نماز جمعه

سيد علي قاضي عسکر

- ۴ -


جمعيت نماز جمعه

اگر تعداد نمازگزاران جمعه پنج نفر و بيشتر باشند مى توان نماز جمعه اقامه كرد و در كمتر از آن لازم است نمازظهر خوانده شود.
امام صادق(عليه السلام) فرمود
«يَجْمَعُ القَومُ يومَ الجمعةِ إذا كانوا خمسةً فما زادوا، فإن كانوا أقلّ من خمسة فلا جمعةَ لهم، والجمعة واجبة على كلِّ اَحَد و لايُعْذر الناسُ فيها إلاّ خمسةٌ: المرأةُ والمملوكُ، والمسافرُ، والمريضُ، والصبيُّ».
اگر جمعيت قومى پنج نفر يا بيشتر باشند بايد نماز جمعه بخوانند، و اگر پنج نفر كمتر باشند نماز جمعه بر آنان ـ واجب ـ نيست. نماز جمعه بر همگان واجب است مگر پنج دسته، زنان، بردگان، مسافران، بيماران و كودكان.
فضل بن عبد الملك نيز گويد شنيدم امام صادق(عليه السلام)مى فرمود:
«اِذا كان قومٌ في قرية صلّوا أربَعَ رَكَعات، فإن كان لهم من يخطبُ بهم جمَعوا إذا كانوا خمسةَ نَفَر، واِنّما جُعلت ركعتين لمكانِ الخطبتينِ».
اگر قومى در روستايى باشند نماز را چهار ركعت بخوانند ـ يعنى نمازظهر اقامه كنند ـ و اگر امامى دارند تا براى آنان خطبه بخواند اگر پنج نفر باشند نماز جمعه بخوانند. نماز جمعه دو ركعت قرار داده شده، براى آن كه دو خطبه جايگزين دو ركعت نماز شده است.
وباز درروايتى ديگر ابن أبى يغفور گويد: امام صادق(عليه السلام)فرمود:
«لا تكونُ جمعةٌ ما لم يكنِ القومُ خمسةً».
اگر نمازگزاران كمتر از پنج نفر باشند نماز جمعه برقرار نمى شود.
امام باقر(عليه السلام) در روايتى كه از آنحضرت نقل شده فرموده اند:
«لا تكونُ الخُطبةُ والجمعةُ وصلاةُ ركعتينِ على أقلِّ من خمسةِ رهط: الإمامِ وأربعة».
ايراد خطبه و خواندن دو ركعت نماز جمعه، بر كمتر از پنج نفر واجب نمى شود امام جمعه و چهار نفر ديگر.

بيمه نمازگزاران جمعه

امام باقر(عليه السلام) فرمود: امير مؤمنان(عليه السلام) فرموده است:
«ضمِنتُ لستَّة على اللهِ الجنّةَ ـ منهم ـ رجلٌ خرجَ إلى الجمعةِ فماتَ فلهُ الجنَّةُ».
براى شش نفر بهشت را ضمانت مى كنم ـ يكى از آنها ـ مردى است كه به طرف نماز جمعه حركت كند پس بميرد براى او بهشت است.

