لزوم کاهش تعطیلات در ایران
یکی از دغدغه های بسیاری از مسئولان اقتصادی و فعالین عرصه تولید، تعداد زیاد روزهای تعطیل در کشور است به طوری که در ایران تعطیلات ملی، مذهبی و گاهی هم شرایط خاص مثل آلودگی هوا داریم.
موضوع دیگر، پدیده ای کم نظیر به نام «بین التعطیلین» است که با گردش تقویم قمری نسبت به شمسی، گاهی یک هفته کامل کشور را تعطیل می کند.
انصافا هنوز نفهمیده ایم، با تعطیل کردن ایام شهادت ائمه معصومین و بزرگان دین، چه بزرگداشت ویژه ای برای این عزیزان انجام می شود؟!
بیشتر مراسمی که برای این شخصیت ها گرفته می شود، عصر و شب است و تعطیلی یک روز، هیچ تاثیر خاصی در رشد کمی و کیفی این مراسم ندارد.
در مورد تعطیلات ملی نیز همین مشکل وجود دارد و بسیاری از روزها که به این عنوان تعطیل هستند، می تواند تعطیل رسمی نباشد.
بهتر است در شرایط جنگ اقتصادی، مسئولین مربوطه کمی دل و جرات بیشتری به خرج دهند و کارهای اساسی و تاثیرگذاری مثل کاهش تعطیلات را انجام دهند.
برخی از ما هم بهتر است با طرح چنین موضوعاتی، منطقی برخورد کرده و برچسب ضد دین و ضد ارزشی بودن، به این و آن نچسبانیم.
با افزایش تعطیلات، هزینه تمام شده تولید یک کالا در کشور افزایش پیدا می کند و علاوه بر رقابت پذیر نبودن آن کالا در بازارهای بین المللی، در داخل نیز کالای مورد نظر با هزینه بیشتری به دست مصرف کننده می رسد.
علاوه بر این، تعطیلی های زیاد، فشار زندگی برای قشر زحمتکش کارگر را افزایش می دهد چون بسیاری از واحدهای تولیدی در مقاطعی که با تعطیلی های زیاد مواجه می شوند، برای کاهش هزینه های خود، نیروها را به مرخصی اجباری بدون حقوق می فرستند.
تعطیلات
