• تاریخ انتشار : یکشنبه 31 فروردین 1404 - 6:22
  • کد خبر : 68998
  • مشاهده :  -
  • چاپ خبر
مقدمه ای بر تاریخ و فرهنگ مردم نجف آباد

معاودین عراقی

معاودین عراقی در دوران قاجار عده ای تشویق می کردند که اگر میّتی در « وادی السلام» قبرستان معروف نجف دفن شود یا استخوان های مرده ای را در آنجا زیر خاک کنند، آمرزیده می شود. طبق این اعتقاد چون در روز حشر و حساب یکی از درهای بهشت به این قبرستان باز می شود،

معاودین عراقی

در دوران قاجار عده ای تشویق می کردند که اگر میّتی در « وادی السلام» قبرستان معروف نجف دفن شود یا استخوان های مرده ای را در آنجا زیر خاک کنند، آمرزیده می شود. طبق این اعتقاد چون در روز حشر و حساب یکی از درهای بهشت به این قبرستان باز می شود، ساکنان آن بی هیچ نگرانی آمرزیده و وارد بهشت خواهند شد. این تفکر چنان رواج پیدا کرده بود که عده ای به شغل نبش قبر، حمل استخوان مردگان و کفن و دفن آنها در وادی السلام روزگار گذرانده، در آمد و عایدات فراوانی نیز از این راه کسب می کردند. متعاقب آن، رجال و مردم متمول هم به این کار رغبت نشان داده بودند.

همچنین در آن زمان عده ای از متمولین که بیشتر آنها از خانواده قاجار و علی الخصوص زنان قاجاری بودند، در سن پیری و زمانی که دیگر خشت از دستشان افتاده بود، بار و بنه خود را جمع کرده، در نجف یا کربلا خانه ای می خریدند تا مابقی عمر را در آنجا سپری و پس از مرگ، جنازه شان نیز در وادی السلام دفن شود. به این افراد مجاور می گفتند. عده ای از طلاب نیز به قصد تحصیل به نجف می رفتند. همزمان با این کوچ اختیاری، عده ای از مردم همه شهر های ایران نیز به تبع آنها به قصد زیارت و کسب و کار به شهر های مذکور مهاجرت کردند، در آنجا زاد و ولد کرده و جمعیت آنها زیاد شد. عموماً کسبه این دو شهر طباخان، نانوایان، مهر، تسبیح و انگشتر فروشان، روضه خوانان و ایرانیان بودند که ساکنان عمده کربلا و نجف را تشکیل می دادند.

با روی کار آمدن حسن البکر از حزب بعث و جانشین او صدام حسین، بین او و دولت ایران مناقشاتی رخ داد که نزدیک بود به جنگی تمام عیار تبدیل شود. با نشست طرفین در الجزایر و عقد قرارداد، تشنجات فروکش کرد اما صدام حسین باز هم بیکار ننشست، ابتدا به آزار و اذیت ایرانیان پرداخت و نهایتاً در سال ۱۳۵۰ به اخراج هزاران نفر از آنان پرداخت. این افراد با نام «معاودین عراقی» وارد ایران شده و هر دسته و گروهی راهی دیار قبلی خود گردیدند. عده ای از این افراد که تعداد آنها نیز کم نبود به نجف آباد آمده و در اینجا ساکن شدند. پس از مدتی جهت عزاداری و گردهمایی های خود اقدام به تاسیس دو حسینیه کربلائی ها و نجفی ها کردند تا در ماههای محرم و غیره به عزاداری بپردازند. البته این افراد در میان عزاداری های معقول، گه گاه نیز به اقدامات غلطی مانند قمه زنی و دست بر سر و صورت زدن می پردازند.

بخشی از کتاب «مقدمه ای بر تاریخ و فرهنگ مردم نجف آباد» به قلم «فضل الله خلیلی»؛ کاری از انتشارات مهر زهرا (س)
اولین چاپ این کتاب، تیر ۹۳ منتشر شده است.

مقدمه ای بر تاریخ و فرهنگ مردم نجف آباد

مقدمه ای بر تاریخ و فرهنگ مردم نجف آباد

معاودین عراقی

لینک کوتاه

برچسب ها

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.