نماز جمعه و بخشش گناهان

سلمان گويد: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود:
«ما مِنْ رجل يَتطَّهرُ يومَ الجمعةِ كما اُمِرَ، ثمّ يخرجُ من بيته حتّى يأتي لجمعة، وينصتَ حتّى يقضيَ صلاتَه، إلاّ كفارةً لما قبلَه من الجمعةِ».
هيچ مردى نيست كه روز جمعه همانگونه كه فرمان يافته كسب طهارت كند ـ وضو بگيرد و ياغسل كند ـ سپس از خانه بيرون آمده تا به «محلّ] نماز جمعه برود، و [مى نشيند و به خطيب جمعه گوش فرا داده» سكوت مى كند تا نمازش را به پايان برد، مگر اين كه [اين عمل او [وسيله بخشش گناهان او قبل از نماز جمعه خواهد بود.
ابوالفتوح رازى در تفسير خود از عبدالله بن عباس نقل كرده كه گويد:
«إذا كان يومُ الجمعةِ أمرَ اللهُ تعالى أن يُنصَبَ عند البَيْتِ المعمورِ مِنبرٌ وتَحْتَوِشُهُ الملائكةُ، ويؤذِّنُ جَبرَئيلُ، ويقدَّمُ ميكائيلُ، ويصلّونَ الملائكةُ خَلْفَهُ، فإذا فرِغوا يقول جبرائيلُ: إلهي وهبتُ ثوابَ هذا الأذانِ لأمّةِ محمّد(صلى الله عليه وآله)ويقول ميكائيلُ: وهبتُ ثوابَ هذِهِ الإمامةِ للأئمةِ مِنْ اُمّة محمّد(صلى الله عليه وآله)، وتقولُ الملائكةُ: وهبنا ثوابَ هذه الصلاةِ للمصلّينَ مِنْ اُمّة محمّد(صلى الله عليه وآله) فيقولُ اللهُ تعالى: تجودونَ عليَّ، وأنا أولى بالجودِ والكرمِ، اُشهدكم أنّي غفرتُ ذنوبَ اُمّة محمّد(صلى الله عليه وآله) فيتفرّقون إلى الجمعةِ الاُخرى».
هنگامى كه روز جمعه فرا رسد، خداوند متعال فرمان دهد تا نزد " بيت المغمور " منبرى برپا كنند و فرشتگان اطراف آن گرد آيند جبرييل اذان گويد و ميكائيل امامت كند و فرشتگان پشت سر او نماز گزارند. پس چون نماز را به پايان برند، جبرييل گويد: معبود من پاداش اين اذان را به امّت محمد(صلى الله عليه وآله)بخشيدم و ميكاييل مى گويد: ثواب اين امامت را به امامان از امّت محمد(صلى الله عليه وآله)بخشيدم، و فرشتگان مى گويند: ثواب اين نماز را به نمازگزاران از امّت محمد(صلى الله عليه وآله)بخشيديم .
پس خداوند مى فرمايد: در بخشش بر من پيشى مى گيريد و حال آن كه من به بخشش و كرم سزاوارتر و اولى هستم. شما را گواه مى گيرم كه من گناهان اُمّت محمد(صلى الله عليه وآله)را بخشيدم پس پراكنده مى شوند تا جمعه اى ديگر.
قال رسول الله(صلى الله عليه وآله): «... والمشيُ إلى الجمعةِ كُلُّ قدم مِنها كعَمَلِ عِشرينَ سنةً، فإذا فَرَغَ من صلاةِ الجمعةِ اُجيز بعملِ مِائَتي سنة».
كسى كه پياده به سوى نماز جمعه در حركت است، هر قدمى كه بر مى دارد، مانند عمل بيست سال است ـ و پاداش بيست سال دارد ـ پس هنگامى كه نماز جمعه را به پايان برد، پاداش دويست سال به او عنايت گردد.

