کباب در نجفآباد
کباب نجفآباد معروف بود و کباب چنجه که بنام کباب پَر نامیده میشد در منزل و باغات درست میکردند مخصوصاً کباب سیخ انجیر که بجای سیخ آهنی از چوب درخت انجیر استفاده میشد کاملاً معروف و واقعاً هم قابل تعریف است و خوشمزه و نازک و خوردنی بود.
یک نوع کباب که بنام کباب بازار معروف بود و آن کباب کوبیده بود که طرز تهیه آن گوشت را بر روی قطعه چوب صاف و بزرگی بنام کنده به وسیله کاردی که دو طرف آن دسته داشت و بنام ساطور کبابی معروف بود به تکه های فوقالعاده ریز و نرمی تبدیل میکردند بنام قیمه و یکی از استادان این فن حاج نصراله موحدی کبابی معروف بود.
چند دکان کبابی دیگری نیز وجود داشت که چندان معروفیتی نداشتند و بچهها به این مغازههای کبابی «مسجد چربولی» میگفتند. نوشابه آنزمان دوغ که به آب دوغ معروف بود و سرکنجبین که بنام سرکلنگی خوانده میشد و همچنین شربت بهلیمو و سرکه شیره بود که اغلب با کباب مصرف میشد.
بخشی از کتاب «خاطرات هشتاد ساله (مرحوم) دکتر سید مصطفی مرتضوی» به قلم «فضل الله خلیلی»؛ کاری از انتشارات مهر زهرا(س)
کتاب «خاطرات هشتاد ساله (مرحوم) دکتر سید مصطفی مرتضوی» به همت «فضل الله خلیلی»؛ کاری از انتشارات مهر زهرا(س)
