ریشه سیاسی بنیان گذاری نجف آباد یک علت سیاسی موجه و موثر که می توان تاثیر مستقیم آن را در بنای شهر نجف آباد مشاهده کرد،آن بود که بسیاری از بقاع متبرکه در قلمرو عثمانی قرار داشت و مسافرت زوار ایرانی به آن سرزمین با سودبری عثمانیان همراه بود. شاه عباس که تمایلی به انتفاع

پولی که نجف آبادی ها، موقع زایمان می دادند نهادهای آموزشی مراحل نخستین، در اختیار مکتب‌دارانی بود که به شیوه سنتی مرسوم، وظیفه‌ی تعلیم و تربیت را به‌عهده داشتند. یادگیری در این مکتب‌ها به زور رونویسی بسیار، تمرین بی‌اندازه و حفظ نقش کلمات همراه با تنبیهات بدنی میسر می‌شد. زجر و آزار معلم نسبت به

نکات مثبت یاغیان نجف آباد یاغیان در سال‌های قحطی، پناه مردم گرسنه بودند. درب انبارها را می‌شکستند و ذخایر اربابان و محتکرین را در اختیار مردم می‌گذاشتند و حتی به صورت غذای گرم و پخته از آنان پذیرایی می‌کردند. قلعه‌ی «لای بید» مقر رضاخان مرکز توجه گرسنگانی بود که راه به جایی نمی‌بردند. احمد کرمی به

توصیفی از شیخ احمد حججی در نجف آباد پاینده در داستان «شیخ‌احمد بت‌شکن» تصویری ارائه می‌دهد که خواندنی است: «…دم شیخ گرم و دلپذیر بود. آیه‌ای از قرآن می‌خواند و دنبال آن حدیث پیغمبر می‌گفت که چون نسیم خنک در روزهای گرم، جان‌ها را به نشاط می‌آورد. جبروت و هیمنه نداشت. ساکت باش و فضولی

متولی های فرهنگ، عقب بروند وضعیت نسبتاً مساعدی وجود دارد. نویسندگان خوبی داریم، که از نوشتن درک درستی دارند. کاش این متولی های جور واجور فرهنگی کمی عقب می رفتند تا سایه خورشید بر سرما هم بیفتد. این متولی ها سد راه همه چیز هستند. نفس کشیدن را سخت می کنند. پایگاه خبری «چهار راه