عقوبت ترك نماز جمعه

ابى بصير و محمدبن مسلم كه هر دو از ياران و اصحاب امام باقر و امام صادق(عليهما السلام) و از راويان معتبر مى باشند گويند كه ما هر دو از امام باقر(عليه السلام) شنيديم كه مى فرمود:
«مَنْ تَرَك الجُمُعَةَ ثَلاثاً مُتَواليةً بِغَيْر عِلَّة، طَبَعَ اللهُ عَلى قَلْبِهِ».
كسى كه نمازجمعه را سه هفته پى درپى، بى جهت و بدون عذر شرعى ترك كرده درآن شركت نكند، خداوند بر قلب او مُهر زند . ـ يعنى لياقت پذيرش حق را از او مى گيرد ـ .
زرارة نيز گويد، امام باقر(عليه السلام) فرمود:
«صَلاةُ الجمعةِ فريضةٌ، والاجتماعُ إليها فريضةٌ مَعَ الإمامِ، فإن تَركَ رجُلٌ مِنْ غَيرِ علّة ثلاثَ جُمَع فقد تَرَكَ ثَلاثَ فرائضَ، ولا يَدَعُ ثَلاثَ فرائضَ مِنْ غَيْر عِلّة إلاّ منافِقٌ».
نماز جمعه واجب است و اجتماع براى اقامه آن با امام نيز واجب است پس اگر مردى بدون دليل ـ عذر شرعى ـ سه هفته پياپى نماز جمعه را ترك كند، سه واجب از واجبات الهى را ترك كرده، و سه واجب دينى را بدون دليل كسى ترك نكند مگر آن كه منافق باشد.
امام صادق(عليه السلام) فرمود
«إنّ اللهَ أكرمَ المؤمنينَ بالجمعةِ، فَسَنَّها رسولُ الله(صلى الله عليه وآله) بِشارةً لهم، وتوبيخاً للمنافقينَ، ولا ينبغي تركُها مُتَعَمّداً; فمن تَرَكها متعمداً فلا صلاةَ له».
همانا خداوند مؤمنان را به سبب جمعه ـ نماز جمعه ـ گرامى داشت. سپس رسول خدا(صلى الله عليه وآله)آن را براى مؤمنان مژده و بشارت و براى منافقان وسيله سرزنش و نكوهش قرار داد، ترك آن از روى اراده و اختيار شايسته نيست پس اگر كسى آن را عمداً ترك كند نمازى براى او نيست.
در حديثى ديگر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) تعبيرهاى تندترى درباره تاركين نماز جمعه دارند
قال النبى(صلى الله عليه وآله) فى خطبة طويلة نقلها المخالف و المؤالف:
«إنّ الله تباركَ وتعالى فَرَضَ عليكُمُ الجمعةَ، فمَنْ تَركَها في حياتي أو بعد موتي استخفافاً بها أو جحوداً لها فلا جَمَعَ الله شَمْلَهُ، ولا باركَ له في أمرِهِ، ألاَ ولا صَلاةَ له، ألا و لا زكاةَ لَهُ، ألا ولا حجّ له، ألا ولا صومَ له، ألا ولا بِرَّ له، حتّى يتوبَ».
پيامبر(صلى الله عليه وآله) در خطبه اى طولانى كه آن را شيعه و سنّى نقل كرده اند فرمود:
همانا خداوند تبارك و تعالى نماز جمعه را بر شما واجب ساخت، پس اگر كسى در زنده بودن من يا پس از مرگ من به دليل انكار و يا سبك شمردن، آن را ترك كند خداوند پريشانى او را برطرف نساخته، كار او را مبارك نگرداند، آگاه باشيد نمازى براى او نيست ، آگاه باشيد زكاتى براى او نيست، آگاه باشيد حجّى براى او نيست، آگاه باشيد روزه اى براى او نيست، آگاه باشيد هيچ خوبى و خيرى براى او نيست، تا آن كه توبه كند.
و سرانجام برخورد رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با كسانى كه در نماز جمعه شركت نمى كنند از گفتار به مرحله عمل رسيده مى فرمايد:
«لَقَد هَمَمْتُ اَن آمُرَ فتياني أن يَجْمعوا حُزُماً مِنْ حَطَب ثُمّ أنطَلِقَ فَاُحْرِقَ عَلى قَوم بيوتَهُم لا يَشْهدون الجمعةَ».
تصميم گرفتم جوانان خود را فرمان دهم، تا هيزم جمع نموده، سپس رهسپار خانه كسانى شوم كه در نماز جمعه شركت نمى كنند و ـ خانه ها آنان را ـ آتش زنم.

برخورد شياطين در روز جمعه

عن علىّ(عليه السلام) عن النبىّ(صلى الله عليه وآله):
«إذا كان يومُ الجمعةِ غَدَتِ الشياطينُ بِرَاياتِها إلى الأسواقِ، فيرمونَ الناسَ بالتَّرابيثِ أو الرّبائثِ، ويُثبطُّونَهم عنِ الجمعةِ...».
على(عليه السلام) به نقل از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود:
هنگامى كه روز جمعه فرا رسد، شيطان ها از بامدادان پرچم هايشان را برداشته به سوى بازارها مى روند، و مردم را هدف قرار داده، موانعى براى آنان ايجاد مى كنند و در نتيجه آنان را از رفتن به نماز جمعه باز مى دارند.

نماز جمعه و منافقان

عن ابى عبدالله(عليه السلام) قال: «إنّ اللهَ أكرمَ المؤمنينَ بالجمعةِ، فسنَّها رسولُ اللهِ(صلى الله عليه وآله) بِشارةً لهم، وتوبيخاً للمنافقين...».
امام صادق(عليه السلام) فرمود: همانا خداوند مؤمنان را به وسيله نمازجمعه گرامى داشتورسول خدا(صلى الله عليه وآله)آن رابراى مؤمنان بشارتوبراى منافقانوسيله سرزنشونكوهش قرار داد...
 

