامبرى را برنگزيده ، مگر اين كه به بهشت به او خورانده و نيروى چهل مرد را به او افزوده است .⁽⁹⁵²⁾
1765 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
هر گاه كسى از شما در قلب خود، سنگينى اى احساس مى كند، به بخورد.⁽⁹⁵³⁾
1766 - امام على (عليه السلام ):
در حالى كه پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) يك به در دست داشت ، طلحة بن عبيد الله بر ايشان وارد شد. پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) آن به را نزديك طلحه برد و فرمود: ((اى ابو محمد! اين را بگير، كه قلب را آرامش مى دهد)).⁽⁹⁵⁴⁾
1767 - امام صادق (عليه السلام ):
زبير، در حالى كه به در دست داشت ، بر پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) وارد شد.
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از او پرسيد: ((اى زبير! اين چيست كه در دست توست ؟)).
گفت : اى پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )! اين ، يك به است .
فرمود: ((اى زبير! به بخور؛ چرا كه داراى سه ويژگى است )).
پرسيد: اى پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )! آن ويژگى هاى چيست ؟
فرمود: ((قلب را آسايش و آرامش مى دهد، بخيل را گشاده دستى مى دهد و ترسو را دلير مى كند)).⁽⁹⁵⁵⁾
1768 - المعجم الكبير:
به نقل از طلحه -: در حالى كه پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) در جمع شمارى از ياران خويش بود و يك دانه به در دست داشت و مى چرخاند، نزد ايشان رفتم . چون در بر ايشان نشستم ، آن به را به سوى من انداخت و فرمود: ((ابو محمد! بگير؛ چرا كه قلب را تقويت مى كند، دل را خوش مى دارد و سنگينى سينه را از ميان مى برد)).⁽⁹⁵⁶⁾
1769 - سنن ابن ماجة :
به نقل از طلحه -: در حالى كه پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) يك به در دست داشت ، بر ايشان وارد شدم . فرمود: ((طلحه ! بگير، كه قلب را آرامش و آسايش مى دهد)).⁽⁹⁵⁷⁾
1770 - المحاسن :
به نقل از طلحة بن عمرو -: در حالى كه پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) يك به در دست داشت ، طلحة بن عبدالله برايشان وارد شد. پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) آن را به سوى طلحه افكند و فرمود: ((آن را بخور؛ چرا كه قلب را آرامش و آسايش ‍ مى دهد)).⁽⁹⁵⁸⁾
1771 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
به بخوريد؛ چرا كه ذهن را افزون مى سازد، سنگينى سينه را مى برد و فرزند را نكو مى كند.⁽⁹⁵⁹⁾
1772 - امام صادق (عليه السلام ):
جعفر بن ابى طالب ، نزد پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بود و براى پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) يك به ، هديه آوردند. پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) قطعه اى را از آن بريد و به جعفر داد. جعفر، از خوردنش خوددارى ورزيد. فرمود: ((بگير و بخور؛ چرا كه قلب را هشيارى مى دهد و ترسو را دلير مى كند)).⁽⁹⁶⁰⁾
1773 - امام كاظم (عليه السلام ):
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، بك به را شكست و (پاره اى از آن را) به جعفر بن ابى طالب داد و فرمود: ((بخور؛ چرا كه رنگ را صفا مى دهد و فرزند را نكو مى سازد)).⁽⁹⁶¹⁾
1774 - امام رضا (عليه السلام ):
يك به ، به پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) هديه شد. پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) دست خود را بر به زد و آن را قطعه قطعه كرد. ايشان ، به را بسيار دوست داشت . آن را خورد و به كسانى از اصحاب كه در محضر ايشان بودند نيز داد. سپس فرمود: ((بر شما باد به ؛ چرا كه قلب را جلا مى دهد و سنگينى سينه را مى برد)).⁽⁹⁶²⁾
1775 - امام على (عليه السلام ):
خوردن به ، بر نيروى مرد مى افزايد و سستى او را مى برد.⁽⁹⁶³⁾
1776 - امام على (عليه السلام ):
خوردن به ، نيرويى براى قلبى است كه ضعيف شده باشد، معده را پاك مى كند، بر توان دل مى افزايد⁽⁹⁶⁴⁾، ترسو را دلير مى كند و فرزند را نكو مى سازد.⁽⁹⁶⁵⁾
1777 - امام باقر (عليه السلام ):
به ، اندوه اندوهگين را از ميان مى برد.⁽⁹⁶⁶⁾
1778 - طب الائمة (عليهم السلام ):
به نقل از طلحة بن زيد -: امام صادق (عليه السلام ) فرمود: ((در به ، ويژگى اى است كه در ديگر ميوه ها نيست )).
پرسيدم : اى پسر پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )! آن چيست ؟
فرمود: ((ترسو را دلير مى كند. به خداوند سوگند، اين ، از دانش پيامبران - كه درودهاى خداوند بر تمامى آنان باد - است )).⁽⁹⁶⁷⁾
1779 - امام صادق (عليه السلام ):
به ، اندوه اندوهگين را مى برد، چنان كه دست ، عرق پيشانى را مى برد.⁽⁹⁶⁸⁾
1780 - طب الائمة (عليهم السلام ):
به نقل از طلحة بن زيد -: از امام صادق (عليه السلام ) درباره حجامت در روز شنبه پرسيدم .
فرمود: ((سستى مى آورد)).
گفتم : اصلا بيمارى من ، از ضعف و كم قوتى من است .
فرمود: ((در اين صورت ، به شيرين را با دانه اش بخور؛ زيرا ضعف را از بين مى برد و معده را خوش بو مى كند و آن را پاك مى گرداند)).⁽⁹⁶⁹⁾
1781 - امام صادق (عليه السلام ):
خوردن به ، مايه توان قلب و بيدارى دل است و ترسو را دلير مى كند.⁽⁹⁷⁰⁾
1782 - المحاسن :
به نقل از سيارى ، در حديثى كه سند آن را به معصوم رسانده است -: بر شما باد به . آن را بخوريد، كه عقل و مردانگى را افزون مى سازد.⁽⁹⁷¹⁾
ر. ك : ص 136 (آنچه براى سلامت قلب و تقويت آن ، مفيد است / به ).
ر. ك : ص 227 (آنچه معده را مى پالايد و تقويت مى كند / به ).
31/2 - فايده هاى ناشتا خوردن به
1783 - پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
ناشتا به بخوريد؛ چرا كه حرارت سينه را از ميان مى برد.⁽⁹⁷²⁾