اردوکار در نجف آباد هزینۀ ساخت، تجهیز و ادارۀ این مراکز به همراه ولخرجی‌های رنگارنگ حاشیه‌اش، همه از جیبِ بیت‌المال می‌رفت. فراوانی نعمت، نصیب کادر اجرایی اردوها نیز می‌شد. به عنوان مثال، در آن زمان حقوق ماهیانۀ من به عنوان نیروی بهداری حدود هزار تومان بود ولی بابت حضور در اردوگاه، دو هزار تومان پاداش

هیات‌های مشورتی در نجف آباد گروه مجلات و روزنامه‌های اطلاعات در دهه‌۴۰ و ۵۰ راهکار خاصی برای انعکاس مشکلات و انتقادات مردم در نظر گرفته بود. شیوه‌ای که هم بتوان زبانِ مردم بود و هم از فشار‌ها فرار کرد. از بین چهره‌های بانفوذ و سرشناس هر شهر، تعدادی را به عنوان اعضای «هیات مشورتی» انتخاب

فعالیت های حاج غلامحسین معینی در نجف آباد حاج غلامحسین قبل از این که یک کاسب و بنکدار باشد، فردی اجتماعی با رفتار و منشی بزرگوارانه بود. اگر چه کمتر می¬خندید، برخوردی مؤدبانه با کوچک و بزرگ داشت. رفتار و حرکاتش حکایت از مدیریتی خود ساخته بود. در مواجه با رؤسای دوایر دولتی با صلابت

جاده نجف‌آباد به اصفهان ناگفته نماند که نه‌تنها در اصفهان و حومه حتی یک‌متر راه آسفالت وجود نداشت. بلکه بین نجف‌آباد و اصفهان راه شوسه نیز نبود و برای رسیدن به اصفهان مجبور بودیم از کوچه پس کوچه‌ها و دهات‌ نزدیک اصفهان بنام درب شهر حرکت کنیم. اغلب در این کوچه‌های تنگ جوی آبی بنام

نکاتی در مورد یک دانش آموز شهید در نجف آباد گاهی در مورد شهادت برخی شهدا، روایت هایی گفته و مرتب نقل می شود که چندان درست نیست و متاسفانه این روایت های اشتباه، در خبرگزاری های کشوری نیز انعکاس پیدا کرده و می تواند مورد استناد دیگران قرار گیرد. یکی از این موارد، شهادت

رونمایی از کتاب جدید فضل الله خلیلی در نجف آباد+تصاویر خارون: در مراسمی که به میزبانی خانه هنرمندان نجف آباد برگزار شد، از کتاب «بخارای من شهر من» به قلم فضل الله خلیلی نویسنده فعال و سرشناس شهرستان نجف آباد در حوزه تاریخ شفاهی رونمایی شد. خلیلی که بازنشسته آموزش و پرورش است، پیش از

ساخت میدان در نجف آباد با مشارکت ذوب آهن کمربندی‌های شهر تا آستانۀ انقلاب به صورت خاکی، تاریک، بدون علائم ترافیکی و پرحادثه بودند طوری که تا سال‌ها بعد از احداث کمربندی‌ها، خیلی از رانندگان از راندن در این جاده‌ها خوف داشتند. یکی از افتضاح‌ترین‌شان کمربندی جنوبی شهر بود، به خصوص در محدوده‌ای که به

مجاهدین خلق در نجف آباد اوایل۵۶ فعالیت مجاهدین خلق (منافقین) در نجف‌آباد به واسطۀ دانشجوهای نجف‌آبادی که در تهران درس می‌خواندند، رونق خوبی گرفته بود. بعد از اعلام رسمی تغییر ایدئولوژی سازمان در سال۵۴، خیلی‌ها مارکسیست شدند ولی بچه‌های نجف‌آباد بیشتر از طیف مذهبی‌ها بودند. هر جوان انقلابی که اعلامیه‌های سازمان را می‌خواند، حسابی تحریک

عصر کمیته و سپاه در نجف آباد انقلابی‌های نجف‌آباد از بیستم بهمن۵۷ خانۀ تقریباً مخروبۀ حاج‌عبدالحسین کارشناس روبه‌روی حوزۀ علمیۀ قدیم را تبدیل کردند به جایی شبیه کمیته. حدود بیست نفر از اراذل و عوامل رژیم را در زیرزمین و اتاق‌های خانه زندانی کردند و گوشه و کنار کارهای شهر را به دست گرفتند. انقلاب

عصارخانه های نجف آباد ۱– عصار خانه آقا بزرگ (اخلاقی) : در محل بازار ۲- عصار خانه حاج حسن آقا زمانیان: خیابان امام، روبه روی حسینه ارشاد ۳- عصار خانه بابا امین زمانیان: خیابان ۱۷ شهریور، جنب مخابرات ۴- عصار خانه حاج نوروز زمانی: خیابان امام روبه روی داروخانه شفا بخش ۵- عصار خانه سید

افتتاح اولین کارخانه برق در نجف آباد طی سال‌های بعد به تدریج سر و کلۀ چراغ‌های توری هم پیدا شد. یکی از اولین نمونه‌هایی که وارد نجف‌آباد شد، متعلق به «سلیمان‌نژاد» ساعت‌ساز بود که چراغ را موقع کار در تهران خریده بود. خودش تعریف می‌کرد که به واسطۀ همین چراغ، تبدیل به پایه‌ثابت مجالس مختلف

زایمان زنان در نجف آباد زایمان زن‌های آبستن اغلب بطور طبیعی و با همکاری پیرزن‌هایی بنام ماماچه انجام می‌شد. چنانچه زنی از نظر وضع لگن و یا عارضه دیگری قادر به زایمان نبود ابتدا درد می‌کشید و ناله می‌کرد تا بالاخره فوت می نمود و بقول معروف سرِ زا می رفت و این مسئله نسبتا