على(عليه السلام) فرمود
«مَنْ تركَ الجمعةَ ثلاثاً متتابِعَةً لغيرِ علّة، كُتِبَ منافقاً».
كسى كه سه هفته پى در پى، نماز جمعه را بدون دليل و عذر شرعى ترك كند، در شمار منافقان به حساب آيد.

نماز جمعه در سرما و گرما

انس بن مالك گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود:
«ألا أخبرُكم بأهلِ الجنَّةِ؟ من لا يشغلُهُ عنِ الجمعةِ حرٌّ شديدٌ، ولا بردٌ شديدٌ، و لا ردغٌ».
آيا شما را از اهل بهشت آگاه نسازم ؟ «آنان كسانى هستند كه] گرما و سرماى شديد، و گِل و لاى [ايجاد شده به خاطر باران» آنان را از حضور در نماز جمعه باز ندارد.

آمادگى براى نماز جمعه

على بن ابيطالب(عليه السلام) فرمود:
إنّ رسول الله(صلى الله عليه وآله) قال: «كيف أنتم إذا تهيّأ أحدُكُمْ للجمعةِ عَشِيّةَ الخميسِ، كما تتهيّأُ اليهودُ عشيّةَ الجُمعةِ لِسَبْتِهِمْ».
همانا رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: چگونه خواهيد بود هنگامى كه يكى از شما پنج شنبه شب، خود را براى جمعه آماده كند؟ همچنان كه يهوديان خود را از جمعه شب، براى شنبه آماده مى كردند؟

امام صادق(عليه السلام) فرمود

«إنّ عليّاً(عليه السلام) نهى أن يُشربَ الدّواءُ يومَ الخميسِ، مخافةَ أن يُضْعِفَ عنِ الجمعةِ».
على(عليه السلام) نهى فرمود از اين كه روز پنج شنبه دارو خورده شود، از بيم آن كه موجب ناتوانى آنان گرديده و نتوانند در نماز جمعه شركت كنند.
قال ابو جعفر(عليه السلام): «واللهِ لَقَدْ بلغني أنَ أصحابَ النبيِّ(صلى الله عليه وآله) كانوا يتجهزّون للجمعةِ يوم الخميسِ لانّه يومٌ مضيّقٌ على المسلمينَ».
امام باقر(عليه السلام) فرمود: به خدا سوگند به من خبر رسيده است كه اصحاب پيامبر(صلى الله عليه وآله) پيوسته از روز پنج شنبه براى جمعه ـ و اعمال روز جمعه ـ آماده مى شدند، زيرا روز جمعه، روزى محدود و فشرده براى مسلمانان است.
يعنى زمان محدود و اعمال آن فراوان است.

سياست هاى تشويقى

مرحوم قطب راوندى در كتاب " لب اللباب " حديثى نقل كرده كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود:
«اشتروا لصبيانِكُمُ اللحمَ، وذكِّروهُمْ يومَ الجمعةِ».
براى كودكان خود گوشت خريدارى كنيد، و روز جمعه را به آنان ياد آور شويد
امام على بن موسى الرّضا(عليه السلام) نيز فرمود:
«اطرِفوا أهاليكم في كلِّ جمعة بشيء من الفاكهةِ والّلحمِ، حتّى يَفرحوا بالجمعةِ».
در هر جمعه براى خانواده خويش مقدارى ميوه و گوشت فراهم سازيد تا به آمدن جمعه خوشحال گردند.
در زمينه خريد ميوه براى خانواده، روايت ديگرى را با همين عبارات، امام صادق(عليه السلام) به نقل از پدران بزرگوارشان، از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نقل فرموده اند.
روايات فوق بيانگر اين نكته مهم است كه مسلمانان بايد فرزندان خود را از كودكى با اهميّت روز جمعه و اعمال آن كه نماز جمعه نيز يكى از مهمترين آنهاست،آشنا ساخته، به انجام آن كارها تشويق و ترغيب شان نمايند. طبيعى است كه چون درگذسته درآمدها محدود و زندگى مردم با سختى و مشقت همراه بوده، ايجاد رفاه نسبى و گشايش در زندگى، وسيله اى مناسب براى تشويق مردم براى شركت در اجتماعات و انجام فرايض دينى بوده است.

