اعدام روحانی «انجمن شهر» نجف آباد+تصویر هر چهار سال یک بار، انتخاباتی برگزار و تعدادی به عنوان اعضای «انجمن شهر» یا همان شورای شهر فعلی انتخاب می‌شدند. البته این انتخابات، مثل مجلس شورای ملی در بیشتر موارد حالت انتصابی و تشریفاتی داشت. خودم به چشم دیدم که در یکی از شعبه‌های اخذ رای، کارگران شهرداری
اعدام انقلابی یک متجاوز در نجف آباد هنوز انقلاب پیروز نشده بود که نیروهای انقلابی نجف آباد نزدیک به بیست نفر را دستگیر و در زیرزمین خانه‌ای قدیمی زندانی کردند. وقتی کمیتۀ انقلاب رسمیت پیدا کرد، دادستان دستور داد این افراد را به شهربانی تحویل دهند که با وضعیت آن‌روز شهربانی و دادگاه‌ها، به احتمال
کتک خوردن در حلقه لاستیک برای پخش اعلامیه در نجف آباد یک بار که با محمد‌رضا پور‌پونه‌ای مشغول پخش اعلامیه بودیم، پیکان شهربانی نزدیک طلوع آفتاب، همین‌طور که از خیابان عنصری (شهید مطهری فعلی) پیچید به سمت مسجد قائم، ما را جلوی کوچۀ کتابخانۀ زهرائیه دید. چون روی موضوع توزیع اعلامیه حساس شده بودند، با
راه اندازی معدن سورمه نجف آباد توسط ۲برادر+تصاویر کارخانه دار: رضا و مرتضی رستگار جواهری که نزدیک به یکصد معدن مختلف در سطح کشور راه اندازی کرده بودند، مالک معدن سورمه در کوه های شمال غرب این شهر محسوب می شوند. برادران رستگار که در اصفهان به دنیا آمده بودند، در دوران زندگی کاری خود
مشروب فروشی در میدان مرکزی نجف آباد قبل از انقلاب چند مغازۀ مشروب‌فروشی در میدان مرکزی نجف آّاد و خیابان‌های اطراف فعال بود. باغملی شب‌ها پاتوق عرق‌خور‌ها می‌شد و حتی مردم جرات تردد نداشتند. اراذل بد‌مست، علاوه بر عربده‌کشی که کار همیشگی‌شان بود گاهی با زنجیر و چاقو به جان هم افتاده و تا جراحت‌های
چاپ مخفیانه تصویر امام در نجف آباد+فیلم و تصاویر عکس حضرت امام، نجف‌آباد خواهان زیاد داشت ولی گیر نمی‌آمد. به حسینعلی رستگاری که پیشنهادش را دادم، نشانی یکی از همکارانش در کوچۀ تلفنخانۀ اصفهان را داد تا برایمان یک کلیشه از عکس حضرت‌امام درست کند. «مظاهری» از بچه‌های اصفهان، با صاحب چاپخانه هماهنگ کرد که
اعدام انقلابی گنده لات نجف آباد آن‌روز برای ماموریت کاری عازم خارج از شهرستان بودم. یادم نیست به چه مناسبتی قرار بود مردم یک راهپیمایی هم داشته باشند و معمولاً در چنین ایامی مغازه‌ها را تعطیل می‌کردند. «نعمت»، مثل همیشه دمِ مغازۀ پدرش در نزدیکی میدان اصلی نجف آباد نشسته و ملت را دید می‌زد.
دخیل به بولدوزر جهاد نجف آباد جهاد سازندگی نجف‌آباد به دلیل سابقۀ طولانی و درخشانی که در کارهای عمرانی و محرومیت‌زدایی داشتند، در فاصلۀ عملیات‌ها از کوچک‌ترین فرصت برای فعالیت در مناطق محروم استفاده می‌کردند. مهدی رجایی یکی از این موارد را روایت می‌کند؛ «رفته بودیم پشتِ‌کوه فریدن برای احداث جاده. ظهری بود که بولدوزرمان رسید
اعدام متجاوز به نوامیس نجف آباد «مهدی» که جوان درشت‌اندام و خوش‌هیکلی بود، مغازه اش را پاتوق نوچه‌ها، رفقای چاله میدونی و دوستانش در ساواک و شهربانی نجف آباد کرده بود. زن و بچه داشت ولی در شدیدترین حالت ممکن، «زن‌باره» و «شهوت‌پرست» بود و چندین بار زن هایی را در روزِ روشن از وسط
پولی که نجف آبادی ها، موقع زایمان می دادند نهادهای آموزشی مراحل نخستین، در اختیار مکتب‌دارانی بود که به شیوه سنتی مرسوم، وظیفه‌ی تعلیم و تربیت را به‌عهده داشتند. یادگیری در این مکتب‌ها به زور رونویسی بسیار، تمرین بی‌اندازه و حفظ نقش کلمات همراه با تنبیهات بدنی میسر می‌شد. زجر و آزار معلم نسبت به
فوت معمار مسجد جامع نجف آباد مهم‌ترین و تاثیرگذارترین مسجد نجف‌آباد نیز در میدان مرکزی شهر قرار دارد. مسجدی که به نام جامع یا میدان شناخته شده و قبل انقلاب نقطۀ آغاز بیشتر راهپیمایی‌ها و مراسم‌ها بود و بیشتر دو هزار و پانصد شهید نجف‌آباد را از همین نقطه به سمت گلزار شهدا تشییع کردند.
نکات مثبت یاغیان نجف آباد یاغیان در سال‌های قحطی، پناه مردم گرسنه بودند. درب انبارها را می‌شکستند و ذخایر اربابان و محتکرین را در اختیار مردم می‌گذاشتند و حتی به صورت غذای گرم و پخته از آنان پذیرایی می‌کردند. قلعه‌ی «لای بید» مقر رضاخان مرکز توجه گرسنگانی بود که راه به جایی نمی‌بردند. احمد کرمی به