اعدام انقلابی در نجف آباد بین پاسبان‌های شهربانی نجف‌آباد، یکی داشتیم در مایۀ «گروهبان گارسیا»؛ چاق، فوق‌العاده بد دهن و فضول در امورات مردم. با وجود تمام خوش‌خدمتی‌هایی که به رژیم می‌کرد، درجه و جایگاه چندانی نداشت و حقوق بخور و نمیری می‌گرفت. در حوادث محرم۵۷ نجف‌آباد، از عوامل اصلی کشتار مردم و غارت شهر
اولین پادگان آموزشی نجف آباد برای آموزش‌های قبل از اعزام به جبهه، محل فعلی شهر‌بازی نجف‌آباد به عنوان پادگان‌آموزشی فعال شد. چند ساختمان در ضلع غربی آن وجود داشت که به عنوان محل برگزاری کلاس‌ها، امور اداری و آشپرخانه استفاده شد. دریاچۀ فعلی شهر‌بازی، آن موقع گود‌برداری شده بود ولی آبی نداشت. داخل آن نیز
نماز جماعت دویست هزار نفری در نجف آباد مردم وقتی متوجه قصد ساواک شدند، به سرعت واکنش نشان دادند. یک شب «حاج‌آقا‌حسن رضوی» در مسجد جامع اعلام کرد: «می‌خواهیم قبرستان شش‌جوبه رو خراب کنیم و به جاش مسجد بسازیم. فردا صبح هر کی بیل داره، با بیل؛ هر کی کلنگ داره، با کلنگ و هر
اولین بیمارستان نجف آباد با تجربه و توانایی که از نوجوانی در حوزۀ ساخت و ساز پیدا کرده بودم، هم‌زمان با فعالیت به عنوان کارمند، در امور ساخت و ساز شبکۀ بهداشت نیز به عنوان ناظر و مجری طرح همکاری داشتم. یکی از اولین‌شان، اتمام ساختمان نیمه‌کاره بیمارستان «شیر و خورشید» بود. اولین مرکز درمانی
گواهینامۀ دوچرخه در نجف آباد از وقتی سر و کلۀ دوچرخه در نجف‌آباد پیدا شد تا اوایل دهه۵۰، دوچرخه‌سواری قوانین خاص خود را داشت. هر دوچرخه باید دارای سند مالکیت و پلاک بوده و مشخصات سند، روی تنۀ دوچرخه نیز حک شود. اولین کاری که باید بعد از خرید دوچرخه انجام می‌شد، کوبیدن شمارۀ تنه‌اش
نواقلی‌های نجف آباد تا اواسط دهۀ۴۰ در ورودی‌های اصلی نجف آباد، اتاقک‌هایی با کارکرد عوارضی‌های فعلی وجود داشت. اتاقکی که به اندازۀ استراحت شبانه‌روزی مامور شهرداری جا داشت و تیر چوبی به طول هشت تا ده متر در کنار آن به کمک زنجیری بالا و پایین می‌رفت. هر کس قصد ورود باری به داخل شهر
افتتاحیه قبرستان نجف آباد چند سال مانده به پیروزی انقلاب، قبرستان جدید نجف‌آباد آماده شد و همه منتظر یک جنازۀ خاص بودند تا با آن، قبرستان را افتتاح کنند. متنفذین و مسئولان، نظرشان روی یک شخصیت روحانی بود ولی کشته شدن یک دانشجوی نجف‌آبادی ورق را برگرداند. «رمضان ابراهیمی» دانشجوی سال سوم علوم‌پزشکی تهران بود