آداب رفتن به نماز جمعه

عن هشام بن الحكم، قال ابوعبدالله(عليه السلام):
«لِيتزيّنْ أحدُكُمْ يومَ الجمعةِ، يَغتسلْ، وَيتطيّبْ ويُسرِّحْ لِحْيَتَهُ، ويَلْبَسْ أنظفَ ثيابِهِ، ولْيتهيّأْ للجمعةِ، ولْيكُنْ عليه في ذلك اليومِ السكينةُ والوقارُ، ولْيُحْسِنْ عبادةَ ربِّهِ، ولْيَفْعَلِ الخيرَ ما استطاعَ، فإنّ اللهَ يطلعُ على «أهل» الأرضِ ليُضَاعِفَ الحَسَناتِ».
هشام بن حكم گفت: امام صادق(عليه السلام) فرمود:
بايد هريك از شما در روز جمعه زينت برگيرد، غسل كند، خود را معطر و خوشبو كند، ريش خويش را شانه زند، تميزترين لباس هايش را بپوشد، و براى نماز جمعه آماده شود، و براوست كه در اين روز آرام و متين باشد، خداى را نيكو پرستش كند، و هر چه مى تواند كار خير انجام دهد، همانا خداوند بر اهل زمين و اعمال آنان آگاهى داشته، كارهاى شايسته مردم را دو چندان پاداش مى دهد.
امام صادق(عليه السلام) در روايتى ديگر در تفسير فرموده خداوند:
««خُذُوا زينَتَكم عندَ كُلِّ مَسْجد».
قال في العيدين والجمعة».
مراد از برگرفتن زينت در هر مسجد، در عيد فطرو قربان و جمعه است.
از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نقل شده كه بر منبر مى فرمود:
«مَنْ جاءَ منكم الجمعةُ فلْيغْتَسِلْ».
هر كدام از شما كه در نمازجمعة شركت مى كند، بايد غسل كند.
ابى سعيد خُدْرى گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود:
«من اغْتسلَ يومَ الجُمُعَةِ، واستاك، وَمسَّ من طيب اِن كان عنده، ولبس من أحْسَنِ ثيابِه، ثمّ خرجَ حتّى يأتيَ المسجدَ، فلَمْ يتخَطَّ رِقابَ النّاسِ، حتّى رَكَعَ ما شاء أن يَرْكعَ، ثمّ أنْصتَ إذا خَرَجَ الإمامُ، فلم يتكَلَّمْ حَتى يَفْرُغَ مِنْ صَلاتِه، كانَتْ كفَّارَةً لِما بَيْنَها وَبَيْنَ الجُمُعةِ الّتي قَبْلَها».
هر كس روز جمعه غسل كرده، مسواك بزند، و از عطر اگر دارد استفاده نمايد، و بهترين لباس هايش را بپوشد، سپس از منزل بيرون آمده به مسجد در آيد، و از روى گردن مردم عبور نكند، سپس هنگامى كه امام جمعه، خطبه آغاز كرد، سكوت كند، و سخن نگويد تا نماز را به پايان برساند، سبب آمرزش گناهان او از آن جمعه، تا جمعه قبل از آن خواهد شد.

عِكْرَمَة گويد

گروهى از مردم عراق به ابن عباس گفتند، آيا شما غسل روز جمعه را واجب مى دانى ؟ گفت: نه ليكن آن كه غسل كند بهتر و پاكيزه تر است، و اگر غسل نكند بر او واجب نيست، سپس گفت:
من به زودى خواهم گفت كه غسل از چه زمانى شروع شد، آن روزها مردم در سختى بوده، زياد تلاش مى كردند، لباس هاى پشمى مى پوشيدند و با كشيدن بار بر دوش كار مى كردند، مسجد آنان به نام عريش نيز تنگ و سقف آن كوتاه بود، يك روز رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در هواى گرم به مسجد آمد، و به دليل پوشيدن لباس هاى پشمى مردم عرق كرده، بوى آن ديگران را آزار مى داد، پس وقتى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) آن بو را احساس كرد فرمود: مردم وقتى چنين روزى ـ يعنى روز جمعه ـ فرا مى رسد غسل كنيد، و از بهترين روغن و عطرى كه به آن دسترسى داريد استفاده كرده، خود را خوشبو كنيد.

