رختشوی خانه های نجف آباد هانری رنه دالمانی سیاح اروپایی، حین عبور از نجف آباد به گشت وگذار در آن پرداخته، دیده های خود را در سفرنامه اش نوشته است، او رختشوی خانه ای را که در محل میدان آن زمان وجود داشته مشاهده و آن را چنین توصیف کرده است. « …. پس از

برج و باروی کله پزها در نجف آباد در شمال شرقی میدان مرکزی شهر نجف آباد،کوچه ای وجود دارد که در قدیم به کوچه کله پزها (کوچه عاطفی) معروف بود. «عباس» و «حسین» دو برادر در این کوچه صاحب مِلک و خانه ای بودند که هر کدام مجهز به برج و باوریی بود. این دو

ثبت نام در مکتب خانه های نجف آباد کلاس سوم یا چهارم ابتدایی بودم که سال تحصیلی تمام و تعطیلات تابستان شروع شد. پدرم گفت دوست داری بیایی زیر گلِ و خِشت یا که به مکتب می‌روی؟ خیلی بنایی کرده بودم و چندان مایل به تکرارش نبودم، مکتب را انتخاب کردم. یک روز صبح به

روایتی از ساخته شدن مسجد جامع نجف آباد ساختمان مسجد جامع نجف آباد، از مصالح گران قیمت و تزئینات آن چنانی برخوردار نبود. به نظر می رسد برای بنا و ساختمان مسجد، بودجه چندانی اختصاص نیافته بود. دیوارها، گچ کشی و کف شبستان نیز از گچ پوشیده شده بودند. ستون های شبستان همان طورکه گفته

آغاز یک فتنه در نجف آباد در ماه رمضان او چندین سال به ارشاد مردم نجف آباد پرداخت. امام جماعت و مورد وثوق مردم بود. در نماز جماعت روزهای جمعه او مسجد پر از جمعیت شده و علاوه بر آن در خیابان نیز فرش پهن کرده مردم مشغول نماز می شدند. در نظر مردم یک