ابن عباس ادامه داد

سپس خداوند خير و خوبى را بر مردم نازل فرمود، و آنان لباس هاى غير پشمى پوشيدند، كار آنان كمتر شد، مسجدشان توسعه يافت و ديگر مانند گذشته بوى عرق بعضى، ديگران را آزار نمى داد.
انس بن مالك گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود:
«مَنْ قَلَّمَ أظافيرَهُ يومَ الجُمُعَةِ، وَأخَذَ مِن شارِبهِ واستاكَ، وأفرَغَ عَلى رأسِهِ مِنَ الماءِ حِينَ يَرُوحُ اِلَى الجُمعةِ، شيَّعَهُ سبعونَ ألفَ مَلَك كُلُّهُمْ يَستغفرونَ لَهُ، ويَشفعونَ لَهُ».
كسى كه روز جمعه ناخن خويش را كوتاه كند، و قدرى از موى روى لب را بزند، و مسواك كند، و هنگام رفتن به سوى نماز جمعه بر سر خويش قدرى آب بريزد ـ كنايه از آن كه غسل كند ـ هفتاد هزار فرشته او را تا محل نماز جمعه همراهى كرده، براى وى استغفار نموده، او را شفاعت كنند.

نام نويسى فرشتگان

اباذر غفارى گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود:
هنگامى كه روز جمعه فرا رسد، خداوند متعال فرشتگان را در حالى كه قلم هايى از طلا و كاغذهايى از نقره در دست دارند بهزمين مى فرستد، پس آنان آمده و در مساجد مى ايستند و نام كسانى را كه به مسجد مى آيند به ترتيب مى نويسند اوّلى، پس از او و... پس آن گاه كه نام هفتاد نفر از آنان را نوشتند فرشتگان گويند: اين ها به تعداد هفتاد نفرى كه موسى از امّت خويش آنان را برگزيد. سپس در بين صفوف نمازگزاران به حركت در آمده، به جستجوى كسانى مى پردازند كه در نماز جمعه نيستند. سپس مى گويند: فلانى كجاست ؟ به آنان گفته مى شود: «هو مريض» او بيمار است. فرشتگان مى گويند: بار خدايا او را شفا ده تا نماز جمعه را به پاى دارد.
مى گويند: فلانى كجاست ؟ گفته مى شود: به مسافرت رفته است. فرشتگان مى گويند بار خدايا او را سالم بازگردان بدرستى كه او يار و همنشين جمعه است.
فلانى كجاست ؟ مى گويند: از دار دنيا رفت. فرشتگان مى گويند: بار خدايا او را ببخشاى همانا او نماز جمعه اقامه مى كرد.
مرحوم شهيد ثانى در رساله " اكمال الجمعه " خود حديثى از پيامبر(صلى الله عليه وآله) نقل كرده اند كه آن حضرت فرمود: هنگامى كه روز جمعه فرا رسد فرشتگان بر هر درى از درهاى مساجد حضور يافته، اسامى نمازگزاران جمعه را به ترتيب مى نويسند، اوّل، پساز او... پس آن هنگام كه امام «جمعه بر منبر نشست] دفاتر را بسته، مى آيند در صفوف نمازگزاران مى نشينند و ذكر [يعنى خطبه ه» را گوش مى دهند.
اگر سؤال شود كه اين نام نويسى ها چه سودى براى نمازگزاران دارد، رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در حديثى ديگر آن را پاسخ داده اند:
قال(صلى الله عليه وآله): «يجلِسُ الناسُ من اللهِ يومَ القيامةِ على قدرِ رواحِهِمْ إلى الجمعاتِ، الأوّلُ والثاني والثالثُ». قوله من الله: أي من كرامته ونحوها.
نزديك بودن مردم به خداوند در روز قيامت، به اندازه دفعاتى است كه آنان در نماز جمعه ها شركت داشته اند، اوّل، دوّم و سوّم...

امام صادق(عليه السلام) نيز فرمود
«... إنّكم لتتسابقونَ إلى الجنّةِ على قدرِ سبقكِم إلى الجمعةِ».
همانا شما براى ورود به بهشت بر يكديگر پيشى مى گيريد به مقدارى كه براى رفتن به طرف نماز جمعه از ديگران سبقت گرفته بوديد.
بنابراين، آن كسان كه پيش از ديگران خود را به محل برگزارى نماز جمعه برسانند، روز قيامت و در بهشت به خدا نزديكتر، و از نعمتهاى الهى بهره مندترند.